Greek (=ελληνικά) και η κατάληξη lish (κατάληξη της λέξης english) = greeklish (φωνητικά ή ορθογραφικά). Αυτή είναι η νέα μόδα, αυτή είναι η νέα ψηφιακή γραφή και ο «πρωτοποριακός» και ρηξικέλευθος τρόπος γραφής, όπου κάθε λέξη μιας γλώσσας μεταγράφεται φωνητικά στο γραπτό λόγο με τη χρήση λατινικών χαρακτήρων της αγγλικής γλώσσας για τις ανάγκες της ψηφιακής επικοινωνίας. Ο τρόπος αυτός, που γίνεται εξελισσόμενη μόδα, δεν χρησιμοποιείται μόνο στο διαδίκτυο [ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, online (απευθείας σύνδεση) μηνύματα, chat rooms (δωμάτια συνομιλίας)] αλλά και στα γραπτά μηνύματα (sms) μέσω κινητών τηλεφώνων. Βεβαίως πέραν των greeklish υπάρχουν και τα franclish («αλλοιωμένα» γαλλικά) ή τα deutschlish (νοθευμένα γερμανικά με αγγλικούς –λατινικούς χαρακτήρες).
Τα πάντα σήμερα νοθεύονται, τα πάντα τείνουν σε μια ανελέητη συρρίκνωση . Τα ιδανικά νοθεύτηκαν, οι αξίες εξαϋλώθηκαν, οι δημοκρατικές διαδικασίες εξανεμίζονται υπό το βάρος μιας γραφειοκρατικής επιβολής και μιας δυσανεξίας των Ελλήνων απέναντι στην απλότητα και την ευνομία, τα πολιτισμικά αγαθά έχουν «σκουπιδοποιηθεί» και θεωρούμε απλώς σήμερα ως πολιτισμικό αγαθό κάθε προϊόν που μαζοποιεί το πλήθος και διασπά τη σκέψη, αντί να την κάνει πιο εύρωστη. Όλα νοθεύονται υπό το γιγάντιο πέλμα του τεχνολογικού γαργαντούα που αφειδώς σκορπά την ευκολία και καταργεί τα αυτονόητα, επιβάλλοντας νόμους καθύβρισης των οσίων και ιερών ενός λαού στο βωμό μιας άναρχης οπτικοποίησης των πάντων, που απονεκρώνει το νου και την ψυχή. Όλα νοθεύονται’ γιατί όχι και η γλώσσα; Γιατί όχι και το εργαλείο που συνιστά τη μοναδικότητα ενός λαού και που στηρίζει το οικοδόμημα που δημιουργήθηκε χιλιάδες χρόνια πριν; Ας το γκρεμίσουμε λοιπόν, ας σκάψουμε βαθιά να το παραχώσουμε και ας επικοινωνούμε πλέον με γλώσσα «μαλλιαρή», με γλώσσα που καταργεί τους κανόνες και μας οδηγεί, στο πλαίσιο μιας κακώς εννοούμενης παγκοσμιοποίησης, στην απώλεια της ταυτότητάς μας, στην απώλεια της ηθικής και κοινωνικής μας συνείδησης. Γιατί η γλώσσα αυτό ακριβώς εκφράζει : το ηθικό και αξιακό μας υπόβαθρο και την κοινωνική συνοχή, που διαφοροποιεί έναν λαό από έναν άλλο και διατηρεί τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του γνωρίσματα. Δεν είναι μια τεχνητή ανακάλυψη που ομαδοποιεί. Η ομογενοποίηση και η ομοιομορφία είναι η μάνα του ανελεύθερου βίου. Είναι η μήτρα όπου φύεται η μαζοποίηση και η αγελοποίηση.
Η ελληνική γλώσσα, η κακοπαθημένη ελληνική γλώσσα, κατακρημνίζεται. Ο πλούτος της ,που είναι ατέρμονος, η μοναδική εκφραστικότητα και η γλαφυρότητά της , η μορφολογία της, η συντακτική της υφή και δομή, ο λεξιλογικός της πλουραλισμός θα πρέπει να είναι αδιαπραγμάτευτα, θα πρέπει να μην μπαίνουν σε διαδικασία συστηματικής και τεχνηέντως έξωθεν κατασκευασμένης υποβάθμισης και αποσάθρωσης για τις δήθεν ανάγκες μιας τεχνολογικής καλλιέργειας, που αποτελεί βδέλυγμα, γιατί «τσουβαλιάζει» παραδόσεις, εξομοιώνει ιδανικά και συνοψίζει λεκτικές αναφορές που αποτυπώνουν την ψυχή ενός έθνους και την πνευματική του υπόσταση.
Μα, λένε κάποιοι, το νέο περιβάλλον επικοινωνίας και τα λογισμικά προγράμματα απαιτούν μια ευρέως διαδεδομένη γλώσσα, που να γίνεται αντιληπτή από τον κάθε άνθρωπο παγκοσμίως. Αυτή, λοιπόν, η διαδικτυακή και τεχνολογική –ηλεκτρονική κουλτούρα –που δεν είναι κουλτούρα, αλλά τάση απλοποίησης και ευτελισμού των πάντων για χάρη της επικοινωνίας- δεν μπορεί να επιβληθεί ως μια νέα γλωσσική ποικιλία, δεν είναι προϊόν φυσικής επιλογής, δεν συνίσταται στη σύζευξη των ιδιαιτεροτήτων επικοινωνίας ενός λαού και της αναγκαιότητάς του να εκφραστεί επαρκώς, αυθόρμητα και ελεύθερα ‘ είναι δημιούργημα, πράγμα φτιαχτό, επίπλαστο, καταδυναστευτικό, που οπτικοποιεί τις λέξεις και δεν τις αφήνει να αναπνεύσουν και να εκφράσουν, όπως πρέπει, τη σημασία τους με τη χρήση ορθογραφικών και γραμματικών κανόνων.
Άλλοι λένε ότι η αρνητική κριτική εναντίον των greeklish προέρχεται από μια ενδόμυχη ξενοφοβία και ότι οι ανησυχίες είναι ανεδαφικές, αφού η χρήση τους δεν επηρεάζει την καθαυτό γλώσσα και τα ιδιαίτερα πολιτισμικά και ιστορικά ή μορφοσυντακτικά της στοιχεία, αλλά χρησιμοποιείται μόνο για συγκεκριμένες ανάγκες. Η απάντηση είναι ότι με την ευμεγέθη ξενομανία που κατατρύχει τους Έλληνες, ήδη η ελληνική γλώσσα έχει αποστεωθεί, έχει συρρικνωθεί. Η συνεχής χρήση της νέας ψηφιακής γλώσσας από τα παιδιά και τους νέους θα οδηγήσει-έχει οδηγήσει ήδη- στην απώλεια της γλωσσικής συνείδησης, στην πλήρη άγνοια της ορθογραφίας, της σύνταξης ή της γραμματικής , στην πλημμελή εκμάθηση του γλωσσικού εργαλείου, και θα αποτελέσει την απαρχή ενός οιονεί γλωσσικού αφελληνισμού («Πολύ δε θέλει ο Έλληνας να χάσει τη λαλιά του και να γίνει μισέλληνας από την αμυαλιά του» – Νίκος Γκάτσος).
Η απειλή είναι μπροστά μας. Τα συγκαλυμμένα εκβιαστικά ψευτοδιλήμματα περί εύκολης επικοινωνίας και πρόσβασης, που ευαγγελίζεται η νέα γλώσσα και που υποθάλπουν μια σημειακή γλωσσική μετάλλαξη, δεν πρέπει να απαντηθούν. Η γλώσσα, και ιδιαίτερα η ελληνική γλώσσα, δεν επιδέχεται δεσποτείες, δεν υποκύπτει σε τεχνολογικούς και τεχνοκρατικούς φανφαρονισμούς, δεν πρέπει να υποκύπτει σε κανενός είδους αλλοιώσεις. Η γλώσσα είναι αμιγής, αδιάβρωτη, εναργής και βασίζεται στο πνεύμα, τα πάθη και τις πράξεις ενός λαού. Η εθνογλωσσική συνείδηση –κατά τους γλωσσολόγους- δεν μπορεί να νοθεύεται κατά το δοκούν και κατά τις συνθήκες. Δεν είναι κουρέλι η ελληνική γλώσσα, άθυρμα στα χέρια μικρόνοοων τεχνολογικών όντων. Είναι η έκφραση των μύχιων συναισθημάτων του λαού. Και αυτά τα συναισθήματα δεν αποτυπώνονται όταν γράφεις agapw (agapo) αντί αγαπώ ή misw (miso) αντί μισώ.
ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ ΛΟΙΠΟΝ! ΚΡΑΤΗΣΤΕ ΑΡΡΑΓΗ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ
Εἰ θεοί διαλέγονται, τῇ τῶν Ἑλλήνων γλώττῃ χρῶνται
( Αν οι θεοί μιλούν, χρησιμοποιούν τη γλώσσα των Ελλήνων).
Kωνσταντίνος Τσίπρας
Καθηγητής 1ου ΕΠΑ.Λ Αταλάντης
Διδάκτωρ(PhD) Κλασικής Φιλολογίας ΕΚΠΑ
