Μέγας ο θαυμασμός για την άνοιξη Όλα στην γένεσή τους Φυτά, άνθη, δέντρα Ποτάμια, λίμνες και ρυάκια Ένας…

    Μεσάνυχτα, το σκοτάδι έχει πέσει Σαν μαύρο πέπλο πάνω από την πόλη. Ησυχία. Όλοι κοιμούνται. Μόνο ένας ήχος…

    Μέγας ο γαλήνιος κόσμος Που τον ανοιξιάτικο ουρανό αποχτά με λύπη   Νιώθω το θέρος να ‘ρχεται με…

    Πονεμένες καρδιές, Παραπονεμένος λαός. Νεύρα, αντηχεί η σιωπή. Κουράγιο, αντηχεί η ταπεινότητα.   Το γυναικείο αυτό μαντήλι έχει…

    Στην απεραντοσύνη του ουρανού Στους γαλήνιους κόσμους Νιώθω τόσο μικρή Σ ’αυτόν τον κόσμο τον μέγα Στην ακριβή…

    Μέσα στην δημοσιά ένας παλιάτσος μόνος του γυρνά. Κανείς σημασία δεν του δίνει. Τι και αν ρωτάει παντού…

    Σχοινί πυρωμένο η μόνη ελπίδα. Τυλιγμένο κουβάρι στις χούφτες σου. Κράτα γερά. Μην το αφήσεις. Πονάς; Από “κει…

    Η μέρα σιωπηλή Γαλήνια ,χωρίς ίχνος κακίας Άνθρωποι να γελάνε , να χαίρονται την Ειρήνη αυτού του τόπου…

    Το θέρος ζεστό και ξηρό. Χειμώνας τσουχτερός και κρύος. Βαθύς ο πολιτισμός και μέγας. Απέραντη η θάλασσα και…

    Πρωί ήταν, όταν αντίκρισα την απεραντοσύνη ενός μοναχικού λιβαδιού Θαυμάζουν ολημερίς τούτη την έκρηξη της φύσης Θέρος ήταν,…