Συνέντευξη της Κ.Φ. από Γλαύκη (έτος γέννησης: 1930)
Τζένα: Τα έζησες αυτά που θα πεις ή τα άκουσες;
Κ.Φ.: Ναι, τα έζησα αυτά που θα πω!
Τζένα: Πώς ήταν η κατάσταση με τους Βούλγαρους;
Κ.Φ.: Η κατάσταση με τους Βούλγαρους ήταν τραγική, επειδή, όταν ήρθαν στο χωριό, έβγαλαν όλα τα μαντίλια από τις γυναίκες και κυρίως στα σχολεία, έκλεισαν και το τζαμί. Στις οικογένειες τα πράγματα ήταν πολύ χειρότερα επειδή ανάλογα με τις δουλειές που έκανε η κάθε οικογένια έπρεπε να τους δίνει το κέρδος. Για παράδειγμα η δική μου οικογένεια ήταν κτηνοτρόφοι, ο πατέρας μου είχε καμιά εικοσαριά κατσίκια κι οι Βούλγαροι έρχονταν με τον προδότη του χωριού μας και έλεγαν στον πατέρα μου να σφάξει μιά στέρφη κατσίκα, έπαιρναν όλο το γάλα για να το κάνουν βούτυρο και να το πάνε στη Μύκη (εκεί ήταν το φυλάκιο για τους Βούλγαρους).
Τζένα: Πηγαίνατε σχολείο;
Κ.Φ.: Ναι, πήγαινα. Ήμουν μαθήτρια στο δημοτικό.
Τζένα: Τι μαθήματα κάνατε; Με ποιους δασκάλους;
Κ.Φ.: Κάναμε βουλγάρικα μαθήματα με Βούλγαρους καθηγητές.
Τζένα: Οι Βούλγαροι σας έβαζαν να κάνετε δουλειές;
Κ.Φ.: ΄Όχι, δεν μας έβαζαν.
Τζένα: Σας έπαιρναν τις περιουσίες;
Κ.Φ.: ΄Όχι, δεν μας έπαιρναν τις περιουσίες, αλλά ό,τι βγάζαμε τους δίναμε τα περισσότερα.
Τζένα: Φύγατε από το χωριό;
Κ.Φ.: Όχι, δεν φύγαμε.
Τζένα: Υπήρχαν άνθρωποι στο χωριό που βοηθούσαν τους Βούλγαρους;
Κ.Φ.: Υπήρχε, ήταν ο Ι. που τριγυρνούσε με τους Βούλγαρους και πρόδιδε οικογένειες με ζώα.
Τζένα: Τι πιστεύεις για αυτόν, γιατί τα έκανε αυτά με τους Βούλγαρους;
Κ.Φ.: Πιστεύω ότι ο προδότης δεν ήθελε να τον σκοτώσουν κι ήθελε να φάει μαζί με τους Βούλγαρους τα λεφτά μας, αλλά νομίζω ότι και σε κάθε πόλεμο υπάρχει κι ένας προδότης.
Τζένα: Τι άποψη είχε το χωριό για τον προδότη;
Κ.Φ.: Όλοι είχαν κακή άποψη γι’ αυτόν.
Τζένα: Υπήρχαν Πομάκοι που έβγαιναν στα βουνά για να αντιμετωπίσουν τους Βούλγαρους;
Κ.Φ.: Όχι, δεν υπήρχαν.
Μανόλοβα Τζένα
