Αφιέρωμα στη Μικρασιατική Καταστροφή με τίτλο » Η στάχτη που ταξίδευε…»

Η ΣΤΑΧΤΗ ΠΟΥ ΤΑΞΙΔΕΥΕ…

Την Τρίτη 13/2/23 το σχολείο μας με αφορμή την επέτειο των 100 χρόνων από τη Μικρασιατική καταστροφή πραγματοποίησε εκδήλωση – αφιέρωμα μνήμης με θέμα: «Η στάχτη που ταξίδευε»  Στο προσκλητήριο της κ. Διευθύντριας για συμμετοχή, ανταποκρίθηκε  η πλειοψηφία των μαθητών του σχολείου, με ενθουσιασμό, όρεξη για ανάληψη ρόλων ενεργούς δράσης και καλλιτεχνική διάθεση. Και ανάλογα με την κλίση του καθενός μας εργαστήκαμε  συστηματικά όλο τον χρόνο σε σύνολα, επικαλούμενοι τις Καλές Τέχνες του Θεάτρου, της Μουσικής και του Χορού να δώσουν μορφές στο υλικό που συγκεντρώσαμε και πνοή ζωής στα μηνύματα που λάβαμε και θέλαμε να (παρα)δώσουμε.

Γράμματα και επιστολές μικρασιατών προσφύγων με τη σύμπραξη των καθηγητριών που μας συντόνισαν έγιναν δρώμενα επί σκηνής μονολόγων και διαλόγων για να αναστήσουν μνήμες και συναισθήματα και να αναδείξουν το μεγαλείο και την αξιοπρέπεια της φυλής μας  από τον πόνο μέχρι την ελπίδα.

Έντεχνα τραγούδια μας ταξίδεψαν στα μικρασιατικά παράλια «χίλια μύρια κύματα μακριά απ΄τ΄Αϊβαλί» με «καράβια φορτωμένα γένος Ρωμιών πολύ και των εκκλησιών μας τα δισκοπότηρα» και στον απόηχο θρηνεί «Την πατρίδα μ΄έχασα» και νοσταλγεί «Να΄μουνα για λίγο εκεί…» αλλά δεν παύει να τραγουδά «Όσα χάθηκαν εκεί εδώ ανθίσαν…»

Ομάδα κοριτσιών χόρεψαν ένα συγκλονιστικό χορό σε πένθιμο  ρυθμό στο σκοτάδι κρατώντας στα χέρια αναμμένα κεριά και στο τέλος σχηματίζοντας εν κινήσει πάντα το σχήμα του σταυρού που φώτισε σαν ζωντανό μνημείο τους μάρτυρες και τους τίμησε.

Την εκδήλωση κόσμησε η παρουσία του καθηγητή κ. Συμεών Σταμπουλού ο οποίος με γλαφυρότητα  μας διηγήθηκε την προσωπική πορεία του ξεριζωμού και της προσφυγιάς που βίωσε η οικογένειά του.

Εκπρόσωποι των τομέων της Παιδείας και του Πολιτισμού του  Δήμου μας, οι καθηγητές μας και οι γονείς μας τίμησαν με την παρουσία τους την εκδήλωσή μας.

Ευχόμαστε και στο μέλλον να μας δοθεί η ευκαιρία να αναλάβουμε νέους ρόλους δράσης σε εκδηλώσεις που θα διοργανωθούν στο σχολείο μας επειδή μας μορφώνουν γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι και συνειδητοποιημένοι πολίτες μιας χώρας ορόσημο στον κόσμο.


Κάντε το πρώτο σχόλιο

Υποβολή απάντησης