Τα είδη ζώων υπό εξαφάνιση στην Ελλάδα!

Δημήτρης Χατζηπουλίδης Β5

Τα ζώα υπό εξαφάνιση στην Ελλάδα δυστυχώς δεν είναι λίγα. Λίγες επίσης δεν είναι και οι απειλές που δέχονται καθημερινά τα ζώα και οι οποίες συνεχώς αυξάνονται. Οι απειλές προέρχονται κυρίως από ‘’κατορθώματα’’ του ανθρώπου, κάτι που βεβαίως σημαίνει πως είναι στο χέρι μας να τις εξαλείψουμε ή έστω να τις ελαττώσουμε. Παρακάτω θα αναφερθούν δέκα ελληνικά ζώα- είτε στη στεριά είτε στο νερό- καθώς και οι λόγοι  που οδηγούν σταδιακά στην εξαφάνιση τους..

Καφέ αρκούδα

Η καφέ αρκούδα είναι το μεγαλύτερο είδος αρκούδας μετά την πολική. H αρσενική μπορεί να φτάσει έως και τα 2οο κιλά με μέσο μήκος τα 2 μέτρα και ύψος στον τράχηλο 1.10 μέτρα. Εκτός από την Ευρώπη πλέον τη συναντάμε στη βορειοδυτική Αμερική και στη βόρεια Ασία.

Ο αριθμός των καφέ αρκούδων στην Ελλάδα είναι 450 ζώα σύμφωνα με την τελευταία έρευνα του 2019. Είναι παμφάγο ζώο αλλά κυρίως τρέφεται με φυτικές τροφές.

Ένας από τους πιο σημαντικούς κίνδυνος που διατρέχουν οι αρκούδες, είναι οι πυρκαγιές, η τοποθέτηση ανεμογεννητριών και η δημιουργία άλλων κατασκευαστικών έργων όπως για παράδειγμα φράγματα. Μεγάλη απειλή είναι και η λαθροθηρία ή η θανάτωσή τους από κτηνοτρόφους.

Δελφίνι

Τα δελφίνια που κατοικούν στην Ελλάδα είναι τεσσάρων ειδών. Το ρινοδέλφινο , το σταχτοδέλφινο , το κοινό δελφίνι και το ζωνοδέλφινο. Το ρινοδέλφινο είναι το δεύτερο πιο κοινό δελφίνι που συναντά κανείς στις ελληνικές θάλασσες αφού κατοικεί σχεδόν σε όλες τις ελληνικές θαλάσσιες περιοχές και είναι το μοναδικό κήτος που ζει στον Αμβρακικό κόλπο. Το κοινό δελφίνι είναι αυτό που κινδυνεύει ιδιαίτερα να εξαφανιστεί από τις ελληνικές θάλασσες. Συνήθως το συναντάμε στο Θρακικό πέλαγος και σπάνια στο Βόρειο Ιόνιο πέλαγος, στον Σαρωνικό και Κορινθιακό κόλπο καθώς επίσης και στα Δωδεκάνησα, στις Κυκλάδες και στον Βόρειο Ευβοϊκό και Παγασητικό κόλπο.

Δυστυχώς όμως όλα τους είναι υπό εξαφάνιση. Τυχαίες και μη παγιδεύσεις κατά το ψάρεμα, υπεραλίευση της τροφής τους, μόλυνση από χημικές ουσίες, σκουπίδια, ηχορύπανση από ταχύπλοα και άλλα σκάφη είναι κάποιες από τις βασικές απειλές που δέχονται καθημερινά αυτά τα ζώα.

Φώκια

Η μεσογειακή φώκια είναι ένα θαλάσσιο θηλαστικό,που τρέφεται κυρίως από ψάρια, χταπόδια, καλαμάρια κ.ά.. Στην Ελλάδα ζούνε  είναι ένα ακόμα είδος που απειλείται με εξαφάνιση.

Το είδος υπάρχει σχεδόν σε όλη την παράκτια και νησιωτική Ελλάδα εκτός από τον Αμβρακικό και τον Κορινθιακό κόλπο. Κυριότερες απειλές είναι η υπεραλίευση, άρα λιγότερη τροφή για να ζήσουν, ή η τυχαία παγίδευσή τους σε δίχτυα.

 

Τσακάλι

Αυτό το μεσαίου μεγέθους θηλαστικό ζώο συναντάται κυρίως στα Βαλκάνια, στην Ασία και στην Αφρική. Το τσακάλι τρέφεται κυρίως με φυτά και φρούτα ή με νεκρά ζώα. Το κυνήγι του θα περιοριστεί κυρίως σε ψάρια, αμφίβια, έντομα, πτηνά, τρωκτικά και ίσως αιγοπρόβατα. Στην Ελλάδα υπολογίζονται περίπου 1.500 τσακάλια διεσπαρμένα στην Ανατολική Μακεδονία και Θράκη, στην Πελοπόννησο, στη Χαλκιδική, στη Φωκίδα και στη Σάμο. Έχουν εντοπιστεί κάποια και στην Κερκίνη και στον Αξιό

Ποιμενικός

Ο ελληνικός ποιμενικός σκύλος, εκτρέφεται αιώνες τώρα στις ορεινές περιοχές με σκοπό τη φύλαξη κοπαδιών. Η προσαρμογή του στις αντίξοες συνθήκες της ορεινής κτηνοτροφίας τον βοήθησε να αναπτύξει χαρακτηριστικά που τον καθιστούν πολύτιμο κι αναντικατάστατο φύλακα, ικανό να αντιμετωπίσει τις επιθέσεις μεγάλων σαρκοφάγων, όπως η αρκούδα κι ο λύκος. Σήμερα, η παραδοσιακή αυτή ελληνική φυλή, κινδυνεύει με εξαφάνιση από τη μείωση της νομαδικής κτηνοτροφίας και τις ανεξέλεγκτες διασταυρώσεις που αλλοίωσαν τα χαρακτηριστικά της. Υπολογίζεται ότι έχουν απομείνει λιγότεροι από 3.000 καθαρόαιμοι ελληνικοί ποιμενικοί.

Βίδρα

Η ευρασιατική βίδρα είναι ένα μικρόσωμο ζώο που ζει στις όχθες των ποταμών και των λιμνών και μόνο όπου τα νερά είναι πολύ καθαρά. Θεωρείται από τα σπανιότερα και πιο απειλούμενα θηλαστικά της ηπείρου. Αποτελεί σημαντικό δείκτη υγείας των ορεινών υδάτων και γι’ αυτό προστατεύεται αυστηρά σε όλες τις χώρες της Ε.Ε. Τρέφεται με ψάρια σε ποσοστό μεγαλύτερο του 80%, αμφίβια, ερπετά (νερόφιδα), ασπόνδυλα (κυρίως καβούρια), πουλιά και μικρά θηλαστικά. Στην Ελλάδα θεωρείται ότι υπάρχει ένας από τους πυκνότερους και με μεγάλη εξάπλωση πληθυσμούς. Στην κεντρική Ελλάδα εμφανίζεται μία μικρή διάσπαση των πληθυσμών, ενώ μερικοί απομονωμένοι πληθυσμοί βρίσκονται στην Κέρκυρα και στην Εύβοια.

Μαυρογύπας

Από τη δεκαετία του ’80 η αναπαραγωγή του μαυρογύπα έχει περιοριστεί στον Όλυμπο και στο Εθνικό Πάρκο Δαδιάς – Λευκίμης – Σουφλιού. Ο πληθυσμός του εκτιμάται σε 90 – 100 άτομα. Ζει σε δασώδεις ημιορεινές και ορεινές περιοχές, και φωλιάζει σε μεγάλα πεύκα που περιβάλλονται από μικρά ανοίγματα ή χαμηλή βλάστηση σε πολύ απότομες πλαγιές. Ζευγαρώνει δια βίου. Τρέφεται κυρίως με ψοφίμια θηλαστικών ζώων μικρού και μεσαίου μεγέθους.

Πηγές: https://www.maxmag.gr/perivallon/ellada-10-eidi-zoon-poy-einai-ypo-exafanisi/

https://www.arcturos.gr/

 

1 Σχόλιο

Υποβολή απάντησης