Του Αλέξανδρου Κουβαλάκη

Το ταξίδι μας ως την καρδιά της Ευρώπης  και το παραμυθένιο Στρασβούργο με αφορμή την ημερίδα ‘ Euroscola’ ήταν μοναδικό. Μας άφησε εμπειρίες ζωής και μας έδωσε την ευκαιρία να κάνουμε καινούριες  γνωριμίες. Η ιδέα συνύπαρξης όλων των νέων από κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης ήταν κάτι το πρωτόγνωρο. Μέσα στην αίθουσα του Κοινοβουλίου είχαμε τη δυνατότητα να αποτελέσουμε τη φωνή της Ελλάδας εκφράζοντας τις απόψεις μας και τις ανησυχίες μας για τα προβλήματα της.

Θέλω να πιστεύω ότι η ελληνική αποστολή κρίθηκε αντάξια των προσδοκιών της. Ελλάδα και Κύπρος δεν έπαψαν να ξεχωρίζουν  τόσο με τις εύστοχες ερωτήσεις στους Ευρωβουλευτές σε άψογα Αγγλικά και Γαλλικά  και με την ανάδειξή σε διάφορες εσωτερικές διεργασίες της Ευρωβουλής όσο και με τον ξεχωριστό χαρακτήρα.

         Δε θα ξεχάσω τη συγκίνηση μας στο άκουσμα του Ζορμπά ενώ όλοι οι Ευρωπαίοι είχαν κατενθουσιαστεί.

Αυτό όμως που κυρίως κατάλαβα ήταν ότι όσο κι αν κάποιοι προσπαθούν να μας υποβαθμίσουν παραβλέποντας τις ικανότητες και την ιστορία μας δε θα καταφέρουν να σβήσουν αυτό το λαμπρό αστέρι που έλαμπε και θα λάμπει ακατάπαυστα στο πέρασμα των αιώνων, ξεχασμένο στα  νότια της Ευρώπης…