του Μπαμπαλή Αθανάσιου

    Φτάνοντας προς το τέλος τόσο της σχολικής χρονιάς όσο και του περιοδικού μας για φέτος θα ήθελα να σας αποχαιρετήσω με ένα άρθρο που αναφέρεται σε όλους εσάς μαζί και στον καθένα σας ξεχωριστά! «Δυσκολίες…» Σχεδόν το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μας το καταλαμβάνουν οι δυσκολίες! “Ένα κομμάτι της καθημερινότητας που κανείς μας δεν μπορεί να αποφύγει όσο και αν το επιθυμεί.

    Πολλοί από μας δίνουμε μεγάλη σημασία στο «ΓΙΑΤΙ;»  δεν μας «περισσεύει» χρόνος για να σκεφτούμε πώς θα αντιμετωπίσουμε την οποιαδήποτε δυσκολία , ούτε για το πώς θα τη «δεχτούμε» ούτε για το αν μπορούμε να διακρίνουμε ποια  «πραγματική» δυσκολία και ποια  όχι!

ΠΟΤΕ, ΚΑΝΕΝΑΣ και για ΚΑΝΕΝΑ λόγο δεν μπορεί να χαρακτηρίσει σημαντική ή όχι  τη δυσκολία – δοκιμασία που αντιμετωπίζει κάποιος συνάνθρωπός του για τον απλούσταστο λόγο πως ο καθένας υποβάλλεται σε δοκιμασίες  που μόνο ο ίδιος μπορεί  να «βαθμολογεί» με μόνο κριτή τον  ίδιο του τον εαυτό και κανέναν άλλο.Είτε αυτός ο άλλος είναι κάποιος από τους γονείς μας , κάποιος φίλος μας ή κάποιο πολύ αγαπητό μας πρόσωπο!

   Αρκετοί παραπονιούνται πως αυτά που περνάνε είναι πολύ πιο δύσκολα από όσα περνάει κάποιος άλλος. Δυστυχώς όμως αυτό το λέμε γιατί πρώτον δεν μπορούμε ποτέ να ξέρουμε τι πραγματικά περνάει κάποιος και πόσο δύσκολο είναι αυτό. Δεύτερον γιατί δεν έχουμε την γνώση του ότι ίσως αυτά που περνάμε να είναι πολύ λιγότερα από αυτά που περνάει ο οποιοσδήποτε! Άσχετα με τα παράπονά μας το θέμα είναι τι κάνουμε και πως αντιμετωπίζουμε  οτιδήποτε στην ζωή μας…

   Κλείνοντας θα ήθελα να σας προβληματίσω λιγάκι ως προς το τι είναι δυσκολίες και δοκιμασίες…  Αρρώστιες; Οικονομικά προβλήματα;” Άγχος; Κάποια αποτυχία; Ίσως και να είναι όλα αυτά μαζί και ακόμα πιο πολλά αλλά εκτός από το να γνωρίζει κανείς μας τι είναι θα έπρεπε να ψάχνουμε μέσα μας για δύναμη και πίστη γιατί μόνο με αυτά τα 2 εφόδια θα μπορέσουμε να καταπολεμήσουμε τα ΠΑΝΤΑ ,  κάνοντας το αδύνατο δυνατό!Και αν κάτι πάει στραβά στον αγώνα μας αυτό δεν σημαίνει πως πρέπει να απογοητευτούμε και να τα παρατήσουμε όλα όπως και την δύναμη και την πίστη. Ίσα ίσα πρέπει να αγωνιζόμαστε με ακόμα πιο μεγάλο ζήλο με όλη μας την δύναμη!

    Τότε θα καταλάβουμε κάποτε στην ζωή μας τι είναι δυσκολία-δοκιμασία και τι πραγματικά σημαίνει για μας , διότι όλα για κάποιον λόγο γίνονται! Μην ψάχνουμε το «ΓΙΑΤΙ;» ας ψάξουμε το «ΠΩΣ;» Και όλα θα έρθουν στον καιρό τους! Με υπομονή και επιμονή τα πάντα μπορεί να καταφέρει κανείς έχοντας και λίγο πίστη σε ότι και αν αυτός πιστεύει…