Μια ματιά στη ζωή του διευθυντή του σχολείου μας!

 Τη Δευτέρα 23.12.2024, είχαμε την τιμή να πάρουμε συνέντευξη από τον κύριο Κοσμά Σέρελη, τον διευθυντή του σχολείου μας. Συζητήσαμε για τους στόχους του για το σχολείο μας ως διευθυντής, το επάγγελμα του εκπαιδευτικού και τα δικά του σχολικά χρόνια.

 Τι σας έκανε να ακολουθήσετε το επάγγελμα του εκπαιδευτικού; Ήταν η πρώτη σας επιλογή;

Από την αρχή είχα στόχο να ασχοληθώ με την εκπαίδευση γι’ αυτό και προσπάθησα, διότι όσον αφορά κάποιες ειδικότητες όπως η δική μου, περνάς μια ολόκληρη διαδικασία. Πρέπει να τελειώσεις το Πανεπιστήμιο, να περιμένεις να συγκεντρώσεις έναν συγκεκριμένο αριθμό μορίων, να φοιτήσεις στη Σ.Ε.Λ.Ε.Τ.Ε και μετά να εργαστείς στην εκπαίδευση. Επομένως, ήταν συνειδητή η επιλογή του επαγγέλματος του εκπαιδευτικού και όχι τυχαία.

Γιατί αποφασίσατε να γίνετε διευθυντής και να μην μείνετε ένας απλός καθηγητής;

Όταν κάποιος ασχολείται με τη διοίκηση της εκπαίδευσης ή με την διοίκηση γενικώς, αυτό εκφράζει μια εσωτερική του ανάγκη. Αυτός ήταν και ο λόγος που πήρα αυτή την απόφαση. Είναι καθαρά θέμα εσωτερικής ανάγκης. Μετά βέβαια έρχονται το καλό της εκπαίδευσης και οι καλύτερες αμοιβές. Αν κάποιος σας πει ότι κάνει για το καλό της εκπαίδευσης ή για τα χρήματα, ουσιαστικά πιστεύω πως δεν εκφράζει ακριβώς αυτό το οποίο νιώθει.

Πώς αισθάνεστε που έχετε την ευθύνη ενός ολόκληρου σχολείου;

Είναι στιγμές που είμαι ευτυχισμένος, επειδή νιώθω τους συναδέλφους σαν αδέρφια μου και τους μαθητές σαν παιδιά μου. Είναι στιγμές, όμως, που νιώθω ένα βάρος μέσα μου, καθώς έχω την ευθύνη για τη σωματική ακεραιότητα 200 παιδιών και για το αν θα περάσουν όμορφα στον χώρο του σχολείου. Το επάγγελμα του εκπαιδευτικού είναι ένα πολύ καλό επάγγελμα, γιατί μένεις πάντα νέος. Ανεξαρτήτως της ηλικίας στην οποία εισέρχεται και φεύγει κάποιος από την εκπαίδευση, μένει πάντα νέος, γιατί συγχρωτίζεται με τα παιδιά. Οι εκπαιδευτικοί συνομιλούμε με τα παιδιά και υπάρχει αλληλεπίδραση. Μαθαίνουμε από εσάς. Όμως, όλη μας η καριέρα και η ευτυχία εξαρτάται από στιγμές. Έτσι, λοιπόν, όπως μια κακή στιγμή μπορεί να καταστρέψει τα πάντα, έτσι και μια καλή στιγμή μπορεί να σου φτιάξει την μέρα.

Ποια προσόντα πιστεύετε πως χρειάζεται να έχει κάποιος, ώστε να γίνει διευθυντής;

Το πιο βασικό και το δυσκολότερο όλων είναι η διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού. Αν μπορείς να διαχειριστείς το ανθρώπινο δυναμικό, θα είσαι επιτυχημένος. Φανταστείτε ότι είστε 200 παιδιά και είμαστε 35 περίπου καθηγητές, ο καθένας με τις ιδιαιτερότητές του. Στη διοίκηση της εκπαίδευσης διοικείς μεταξύ ίσων. Και αυτό είναι το δυσκολότερο, να καταφέρεις δηλαδή  να εμπνεύσεις τον σύλλογο διδασκόντων, για να μπορέσετε να υλοποιήσετε τους στόχους σας.

Τι είναι αυτό που σας αγχώνει περισσότερο και τι είναι αυτό που σας ευχαριστεί αντίστοιχα περισσότερο στην δουλειά σας;

Η ασφάλεια των παιδιών είναι αυτό που με αγχώνει περισσότερο και τα χαμόγελα των παιδιών είναι αυτό που με ευχαριστεί περισσότερο. Γενικά, θέλω να βλέπω ευτυχισμένο κόσμο γύρω μου. Ο στόχος μου είναι μαθητές και εκπαιδευτικοί να έρχονται στο σχολείο χωρίς άγχος και να φεύγουν χαμογελαστοί. Όταν το βλέπω αυτό, τότε είμαι χαρούμενος και εγώ. Γι’ αυτό και η φιλοσοφία μου πάντα θα είναι: «Δύο χέρια, δύο πόδια και ένα κεφάλι με όλα τα εξαρτήματα».

Ποιοι είναι οι στόχοι σας για το σχολείο μας ως διευθυντής;

Θέλω το σχολείο μας να είναι ένα σχολείο στα Ιωάννινα που θα φτάσει ψηλά, εννοώντας να θέλει κάποιος να φοιτήσει εδώ. Να είναι κυρίως ένα καλό σχολείο, στο οποίο θα τηρούνται οι κανόνες και οι μαθητές του θα περνάνε καλά και παραγωγικά τον χρόνο τους. Θέλω οι απόφοιτοί μας, όταν πάνε στο Λύκειο να έχουν πραγματικά εφόδια, γνωστικά αλλά κυρίως κοινωνικά. Και ένας βραχυπρόθεσμος στόχος είναι η υλοποίηση ευρωπαϊκών προγραμμάτων.

Πώς ήταν τα δικά σας σχολικά χρόνια;

Τα δικά μου σχολικά χρόνια ήταν εντελώς διαφορετικά από τα δικά σας και να φανταστείτε ότι δεν είμαι τόσο μεγάλος. Θυμάμαι χαρακτηριστικά που στο Δημοτικό, εάν έκανες κάποια αταξία, τότε η δασκάλα σε χτυπούσε με τη βέργα. Και αν δεν την είχε μαζί της, τότε πήγαινες εσύ ο ίδιος να την πάρεις, για να σε χτυπήσει. Στο Γυμνάσιο, και σε αντίθεση με ό, τι συμβαίνει σήμερα, δεν εκφράζαμε τα πραγματικά μας συναισθήματα, δεν αποκαλύπταμε όσα νιώθαμε. Αυτό ίσχυε τόσο για τους μαθητές όσο και για τους καθηγητές. Για παράδειγμα, αν είχαμε μάθημα την έβδομη ώρα και πεινούσαμε, ο καθηγητής μας, που μπορεί να πεινούσε και ο ίδιος, δεν το παραδεχόταν. Αντιθέτως, έκανε πως είχε τρελή όρεξη για μάθημα. Επίσης, όταν εγώ ήμουν μαθητής, ο τρόπος με τον οποίο οι καθηγητές διοικούσανε  την τάξη τους ήταν πολύ σκληρός και αυταρχικός. Δεν λάμβαναν υπόψη τους αν οι μαθητές ήταν ευτυχισμένοι. Δεν ενδιέφερε κανέναν αν ήσουν ευτυχισμένος ή όχι, το εκπαιδευτικό αποτέλεσμα ήταν το ζητούμενο, με άλλα λόγια η εισαγωγή σε κάποια πανεπιστημιακή σχολή. Σήμερα, οι εκπαιδευτικοί πρώτιστα στοχεύουμε στην ευτυχία των μαθητών μας.

Αν θυμάστε τον διευθυντή σας,  ποια ήταν η σχέση σας και των συμμαθητών σας μαζί του;

Τον διευθυντή σου απευχόσουν να τον δεις, απευχόσουν να σου μιλήσει, απευχόσουν να τον συναντήσεις και, κυρίως, να πας στο γραφείο του! Οι διευθυντές παλιότερα ήταν πολύ απόμακροι, και τώρα που το σκέφτομαι …  δεν είχα συναντήσει τον διευθυντή μου ποτέ. Ακόμα και όταν ήμουν σημαιοφόρος, ο διευθυντής μου δεν με γνώριζε προσωπικά. Τότε, οι καθηγητές δεν είχαν τις σχέσεις που έχουμε εμείς τώρα με τους μαθητές και ήταν εξαιρετικά αυστηροί. Θυμάμαι χαρακτηριστικά μία φορά που παρά λίγο να πάρω αποβολή από κάποιον καθηγητή μου, επειδή ήμουν ακούρευτος.

Ποια ευχή κάνετε για τον καινούργιο χρόνο αναφορικά με το σχολείο, τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς;

Πρώτα από όλα να έχουμε όλοι υγεία, να πετύχουμε κάποιους (αν όχι όλους) από τους στόχους που έχουμε θέσει ως σύλλογος διδασκόντων, αντίστοιχα οι μαθητές μας να πετύχουν τους προσωπικούς τους στόχους και, όταν αποφοιτήσει από το σχολείο μας η Γ’ Γυμνασίου, να έχει μία ευτυχισμένη ζωή με πρόοδο.

Θέλετε να κάνετε μια ευχή και για την εφημερίδα μας;

Εύχομαι η σχολική μας εφημερίδα να αποτελέσει βήμα έκφρασης για τις σκέψεις και τις ανησυχίες των μαθητών του σχολείου και να αποτελέσει εργαλείο που θα βοηθήσει στην επίτευξη των στόχων μας συνολικά.

 

Η συνέντευξη με τον κ. Σέρελη υπήρξε πολύ ενδιαφέρουσα και εξαιρετικά σημαντική για τη συντακτική ομάδα της εφημερίδας μας. Τον ευχαριστούμε από καρδιάς για τον χρόνο του και ευχόμαστε να δούμε τα οράματά του για το σχολείο μας να υλοποιούνται σύντομα!

Κλέα Τσιτσόλλη (Γ3)

Στη συνέντευξη συμμετείχαν οι μαθήτριες: Μαριάννα Βυζούκη, Μυρτώ Γαλάνη, Εμμέλεια Διαμάντη, Μελίνα Μαγκλάρα, Κων/να Παργανά, Κλέα Τσιτσόλλη