Γράφει η μαθήτρια της Β” τάξης Λιολιοπούλου Άννα
Οι εποχές μεταβάλλονται συνεχώς, ο χρόνος τρέχει ασταμάτητα και γοργά και το θερμό, γλυκό καλοκαιράκι μας πλησιάζει. Το ημερολόγιο, κρεμασμένο πίστα στους τοίχους κάθε σπιτικού, αναγράφει πάνω του την λέξη «Μάιος» , και ο δείκτης ημερών, αυτός ο αναγραμμένος κύκλος οδεύει σταδ
ιακά προς το τέλος τούτου του μήνα. Σιγά σιγά, η πεντάμορφη εποχή της άνοιξης ολοκληρώνεται, μα μαζί της, ολοκληρώνεται και μια ακόμη καθιερ
ωμένη σχολική χρονιά. Όλα έρχονται στο τέλος τους, μα ώστε κάτι καινούριο να ανατείλει και να κυριαρχήσει.
Βουτιές, ξεκούραση, ευτυχία, ανάπαυση, δροσερά παγωτά μας περιμένουν υπομονετικά όπως και εμείς. Μα για να τα απολαύσουμε, θα πρέπει να έρθουμε αντιμέτωποι με μια τεράστια πρόκληση, μια δοκιμασία, μια…πολύ γνωστή εξέταση! Το όνομα της ξακουστό πανελλαδικώς,
το άκουσμα του προκαλεί άγχος, φόβο, παράπονα και δυσφορία στους Έλληνες μαθητές, οι κλασσικές, ενδοσχολικές εξετάσεις!
Στον πίνακα, ο κάθε καθηγητής αναγράφει την ύλη του αντίστοιχου μαθήματος, μα το χρώμα του μαρκαδόρου γεμίζει και περιβάλλει όλο τον λευκό πίνακα, χρωματίζοντας τον, μη αφήνοντας κανένα περιθώριο. Κρύος ιδρώτας λούζει τα σώματά μας, όταν συνειδητοποίηουμε πως, οι ώρες αφοσίωσης στο διάβασμα, θα πρέπει πλέον να τριπλασιαστούν στον νου μας! Μα, πως να πολλαπλασιάσουμε τόσο τεράστια νούμερα; Ωχ, ξέχασα! Άραγε θα μπορέσουμε να εκτελέσουμε πολλαπλασιασμούς στην εξέταση, ή μήπως θα σβήσουν τα λαμπρά φώτα του μυαλού μας αντικρίζοντας την λευκή εξεταστική κόλλα;
Καθισμένη στην ροζ βελούδινη καρέκλα του μικρού μου δωματίου, τα μάτια μου καρφώνονται στο σχολικό βιβλίο, μα ξεφυλλίζοντας τις σελίδες, το μυαλό μου μπερδεύεται, κολλάει. Μάλλον έχω μνήμη χρυσόψαρου, ποτέ τα διδαχτήκαμε όλα αυτά;
Ένας αναστεναγμός ξεφεύγει από τα χείλη μου, και τα χέρια μου καλύπτουν το πρόσωπό μου. Μήπως να τετραπλασιάσουμε εκείνον τον αριθμό; Ο νους μου γρήγορα τηλεμεταφέρεται στο σύντομο μέλλον, και η φαντασία μου καλπάζει!
Ώρα 8 το πρωί, ημέρα 3 Ιουνίου. Το χέρι μου τρέχει πέρα δώθε, τα μάτια μου εξαντλημένα, Παλεύουν να παραμείνουν ορθάνοιχτα, μα οι βαριές βλεφαρίδες αντιστέκονται και τα σιγο-κλείνουν. Όμως η καρδιά μου παύει τον φυσιολογικό της χτύπο, όταν βρίσκεται αντιμετώπιση με εκείνο το ερώτημα, δεν ξέρω την απάντηση! Πανικός κυριεύει την συνείδηση μου, καθώς με σιγουριά ανακοινώνω στον εαυτό μου πως οριστικά έχω αποτύχει.
-Δεν θα ήθελα να συμβεί κάτι τέτοιο! Γρήγορα πίσω στο διάβασμα!
Ώρες, μέρες, νύχτες, λεπτά , δευτερόλεπτα, αναμνήσεις δημιουργούνται, μα είναι γεμάτες με άγχος, πίεση, φόβο, θυμό και θλίψη. Μα, αυτή η ανταμοιβή! Εκείνες οι δροσερές νύχτες κάτω από το λαμπρό φως του ήρεμου φεγγαριού, περιτριγυρισμένη από ποικίλες φωνές, γέλια, συζητήσεις, πολύχρωμα λαμπάκια, με θέαμα την σκοτεινή, βαθιά θάλασσα, στην οποία το φως της σελήνης χωρίζει ένα διάδρομο, έναν δρόμο που σε μαγνητίζει, σε παροτρύνει να λύσεις το μυστήριο , το αξίζουν!
Λίγη υπομονή λοιπόν, λίγες σελίδες ακόμη διάβασμα, και η σκληρή δουλειά και αναμονή πάντα αμείβεται!
Αν ποτέ ανησυχήσεις και εσύ, νιώσεις πως ο όγκος και το βάρος ξεφεύγουν από τα φυσιολογικά όρια (και στο ενδιαφέρον μάθημα της φυσικής, μα πολλές φορές, και στην ίδια την ζωή) κλείσε τα μάτια, και ονειρεύσου, φαντάσου, νιώσε. Έκφρασε τα συναισθήματα σου, αγαπά τον εαυτό σου. Και αν ποτέ νιώσεις το πνεύμα σου να κουράζεται, τότε, κάνε ένα μικρό, κοφτό και αποτελεσματικό διάλειμμα!
Εύχομαι ολόψυχα σε όλους καλή επιτυχία στις εξετάσεις!
Η τεχνητή νοημοσύνη είναι μία από τις πιο μετασχηματιστικές τεχνολογίες στη σύγχρονη εποχή. Είναι επίσης μία από τις πιο γρήγορες τεχνολογικές επαναστάσεις που έχουν γίνει ποτέ. Αλλά τι είναι η τεχνητή νοημοσύνη, πραγματικά και τι κάνει για τις επιχειρήσεις;
