«Περί ελευθερίας»:
Μεγάλος Μαθητής: Δάσκαλε, αγαπώ την Ελευθερία.
Μικρός Δάσκαλος: Καλά, εσύ προχθές μια Εύα δε σκεφτόσουνα;
Μεγάλος Μαθητής: Δεν μιλάω για γυναίκα, δάσκαλε, για την έννοια της Ελευθερίας μιλάω.
Μικρός Δάσκαλος: Α! Ναι; Και τι μπορώ να κάνω εγώ για αυτόν τον ιδανικό σου έρωτα;
Μεγάλος Μαθητής: Ως δάσκαλος που είσαι, δε θα “πρεπε να μου ανοίγεις πόρτες προς αυτή;
Μικρός Δάσκαλος: Δεν έχει πόρτες και παράθυρα το σπίτι της ελευθερίας. Ο μοναδικός τρόπος για να βρεθεί κανείς μέσα του είναι να πέσει με φόρα από ψηλά πάνω στη σκληρή, διάτρητη στέγη του. Κι αν είναι τυχερός και τη σπάσει κι ακόμα πιο τυχερός και επιζήσει από αυτή την τρομαχτική πτώση και βρεθεί επιτέλους μέσα, έστω και σακάτης, θα περιφέρεται τότε μαζί με τους άλλους ευλογημένους σακάτες στις ολόφωτες αίθουσές της , μαγεμένος και παντοτινός εραστής της.
Μεγάλος Μαθητής: Δηλαδή, τώρα τι θέλεις να μας πεις, δάσκαλε; Ότι μόνο ως σακάτηδες μπορούμε να βρεθούμε μέσα στο σπίτι της ελευθερίας; Δεν υπάρχει άλλος τρόπος να μπουκάρουμε γλυκά γλυκά μέσα, χωρίς να ανοίξει ρουθούνι;
Μικρός Δάσκαλος: Αυτή είναι η αιώνια απορία των αιώνιων σκλάβων.
(Απόσπασμα από το βιβλίο του Γιάννη Αγγελάκα «ο Μεγάλος Μαθητής και ο Μικρός Δάσκαλος», από τις εκδόσεις Καστανιώτη, 1η Έκδοση: Νοέμβριος 2019).
Γαβριλιάδη Γκόλφω, Ηλεκτρολόγος ΠΕ83
