ΠΥΘΑΓΟΡΕΙΟ ΘΕΩΡΗΜΑ (ΠΘ)
Σε ένα ορθογώνιο τρίγωνο, το τετράγωνο της υποτείνουσας ισούται με το άθροισμα των τετραγώνων των δυο καθέτων πλευρών.
Αυτό, λοιπόν, είναι το Πυθαγόρειο Θεωρημα, τα «πνευματικά δικαιώματα» του οποίου η παράδοση αποδίδει στον Σάμιο φιλόσοφο, χωρίς να παραγνωρίζει τη συμβουλή πολλών λαών και πολιτισμών (κατα κύριο λόγο, των Βαβυλωνίων) στη σύλληψη και τεκμηρίωση του.
Αντιπροσωπευτικό του μαθηματικού τρόπου σκέπτεσθαι, το Πυθαγόρειο Θεώρημα συγκεντρώνει (όπως και κάθε μαθηματικό θεώρημα) τα στοιχεία που καθιστούν τα μαθηματικά επιστήμη με την πλήρη έννοια του όρου, δηλαδή:
- επιδέχεται απόδειξη
- δεν χρειάζεται ερμηνεία (οπότε δεν τίθεται και θέμα παρερμηνίας) και
- έχει εφαρμογή στην καθημερινή πράξη (κατασκευές/σχεδιασμός κτηρίων/υπολογισμός/ αποστάσεων κτλ)
Στην εποχή μας. εποχή της πληροφορίας, των στατιστικών και της καταγραφής πληθώρας αριθμητικών δεδομένων, η μαθηματική επιστήμη έχει σίγουρα κάνει βήματα προόδου σε σύγκριση με την εποχή του Πυθαγόρα. Όμως, ο τρόπος σκέψης (ιεράρχηση προτεραιοτήτων/διάκριση των αναγκών σε ουσιώδεις και δευτερεύοντες) υπερτερεί εκείνου της εποχής του Πυθαγόρα (6ος αιώνας πΧ περίπου)
Ο Πυθαγόρας (και κάθε άνθρωπος με την απλή, λιτή, τετράγωνη λογική του Πυθαγόρα) αν ζούσε σήμερα, θα αξιοποιούσε την τεχνολογία και θα συμπεριφερόταν στο περιβάλλον με τον τρόπο που το κάνει ο σύγχρονος άνθρωπος;
Πηγή: John Stillwell, Mathematics and Its History, εκδ. Springer, 2020
Πυθαγόρειο θεώρημα: το άθροισμα των τετραγώνων των δύο κάθετων πλευρών ισούται με το τετράγωνο της υποτείνουσας.
Πηγή φωτογραφίας και έννοιας κάτω από τη φωτογραφία:
Αλέξανδρος Ανδρόνικος
Σε συνεργασία με την Άννα Μαρία Γκίζη και τη Δήμητρα Καραπιπέρη
18ο Γυμνάσιο Αθηνών
