Ο Οδυσσέας Αλεπουδέλης, ο οποίος χρησιμοποιούσε το λογοτεχνικό ψευδώνυμο Οδυσσέας Ελύτης, γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης στις 2 Νοεμβρίου 1911 και πέθανε στην Αθήνα στις 18 Μαρτίου 1996. Ήταν ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες ποιητές, μέλος της λογοτεχνικής γενιάς του ’30.
Νεανικά Χρόνια
Ο Ελύτης ήταν το τελευταίο από τα έξι παιδιά του Παναγιώτη Αλεπουδέλη και της Μαρίας Βρανά. Όταν ήταν τριών χρονών, η οικογένεια του αποφάσισε να εγκατασταθεί στην Αθήνα. Ο ίδιος, μετά από πιέσεις των γονέων του, ακολούθησε τον τομέα της χημείας και ξεκίνησε ειδικά φροντιστήρια.
Κάποια χρόνια αργότερα, αποφάσισε τελικά να ακολουθήσει τα όνειρα του και έτσι στράφηκε προς την λογοτεχνία. Γράφτηκε στην Νομική Σχολή της Αθήνας το 1930. Δυστυχώς όμως δεν ολοκλήρωσε τις σπουδές του, καθώς το 1936 τις εγκατέλειψε για να ξεκινήσει την στρατιωτική θητεία στη Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών της Κέρκυρας, ενώ αργότερα, στον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο του 1940-41, πολέμησε στο αλβανικό μέτωπο, μια εμπειρία που επηρέασε βαθιά το έργο του και τον ενέπνευσε να γράψει το «Άξιον Εστί».
Όταν το 1933 ιδρύθηκε στο Πανεπιστήμιο η «Ιδεοκρατική Φιλοσοφική Ομάδα», έγινε ένας από τους εκπροσώπους των φοιτητών, συμμετέχοντας στα «Συμπόσια του Σαββάτου» που διοργανώνονταν. Εκείνη την εποχή μελέτησε τη σύγχρονη ελληνική ποίηση πολλών άλλων σπουδαίων συγγραφέων.
Την ίδια περίοδο συνδέθηκε στενότερα με τον Γιώργο Σαραντάρη, ο οποίος έπαιξε σημαντικό ρόλο στην δημοσίευση των έργων του, αφού τον ενθάρρυνε αρκετά στις ποιητικές του προσπάθειες και ταυτόχρονα τον έφερε σε επαφή και με τον κύκλο των Νέων Γραμμάτων. Στο συγκεκριμένο περιοδικό, ο Ελύτης άρχισε να δημοσιεύει τα ποιήματα του τα οποία αργότερα γνώρισαν μεγάλη αναγνώριση.
Η καριέρα του
Το 1940, κυκλοφόρησε η πρώτη του ποιητική συλλογή «Προσανατολισμοί», η οποία τον καθιέρωσε ως έναν από τους σημαντικότερους ποιητές της γενιάς του. Από εκεί και πέρα, το έργο του αναπτύχθηκε και κορυφώθηκε με το «Άξιον Εστί» (1959), που θεωρείται ως ένα από τα σημαντικότερα έργα της ελληνικής ποίησης.
Κατά τη διάρκεια της καριέρας του, ο Ελύτης έγραψε και άλλες σημαντικές ποιητικές συλλογές, όπως το«Μονόγραμμα», «Τα Ρω του Έρωτα» και την «Οδύσσεια», ενώ η δουλειά του αποτυπώνει μια βαθιά σύνδεση με την ελληνική φύση, την ιστορία και τον πολιτισμό. Το 1979, η συμβολή του στην ποίηση αναγνωρίστηκε με την απονομή του Βραβείου Νόμπελ Λογοτεχνίας, καθιστώντας τον έναν από τους πιο σημαντικούς Έλληνες ποιητές παγκοσμίως.
Στον Ελύτη απονεμήθηκε το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1979 από την Σουηδική Ακαδημία κι έτσι έγινε ο δεύτερος Έλληνας που έλαβε αυτή τη διάκριση, μετά τον Γιώργο Σεφέρη.
Η Σουηδική Ακαδημία τον βράβευσε «για την ποίησή του, που με φόντο την ελληνική παράδοση, απεικονίζει με αισθησιακή δύναμη και πνευματική διαύγεια τον αγώνα του ανθρώπου για ελευθερία και δημιουργία».
Το έργο του «Άξιον Εστί» θεωρείται από τα σημαντικότερα της ελληνικής ποίησης και συνέβαλε καθοριστικά στη βράβευσή του.
Τα έργα του Οδυσσέα Ελύτη έχουν διαρκή επίδραση στη σύγχρονη ελληνική ποίηση και παραμένουν επίκαιρα για τις νέες γενιές αναγνωστών και ποιητών. Η αναγνώριση του έργου του σε διεθνές επίπεδο αποδεικνύει τη διαχρονικότητα και την καθολικότητα των θεμάτων που πραγματεύεται.
Τα έργα του
Οι συλλογές έργων του Οδυσσέα Ελύτη είναι οι εξής:
- Ø 1939 Προσανατολισμοί
- Ø 1943 Ήλιος Ο Πρώτος
- Ø 1945 Άσμα ηρωικό και πένθιμο για τον χαμένο ανθυπολοχαγό της Αλβανίας.
- Ø 1959 Aξιον εστί.
- Ø 1960 Έξι και μια τύψεις για τον ουρανό
- Ø 1971 Το Φωτόδεντρο και η δέκατη τετάρτη ομορφιά
- Ø 1971 Ο Ήλιος ο Ηλιάτορας
- Ø 1971 Το Μονόγραμμα
- Ø 1972 Τα Ρω του Έρωτα
- Ø 1974 Τα Ετεροθαλή
- Ø 1978 Μαρία Νεφέλη
- Ø 1982 Τρία ποιήματα σε τιμή ευκαιρίας
- Ø 1984 Ημερολόγιο ενός αθέατου Απριλίου
- Ø 1985 Ο μικρός ναυτίλος
- Ø 1991 Τα ελεγεία της οξώπετρας
- Ø 1995 Δυτικά της λύπης
- Ø 1998 Εκ του πλησίον
Πηγές:
https://grigogrigogr.tripod.com/
Σκαλιώτη Μιχαέλα, Β2
