
Οι νίντζα υπήρξαν ειδικά εκπαιδευμένοι πολεμιστές που πρωτοεμφανίστηκαν στην φεουδαρχική Ιαπωνία τα παλαιότερα χρόνια και συνήθως εκτελούσαν χρέη μισθοφόρων, για να προκαλούν καταστροφές στους εχθρούς.
Η ιστορία των πολεμιστών της σκιάς ξεκινά από πολύ παλιά και για τον λόγο αυτό δεν έχουμε την δυνατότητα να γνωρίζουμε πολλά στοιχεία για αυτούς.
Οι νίντζα ήταν γνώστες του Νιντζούτσου, μίας πολεμικής τέχνης που ούτε για εκείνη είναι γνωστά πολλά πράγματα. Γνωρίζουμε όμως ότι το επάγγελμα αυτό ήταν κληρονομικό, δηλαδή κάποιος θα έπρεπε να έχει γεννηθεί σε μία οικογένεια νίντζα, ώστε να μπορέσει να μυηθεί στην τέχνη των μυστήριων αυτών πολεμιστών.
Στα ιαπωνικά νίντζα σημαίνει κατάσκοπος, μιας και στην ουσία τους παλαιότερους καιρούς άνθρωποι μεγάλου κύρους – όπως σαμουράι και βασιλείς- τους προσλάμβαναν, για να μπορέσουν να πετύχουν σκοπούς οι οποίοι μπορεί να ήταν απαγορευμένοι σε αυτούς λόγω των τίτλων που κατείχαν. Η πιο συχνή δραστηριότητα των νίντζα ήταν η κατασκοπία σε εχθρικά κάστρα, από την οποία έχουν λάβει και το όνομά τους, ενώ, μπορεί να εκτελούσαν και αποστολές ως δολοφόνοι ή εμπρηστές, για να προκαλέσουν δολιοφθορές σε εχθρικά πρόσωπα των αφεντών τους. Οι πολεμιστές αυτοί εκτελούσαν τόσο καλά το καθήκον τους που οι εχθροί τους εφοδιάζονταν με όπλα, τα οποία έκρυβαν σε κρυφά μέρη των κάστρων τους, ή τοποθετούσαν στα κάστρα πολύ λεπτά πατώματα, ώστε να μπορούν να ακουστούν ακόμη και οι μικρότεροι ήχοι και, με τον τρόπο αυτό, οι νίντζα να γίνονται αντιληπτοί και να συλλαμβάνονται από τα εχθρικά στρατεύματα.
Οι πολεμιστές αυτοί αντιπροσώπευαν δύο ιαπωνικές ιδιότητες, την κομψότητα και την βαρβαρότητα, τις οποίες παρατηρεί ο σπουδαίος Ιάπωνας συγγραφέας, Γιούκιο Μισίμα. Τις ιδιότητες αυτές μπορούμε να τις διακρίνουμε κι εμείς αν παρατηρήσουμε την αντίθεση των πανέμορφων ιαπωνικών κήπων (κομψότητα) με τους Καμικάζι του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου (βαρβαρότητα). Έτσι και οι νίντζα ήταν κομψοί λόγω της εμφάνισης τους, αλλά και άγριοι λόγω των καθηκόντων που εκτελούσαν.
Στην σημερινή εποχή μπορούμε να δούμε νίντζα σε πολλές ταινίες και σειρές. Παρόλα αυτά οι νίντζα σήμερα μας παρουσιάζονται ως έντιμοι πολεμιστές που δεν έχουν καμία σχέση με τους ανήθικους μισθοφόρους που αποτελούσαν παλιά. Σήμερα βλέπουμε τους πολεμιστές της σκιάς ως ιερούς πολεμιστές με πολύ σημαντικούς σκοπούς, χαρακτηριστικά που ανήκαν στους σαμουράι, και κάποιες φορές με υπερφυσικές δυνάμεις δοσμένες από κάποια ανώτερη οντότητα (θεούς, αρχαίους παντοδύναμους πολεμιστές ή τους ευρετές μίας πολεμικής τέχνης).
Από τα παραπάνω συμπεραίνουμε ότι οι νίντζα, αν και ανήκουν στην ιστορία μίας πολύ μακρινής χώρας, έχουν ασκήσει μεγάλη επιρροή σε πολλούς ανθρώπους από όλο τον κόσμο. Ένας από τους λόγους για τους οποίους συμβαίνει αυτό είναι το ότι δεν γνωρίζουμε πολλά για αυτούς. Έτσι είναι πολύ εύκολο για τους παραγωγούς ταινιών να προσαρμόσουν τους μισθοφόρους της σκιάς στα μέτρα που εκείνοι θέλουν και γι’ αυτό παρατηρούμε ότι οι στολές των νίντζα ποικίλουν στις αντίστοιχες ταινίες.
Παρόλα αυτά, υπάρχουν λαοί που η ιστορία τους ήταν πιο εντυπωσιακή, όπως οι Έλληνες. Οι αρχαίοι μας πρόγονοι είχαν εξίσου καλές ικανότητες στη μάχη και είναι παράξενο το πόσο πολύ έχουν παραμεληθεί, ενώ, ταυτόχρονα, οι πρόγονοι άλλων λαών έχουν βρεθεί στο φως της δημοσιότητας. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι οι νίντζα είναι καλύτεροι λόγω του ότι προέρχονται από μία κουλτούρα η οποία πιστεύει στην τελειότητα η οποία προέρχεται από την προσωπική καλλιέργεια και την αρμονία με το περιβάλλον. Όμως αυτό είναι κάτι που πίστευαν και οι αρχαίοι Έλληνες. Άρα, αν και οι δύο λαοί έχουν πολλά κοινά στοιχεία μεταξύ τους, μόνο ο ένας έχει επικρατήσει. Με τον τρόπο αυτό, γεννιέται το εξής ερώτημα: Μήπως η μαζική κουλτούρα θέλει να μας απομακρύνει από τους ήρωες της δικής μας κουλτούρας με τα είδωλα που μας προβάλλει;
Πολύ ενδιαφέρον άρθρο! Δε γνώριζα όλες αυτές τις πληροφορίες για τους Νίτζα! Και πράγματι αξίζει να προβληματιστούμε πάνω στο ερώτημα που τίθεται στο τέλος του άρθρου…
Πολύ πρωτότυπο άρθρο και πολύ όμορφες οι εικόνες που το συνοδεύουν! Συγχαρητήρια!
Έμαθα πολλές πληροφορίες για τους νίντζα που δεν γνώριζα πριν, διαβάζοντας το άρθρο σου Λεωνίδα. Αξιοσημείωτη είναι η αντιπαραβολή με τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό . Μπράβο!
Δεν είναι υπέροχο που λαοί με πανάρχαιο πολιτισμό αποδεικνύεται πως έχουν κοινά σημεία; Μήπως είναι περισσότερα αυτά που ενώνουν τους ανθρώπους διαφορετικής κουλτούρας από αυτά που τους χωρίζουν; Χαίρομαι για το θέμα που επέλεξες και για τον τρόπο που το ανέπτυξες, τελειώνοντας μάλιστα με ένα ερώτημα που εγείρει τον προβληματισμό του αναγνώστη. Μπράβο.