european culture

Ρουμανία

πρωτεύουσα: Βουκουρέστι   Είναι ενιαία ημιπροεδρική δημοκρατία στη Νοτιοανατολική-Κεντρική Ευρώπη, που συνορεύει με τη Μαύρη Θάλασσα, μεταξύ Βουλγαρίας και Ουκρανίας. Συνορεύει επίσης με την Ουγγαρία, τη Σερβία και τη Μολδαβία. Έχει έκταση 238.391 τ.χλμ. και εύκρατο-ηπειρωτικό κλίμα. Με τα 19.638.000^[2] κατοίκους της είναι η έβδομη πολυπληθέστερη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η πρωτεύουσα και μεγαλύτερη πόλη της, Βουκουρέστι, είναι η έβδομη μεγαλύτερη πόλη της ΕΕ. Ο Ποταμός Δούναβης, που είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος ποταμός της Ευρώπης μετά το Βόλγα, πηγάζει στη Γερμανία και ρέει προς τα νοτιοανατολικά σε μήκος 2.857 χλμ. μέσα από δέκα χώρες, πριν εκβάλει με το Δέλτα της Ρουμανίας. Μέρος των 1.075 χλμ. του μήκους του, που αποτελεί σύνορο της χώρας, αποχετεύει το σύνολό της. Τα Καρπάθια Όρη, που διασχίζουν τη Ρουμανία από βόρεια προς νοτιοδυτικά (ψηλότερη κορυφή Μολντοβεάνου, 2.544 μ.). Η σύγχρονη Ρουμανία προέκυψε μέσα στα εδάφη της Ρωμαϊκής επαρχίας της Δακίας και δημιουργήθηκε το 1859 μέσω μιας προσωπικής ένωσης των πριγκιπάτων Μολδαβίας και Βλαχίας. Το νέο κράτος, ονομαζόμενο επίσημα Romania από το 1866, κέρδισε την ανεξαρτησία του από την Οθωμανική Αυτοκρατορία το 1877. Με το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου η Τρανσυλβανία, η Βουκοβίνα και η Βεσσαραβία ενώθηκαν με το κυρίαρχο Βασίλειο της Ρουμανίας. Με το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου τα εδάφη που αντιστοιχούν σήμερα χονδρικά στη Δημοκρατία της Μολδαβίας καταλήφθηκαν από τη Σοβιετική Ένωση και λίγα χρόνια αργότερα η Ρουμανία έγινε σοσιαλιστική δημοκρατία και μέλος του Συμφώνου της Βαρσοβίας. Μετά την Επανάσταση του 1989 η Ρουμανία ξεκίνησε την επάνοδο στη δημοκρατία και την καπιταλιστική οικονομία της αγοράς. Μετά από γρήγορη οικονομική ανάπτυξη της δεκαετίας του 2000, η Ρουμανία έχει οικονομία που βασίζεται κυρίως στις υπηρεσίες και είναι παραγωγός και εξαγωγέας μηχανών και ηλεκτρικής ενέργειας διαθέτοντας επιχειρήσεις όπως η Dacia και η Petrom. Το βιοτικό επίπεδο έχει βελτιωθεί και σήμερα η Ρουμανία είναι χώρα εισοδήματος άνω του μέσου με υψηλό Δείκτη Ανθρώπινης Ανάπτυξης. Είναι μέλος του ΝΑΤΟ από το 2004 και της Ευρωπαϊκής Ένωσης από το 2007. Περίπου 90% του πληθυσμού αυτοπροσδιορίζονται ως Ορθόδοξοι Χριστιανοί και έχουν μητρική γλώσσα τη Ρουμανική, που είναι Ρομανική γλώσσα. Με πλούσια πολιτιστική ιστορία η Ρουμανία υπήρξε η πατρίδα σημαινόντων καλλιτεχνών, μουσικών, εφευρετών και αθλητών και διαθέτει ποικιλία τουριστικών αξιοθέατων. Ενσωμάτωση στο ΝΑΤΟ και την Ε

Μετά το τέλος του Ψυχρού πολέμου η Ρουμανία ανέπτυξε στενούς δεσμούς με τη Δυτική Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες, εντασσόμενη τελικά στο NATO in 2004 και φιλοξενώντας τη σύνοδο κορυφής του 2008 στο Βουκουρέστι. Η χώρα υπέβαλε αίτηση τον Ιούνιο του 1993 για ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση και έγινε Κράτος Συνδεδεμένο με την ΕΕ το 1995, Υπό Ενταξη το 2004 και πλήρες μέλος την 1η Ιανουαρίου 2007. Τη δεκαετία του 2000 η ​​Ρουμανία πέτυχε έναν από τους υψηλότερους ρυθμούς οικονομικής ανάπτυξης στην Ευρώπη και έχει αναφερθεί ενίοτε ως «η Τίγρη της Ανατολικής Ευρώπης». Αυτό συνοδεύτηκε από σημαντική βελτίωση του βιοτικού επιπέδου καθώς η χώρα μείωσε με επιτυχία την εσωτερική φτώχεια και δημιούργησε ένα λειτουργικό δημοκρατικό κράτος. Ωστόσο η ανάπτυξη της Ρουμανίας υπέστη σημαντική κάμψη κατά την ύφεση στα τέλη της δεκαετίας του 2000 που οδήγησε σε μεγάλη συρρίκνωση του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος και σε δημοσιονομικό έλλειμμα το 2009. Αυτό υποχρέωσε τη Ρουμανία να δανειστεί από το [[Διεθνές Νομισματικό Ταμείο]. Η επιδείνωση των οικονομικών συνθηκών οδήγησε σε αναταραχές και πυροδότησε πολιτική κρίση το 2012. Η Ρουμανία αντιμετωπίζειακόμη προβλήματα σχετικά με τις υποδομές, τις ιατρικές υπηρεσίες, την εκπαίδευση και τη διαφθορά. Στα τέλη του 2013, ο Economist ανέφερε ότι η Ρουμανία εμφάνισε και πάλι έντονη οικονομική ανάπτυξη στο 4,1% εκείνο το έτος, με τους μισθούς να αυξάνονται γρήγορα και με χαμηλότερη ανεργία από ό, τι στη Βρετανία. Η οικονομική ανάπτυξη επιταχύνθηκε εν μέσω κυβερνητικών φιλελευθεροποιήσεων με το άνοιγμα νέων τομέων στον ανταγωνισμό και στις επενδύσεις – κυρίως στον τομέα της ενέργειας και των τηλεπικοινωνιών. Το 2016 ο Δείκτης Ανθρώπινης Ανάπτυξης κατέταξε τη Ρουμανία ως έθνος της «Πολύ Υψηλής Ανθρώπινης Ανάπτυξης». Μετά την εμπειρία της οικονομικής αστάθειας τη δεκαετίας του 1990 και την εφαρμογή μιας ελεύθερης ταξιδιωτικής συμφωνίας με την ΕΕ, μεγάλος αριθμός Ρουμάνων μετανάστευσε στη Δυτική Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική, με ιδιαίτερα μεγάλες κοινότητες στην Ιταλία και την Ισπανία. Το 2008 η ρουμανική διασπορά υπολογιζόταν σε πάνω από δύο εκατομμύρια άτομα. Ο κυκλικός χαρακτήρας της παγκόσμιας οικονομίας και οι οικονομικές ανισότητες μεταξύ της Ρουμανίας και των προηγμένων ευρωπαϊκών οικονομιών έχουν τροφοδοτήσει περαιτέρω μετανάστευση από τη χώρα. Η μετανάστευση προκάλεσε κοινωνικές αλλαγές στη Ρουμανία, όπου οι γονείς έφευγαν για τη Δυτική Ευρώπη για να ξεφύγουν από τη φτώχεια και να παρέχουν ένα καλύτερο επίπεδο διαβίωσης για τα παιδιά τους, που έμεναν πίσω. Μερικά παιδιά αφέθηκαν στην επιμέλεια παππούδων, γιαγιάδων και συγγενών, ενώ μερικά ζουν μόνα τους, αν οι γονείς τους τα θεωρούν επαρκώς αυτοεξυπηρετίσιμα. Στη συνέχεια οι νέοι άρχισαν να ονομάζονται ευρω-ορφανά. Αξιοθέατα Κάστρο Μπραν Το κάστρο Μπραν είναι κάστρο το οποίο βρίσκεται κοντά στο χωριό Μπραν, Κομητεία Μπρασόβ, στην κεντρική Ρουμανία. Το κάστρο κατασκευάστηκε τον 13ο αιώνα από το Τευτονικό Τάγμα και σήμερα αποτελεί εθνικό μνημείο της Ρουμανίας. Βρίσκεται στα όρια Τρανσυλβανίας και Βλαχίας. Συχνά αναφέρεται ως το «κάστρο του Κόμη Δράκουλα», αλλά δεν υπάρχουν στοιχεία ότι ο Μπραμ Στόκερ αναφερόταν σε αυτό το κάστρο και η σχέση του κάστρου με τον Βλαντ Γ΄ Τσέπες.Το κάστρο σήμερα λειτουργεί ως μουσείο.    ΠΑΛΑΤΙ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ, ΒΟΥΚΟΥΡΕΣΤΙ Το Παλάτι της Βουλής στο Βουκουρέστι της Ρουμανίας, που παλαιότερα ήταν γνωστό ως το Παλάτι του Λαού, είναι χτισμένο σε ένα λόφο της ρουμανικής πρωτεύουσας, κοντά στην πλατεία Ουνίρι, είναι το μεγαλύτερο κτίριο της Ευρώπης και το δεύτερο σε επιφάνεια οικοδόμημα στον κόσμο μετά το αμερικανικό Πεντάγωνο στην Ουάσινγκτον των Η.Π.Α.Άρχισε να χτίζεται το 1984, με εντολή του κομμουνιστή προέδρου της Ρουμανίας Νικολάε Τσαουσέσκου.   Μονή Voroneţ Η Μονή Voroneţ , που ονομάζεται «Παρεκκλήσι της Ανατολής», είναι ένα μεσαιωνικό μοναστικό συγκρότημα που χτίστηκε στο χωριό Voroneţ , σήμερα μέρος του Gura Humorului . Το μοναστήρι απέχει 36χλμ. Από το Suceava και μόλις 4χλμ. Από το κέντρο του Gura Humorului . Είναι ένα από τα πιο πολύτιμα θεμέλια του Μεγάλου Στεφάνου(1457-1504). Η εκκλησία χτίστηκε το 1488 μόνο σε 3 μήνες και 3 εβδομάδες, γεγονός που αποτελεί ρεκόρ για εκείνη την εποχή. ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ PRISLOP Η Μονή Prislop είναι ένα μοναστήρι στη Ρουμανία που βρίσκεται κοντά στο χωριό Silvaşu de Sus στην επαρχία Hunedoara . Για σχεδόν επτά αιώνες, υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους ορθόδοξους θρησκευτικούς οικισμούς στην Τρανσυλβανία ^[2], Η εκκλησία του 16ου αιώνα το κηρύξε ως ιστορίκο μνημείο. Πιστεύεται ότι το πρώτο μοναστήρι με αυτό το όνομα χτίστηκε από τον Νικόδημο του Τισμάνου . Υπάρχει μόνο μία μαρτυρία που καταγράφεται για την παρουσία του Νικόδημου στην Tismana στη μεσαιωνική Ουγγαρία. Είναι η επιγραφή στο Ευαγγέλιο: «Αυτό το Άγιο Ευαγγέλιο γράφτηκε από τον Νικόδημο στη γη της Ουγγαρίας το 6913 (1404-1405)».   ΜΟΝΗ COZIA Η Μονή Cozia , που χτίστηκε κοντά στο Călimăneşti από τον Mircea the Elder το 1388 και στεγάζει έναν τάφο, είναι ένα από τα πιο πολύτιμα μνημεία της εθνικής μεσαιωνικής τέχνης και αρχιτεκτονικής στη Ρουμανία .   ΚΑΣΤΡΟ ΤΩΝ ΚΑΝΤΑΚΟΥΖΗΝΩΝ Κατασκευάστηκε το 1911 για λογαριασμό^[1] του πρίγκιπα Γεώργιου Γρηγορίου Καντακουζηνού σε έκταση τριών χιλιάδων τετραγωνικών μέτρων. Το κάστρο ανήκει στην οικογένεια Καντακουζηνού μέχρι και το 1948, όταν και κατασχέθηκε από το κράτος. Μετά το 1989 το κάστρο επέστρεψε στην οικογένεια, οι απόγονοι της οποίας το πούλησαν σε ιδιώτες το 2004.Σήμερα στον χώρο του κάστρου λειτουργεί ξενοδοχειακή μονάδα.

 ΓΛΥΠΤΟ ΤΟΥ ΔΕΚΕΒΑΛΟΥ

Το βράχο γλυπτό του Ντεσεμπάλους έχει ύψος 42,9 μ. Και πλάτος 31,6 μ., Σκαρφαλωμένο σε βράχο του προσώπου του Ντετσιμπάλ , τελευταίου βασιλιά της Ντατιανής , που πολέμησε εναντίον των Ρωμαίων αυτοκράτορα Δομιτιανό καιΤραϊανού για να διατηρήσει την ανεξαρτησία της χώρας του, στη σύγχρονη Ρουμανία . Το γλυπτό πραγματοποιήθηκε μεταξύ του 1994 και του 2004, σε μια βραχώδη προεξοχή στον ποταμό Δούναβη , στις σιδερένιες πύλες , που αποτελούν τα σύνορα μεταξύ Ρουμανίας και Σερβίας. Βρίσκεται κοντά στην πόλη Orşova στη Ρουμανία.Είναι το ψηλότερο ανάγλυφο βράχου στην Ευρώπη.