Συνέντευξη Γ΄ Λυκείου
Ζωή Σοάρες, Ραφαέλα Τσολάκη

Βρισκόμαστε στο τέλος της σχολικής χρονιάς και αποφασίσαμε να αποχαιρετήσουμε την Γ΄ Λυκείου του σχολείου μας με μία συνέντευξη. Μας μίλησαν οι μαθητές Ραφαέλα Σταυράκη, Μαργαρίτα Ταμβάκη και Παναγιώτης Βλουτέλλης.
- Η φετινή χρονιά ήταν μία δύσκολη χρονιά για σας. Ποιες δυσκολίες αντιμετωπίσατε;
Ραφαέλα: « Αντιμετώπισα πολύ άγχος που ήταν ο χειρότερος εχθρός, πίεση, τρέξιμο και πολύ διάβασμα για τις Πανελλήνιες.»
Μαργαρίτα: «Για μένα δεν ήταν δύσκολη χρονιά, επειδή δεν δίνω Πανελλήνιες.»
Παναγιώτης: «Οι ασχολίες ήταν πολλές, οι απαιτήσεις αυξημένες και γενικά οι υποχρεώσεις ήταν πολλές σχετικά με το διάβασμα.»
- Τι ευχάριστο και τι δυσάρεστο θα θυμάστε από τα χρόνια σας εδώ στο Λύκειο; Τι θα θέλατε να αλλάξει σχετικά με το εκπαιδευτικό σύστημα;
Ραφαέλα: «Έχω μόνο ευχάριστα, όπως το έργο της Λίμνης των Κύκνων που ανεβάσαμε, γιατί συνεργαστήκαμε όλοι μαζί για αυτό το στόχο. Θα ήθελα να μπουν κι άλλες ώρες με τις οποίες θα ασχολούμαστε με άλλες δραστηριότητες όπως καλλιτεχνικά, ψυχολογία και άλλα.»
Μαργαρίτα: «Κάτι ευχάριστο που θα θυμάμαι είναι η Α΄ Λυκείου, ήταν μια χρονιά πολύ δημιουργική. Θα ήταν καλύτερα να υπάρχει μία ψυχολογική υποστήριξη σε κάθε σχολείο, να υπάρχουν περισσότερες ώρες γυμναστικής για να μπορούν τα παιδιά να εκτονώνονται και να ξεφεύγουν από τα μαθήματά τους και να γίνονται πολλές δραστηριότητες ώστε τα παιδιά να εκφραστούν και να νιώθουν ελεύθερα.»
Παναγιώτης: «Οι ευχάριστες στιγμές είναι αναρίθμητες αναφορικά με το πέρασμά μου από το 5ο ΓΕΛ, οι στιγμές με τους συμμαθητές μου ήταν ιδιαίτερα ευχάριστες και γενικά όλη η παραμονή μου στο σχολείο μας μου προξένησε ευχάριστα συναισθήματα. Ωστόσο υπήρξαν κάποιες δύσκολες στιγμές τις οποίες κατόρθωσα να ξεπεράσω και να συνεχίσω αυτό το όμορφο ταξίδι από το 5ο. Το εκπαιδευτικό σύστημα χρειάζεται μία αναδιοργάνωση προκειμένου να γαλουχεί τους μαθητές ώστε να μετατραπούν σε ηθικούς ανθρώπους. Η στείρα απο στήθιση γνώσεων πρέπει να εξαλειφθεί προκειμένου οι μαθητές να αποκτήσουν ανεπτυγμένες κριτικές ικανότητες και να πάψουν να αποτελούν άβουλα όντα.»
- Πώς νιώθετε τώρα που θα αποχωριστείτε το σχολικό περιβάλλον και τους καθηγητές σας;
Ραφαέλα: «Νιώθω μεγάλη θλίψη, γιατί θεωρώ πως αυτά είναι τα καλύτερα χρόνια για έναν άνθρωπο.»
Μαργαρίτα: «Στεναχωριέμαι που θα τελειώσει όλο αυτό. Θα μου λείψει πολύ το πρωινό ξύπνημα, να έρχομαι και να με βγάζει ο καθηγητής επειδή έχω αργήσει, τα παιδιά που προσπαθούν να διαμορφώσουν την συμπεριφορά τους και να γίνουν καλύτεροι για το αύριο.»
Παναγιώτης: «Τα συναισθήματα είναι αμφιθυμικά. Αφενός νιώθω μια ευχαρίστηση που ολοκλήρωσα τη φοίτηση μου στο 5ο Λύκειο, διότι μια επίπονη πορεία έφτασε στο τέλος της. Από την άλλη νιώθω μια θλίψη, καθώς οι σχέσεις που είχα αναπτύξει με τους μαθητές και τους καθηγητές, οι οποίες σε μεγάλο βαθμό ήταν στενές, θα χαθούν.»
- Ποια όνειρα έχετε για το μέλλον;
Ραφαέλα: «Να τελειώσω τις σπουδές μου και από εκεί και πέρα να βρω κάτι ανάλογο που να έχει σχέση με το πτυχίο μου.»
Μαργαρίτα: «Το όνειρό μου είναι να περάσω στη σχολή που θέλω (Καλών Τεχνών) και να είμαι ένας ολοκληρωμένος άνθρωπος που θα προσφέρει στους γύρω του.»
Παναγιώτης: «Η οικονομική κρίση που μαστίζει τη χώρα μας δεν μου αφήνει πολλά περιθώρια για το επαγγελματικό μου μέλλον. Παρόλα αυτά κι εγώ, ως νέος, έχω κάποια όνειρα για το μέλλον μου. Με άλλα λόγια, θα ήθελα να αποκτήσω ένα επάγγελμα μέσα από το οποίο θα συνέβαλλα στη επίλυση των προβλημάτων που ταλανίζουν την κοινωνία μας.»
Μας συγκίνησαν η Ραφαέλα, η Μαργαρίτα και ο Παναγιώτης με την αγάπη που νιώθουν για το σχολείο μας.
Ευχόμαστε, παιδιά, να πραγματοποιήσετε όλα τα όνειρά σας και να προχωράτε στη ζωή σας με την αγνότητα, ανιδιοτέλεια και τον οραματισμό που χαρακτηρίζει τις απαντήσεις σας!!!