Στήλη: Γενικά

I Love-I Hate στην πόλη μου

Γράφουν οι μαθητές της Β» τάξης Ευθυμιοπούλου Μαρία-Φρειδερίκη , Σταύρος Βογιατζής

Στην πόλη μας υπάρχουν πολλά πράγματα που μας αρέσουν και πολλά που δεν μας αρέσουν. Είναι φυσικό για κάθε άνθρωπο κάποια πράγματα να του αρέσουν παραπάνω από κάποια άλλα και έτσι γίνεται και με εμάς.

Η αλήθεια είναι ότι στην πόλη όπου μένουμε δεν υπάρχουν πολλά πράγματα τα οποία να μας αρέσουν εκτός από δυο- τρία. Ένα από τα πράγματα που μας αρέσουν είναι το αμφιθέατρο το οποίο είναι ένας χώρος ο οποίος έχει πολλά γήπεδα, μια παιδική χαρά, ένα ανοιχτό θέατρο και ένα κυλικείο. Εκεί μπορούν να πάνε άτομα οποιασδήποτε ηλικίας  για να παίξουν ή να πιουν τον καφέ τους. Ένα ακόμα μέρος που μας αρέσει είναι η Βετσοπούλου. Η Βετσοπούλου είναι ένας μεγάλος πεζόδρομος όπου έχει πολλά μαγαζιά, καφέ και φαστφουντάδικα.

Παρόλα αυτά τα περισσότερα πράγματα στην Αλεξάνδρεια δεν μας αρέσουν κάποια από αυτά είναι τα εξής. Ένα από τα κυριότερα προβλήματα που υπάρχει στην πόλη μας είναι τα αδέσποτα, διότι είναι πολύ επικίνδυνα για την σωματική μας ακεραιότητα. Ένα ακόμα πρόβλημα που έχει η πόλη μας είναι τα σκουπίδια τα οποία είναι πεταμένα σε κάθε γωνιά της πόλης μας και ο δήμος δεν κάνει κάτι για να τα μαζέψει με αποτέλεσμα να μολύνεται το περιβάλλον.

Συνοψίζοντας υπάρχουν πράγματα που μας αρέσουν και που δεν μας αρέσουν στην πόλη μας. Το θέμα είναι ότι τα πράγματα που δεν μας αρέσουν πρέπει να βρούμε ένα τρόπο να τα αντιμετωπίσουμε.

Θα τα πάω καλά στους βαθμούς; (σκέψεις και συναισθήματα)

Γράφουν οι μαθήτριες της Β’ τάξης,  Σαββίδου Κική,  Χριστοδουλακίδου Παναγιώτα και Σιγκούνα Θεοδώρα. 

 ta_mperdemena_mou_synaisthimata_featΤο σχολείο αποτελεί το δεύτερο περιβάλλον κοινωνικοποίησης για τα παιδιά, τα οποία καλούνται να ενταχθούν μετά από αυτό της οικογένειας.  Η εικόνα ενός παιδιού εξαρτάται από το σχολείο και συγκεκριμένα  συνδέεται στενά με τους βαθμούς. Τις περισσότερες φορές, τα παιδιά έχουν την εντύπωση ότι η νοημοσύνη και η αξία τους αποτυπώνεται στους  βαθμούς τους, δηλαδή  στις παρατηρήσεις και τα σχόλια για τις μικρότερες κυρίως τάξεις ή στους βαθμούς που αναγράφονται στους ελέγχους προόδου για τις  τάξεις του Γυμνασίου και του Λυκείου. Στην πραγματικότητα, το σχολείο δίνει υπερβολική βαρύτητα στους βαθμούς, ενώ η αξιολόγηση των μαθητών τις περισσότερες φορές έχει και κοινωνικό αντίκτυπο.

   Ένα μεγάλο μέρος των  γονέων και των εκπαιδευτικών δίνουν μεγαλύτερη σημασία από όσο θα έπρεπε στις επιδόσεις και τους βαθμούς, με αποτέλεσμα να παραβλέπουν άλλες εξίσου σημαντικές προόδους των παιδιών. Πιο συγκεκριμένα, όταν ένας μαθητής παίρνει υψηλούς βαθμούς, τον θεωρούν έξυπνο, εργατικό και άξιο, ενώ, όταν οι βαθμοί κάποιου είναι σχετικά χαμηλοί, τον κρίνουν αρνητικά λέγοντας ότι δεν είναι τόσο ικανός, έξυπνος και ούτω καθεξής. Αυτό, έχει ως επακόλουθο πολλοί μαθητές να απογοητεύονται από τον εαυτό τους και να νιώθουν κατώτεροι σε σύγκριση με τους υπόλοιπους. Ταυτόχρονα, σε περίπτωση που δεν μείνουν ευχαριστημένοι οι γονείς από τις επιδόσεις τους, φοβούνται για τις συνέπειες που μπορεί να ακολουθήσουν, δηλαδή να στερηθούν κάτι πολύ σημαντικό για αυτούς όπως το κινητό, τις εξόδους και τις δραστηριότητες. Ωστόσο, από αυτήν την αποτυχία, υπάρχει περίπτωση να πεισμώσουν, θέτοντας ως στόχο να καταβάλλουν μεγαλύτερη προσπάθεια στο επόμενο τετράμηνο, για να αποδείξουν στον ίδιο τους τον εαυτό και στους γύρω ότι μπορούν να τα καταφέρουν.

   Εν αντιθέσει, υπάρχουν μαθητές οι οποίοι αφιερώνουν περισσότερο χρόνο καθημερινά στα μαθήματά τους και μελετούν πιο προσεκτικά, έχοντας μια πολύ καλή  σταθερή απόδοση. Αυτοί περιμένουν με ανυπομονησία να δουν τους βαθμούς και νιώθουν σιγουριά, χαρά, υπερηφάνεια και ικανοποίηση, εφόσον ανταμείβεται ο κόπος τους, σε σχέση με άλλους που έχουν τρομερή αγωνία. Αξίζει να σημειωθεί, πως η αντιμετώπισή τους μπορεί να έχει δυο όψεις. Από την μια, σίγουρα θα επιβραβευτούν όπως τους αξίζει και θα αποτελέσουν αξιοθαύμαστο παράδειγμα για τους ανερχόμενους μαθητές που θα τους ακολουθήσουν. Από την άλλη, όμως, ίσως χαρακτηριστούν υποτιμητικά ως «φυτά» από συμμαθητές τους, οι οποίοι συνήθως είναι εκείνοι που δε δίνουν την παραμικρή σημασία στα μαθήματα και αδιαφορούν παντελώς.

   Συνοψίζοντας, η αξία ενός παιδιού δεν φαίνεται στους βαθμούς του, αλλά στον χαρακτήρα, τη συμπεριφορά και τον τρόπο που αντιμετωπίζει τους γύρω του. Γι’ αυτό, καλό θα ήταν να μη βιαζόμαστε να κρίνουμε κάποιον μαθητή σύμφωνα και μόνο με την επίδοσή του στο σχολείο, αλλά και από τα χαρίσματα ή τις δεξιότητες που έχει ως άνθρωπος. Έτσι κι αλλιώς, το πόσο ασχολούνται οι μαθητές  με τα μαθήματα εξαρτάται από τους ίδιους και μπορεί να αλλάξει από στιγμή σε στιγμή προς το καλύτερο ή προς το χειρότερο, ανάλογα με το ενδιαφέρον που θα δείξουν.

Τρόποι διασκέδασης του σημερινού εφήβου

Γράφουν οι μαθήτριες της Β τάξης, Τσαλουχίδου Βικτώρια, Χατζηδημητρίου Τατιανή, Κεφάλα Κωνσταντίνα και  Φαντάκη Φωτεινή

ομά-α-εφήβων-που-προσέχουν-τον-κινηματογράφο-μαζί-στο-σπίτι-έφηβοι-που-96391206

   Οι έφηβοι στις μέρες μας έχουν πολλούς και διαφορετικούς τρόπους διασκέδασης σε σχέση με τις παλιότερες δεκαετίες. Συνήθως, συχνάζουν σε καφετέριες ή στα Internet cafe, για το απόγευμα τους, και σε club ή κέντρα διασκέδασης, για τις βραδινές εξόδους τους. Για να περάσουν δημιουργικά την ώρα τους, πολλοί επιλέγουν να πάνε στον κινηματογράφο ή στα θέατρα. Το καλοκαίρι, πολλοί από αυτούς συχνάζουν  και στα bar.

   Η διασκέδαση στις μέρες μας, όπως και παλιότερα, έχει πολλά θετικά αλλά και αρνητικά. Τα πλεονεκτήματά της είναι πως μας απαλλάσσει από το άγχος, το στρες και γενικότερα την βαρετή μας καθημερινότητα. Επίσης, μας βοηθάει στη δημιουργία νέων γνωριμιών, άρα γινόμαστε πιο κοινωνικοί. Τέλος, με την «ανεβαστική» μουσική χαλαρώνουμε, πράγμα που χρειάζεται κι  αυτό πού και πού. Τα μειονεκτήματα της διασκέδασης είναι πως στις μέρες τα club, οι καφετέριες και γενικά τα κέντρα διασκέδασης είναι πολύ ακριβά και δεν συμβαδίζουν με τα οικονομικά προβλήματα που πολλοί έχουν. Μέσα στα αρνητικά, εντάσσονται και οι κίνδυνοι της διασκέδασης, καθώς  στις μέρες μας οι τρόποι διασκέδασης των εφήβων κρύβουν πολλούς κινδύνους. Ένας από τους πιο συνηθισμένους κινδύνους είναι ποτά που μπορεί να περιέχουν υπνωτικά χάπια, στάχτη ή διάφορα άλλα χημικά τα οποία παρασέρνουν τους νέους σε επικίνδυνες καταστάσεις. Μερικές, ακόμη, από τις επικίνδυνες καταστάσεις, είναι η πιθανότητα διάφορων αυτοκινητιστικών ατυχημάτων, βιασμών (ένα θέμα το οποίο έχει γινεί καθημερινότητα στις ειδήσεις), ακόμη και έλκος στομάχου, το οποίο σε ακραίες καταστάσεις οδηγεί και σε θάνατο. Επίσης, πολλά μαγαζιά είναι απόμερα, είτε σε ταράτσες, είτε σε αποθήκες, όπου σε περίπτωση κινδύνου, δεν υπάρχει εύκολος τρόπος διαφυγής. Τέλος, υπάρχει η περίπτωση κλοπής προσωπικών αντικειμένων.

   Παρόλο που υπάρχουν αρκετοί τρόποι διασκέδασης, οι σημερινοί έφηβοι επιλέγουν αυτούς, διότι το μεγαλύτερο ποσοστό των εφήβων διασκεδάζει με αυτόν τον τρόπο και έτσι ακολουθούν όλοι αυτόν τον δρόμο. Πολλοί έφηβοι, ωστόσο,  έχουν χάσει τη ζωή τους ή έχουν καταλήξει στα δικαστήρια (κατηγορία βιασμού) με αυτή τη διασκέδαση.

Ξύλινα Σπαθιά

Γράφουν οι μαθήτριες της Β΄ Γυμνασίου, Τσαλουχίδου Βικτώρια, Χατζηδημητρίου Τατιανή, Κεφάλα Κωνσταντίνα και Φαντάκη Φωτεινή

 

ΞΥΛΙΝΑ ΣΠΑΘΙΑ

   Τα Ξύλινα Σπαθιά ήταν ένα από τα δημοφιλέστερα μουσικά συγκροτήματα της Ελλάδας, προερχόμενο  από τη Θεσσαλονίκη, που τη δεκαετία του 90 ξεχώρισε για τον ιδιαίτερο ήχο του, ο οποίος ήταν πρωτοφανής  για τα ελληνικά μουσικά δεδομένα της  εποχής.

    Η μουσική τους συνδυάζει στοιχεία της pop, της rock και της electronica.Το συγκρότημα αυτό δημιούργησαν οι: Παύλος Παυλίδης (φωνή, κιθάρα), Βασίλης Γκουνταρούλης (πλήκτρα, samplers), Χρήστος Τσαπράζης (μπάσο) και Πάνος Τόλιος (τύμπανα, κρουστά 1993-1997). Οι έντονα προσωπικοί και βιωματικοί στίχοι του Παύλου Παυλίδη διακρίνονται για την ποιητικότητα και την εικονοπλαστικότητά τους. Συνεργάστηκαν με τη Δισκογραφική εταιρεία: Ano Kato Records Virgin Records. Γενικότερα, στα τραγούδια τους επικρατεί μια ατμόσφαιρα συναισθηματικής φόρτισης. Το συγκρότημα διαλύθηκε το 2003. Μέσα σε αυτά τα χρόνια, από το 1993, όπου ξεκίνησε, μέχρι το 2003, κυκλοφόρησαν 6 άλμπουμ:

  1. «Ξεσσαλονίκη» κυκλοφόρησε το 1993, με τα αγαπημένα δυο τραγούδια «Ο βασιλιάς της Σκόνης», «Τρένο Φάντασμα»
  2. «Πέρα απ’ της Πόλης την Ασφάλτου» το 1995, με αγαπημένο τραγούδι «Λιωμένο Παγωτό»
  3. «Μια Ματιά στη Βροχή» το 1997,  με αγαπημένο τραγούδι «Έχεις Ξανάρθει Εδώ»
  4. «Τροφή για Θηρία» ημερομηνία κυκλοφορίας  1999, με αγαπημένο τραγούδι «Διαστημόπλοια»
  5. «Ένας Κύκλος στον Αέρα»  το 2000, με αγαπημένο τραγούδι «Οι Δαίμονες»
  6. «Live» το 2003, με αγαπημένο τραγούδι «Αδρεναλίνη»

Ένα υπέροχο συγκρότημα, όπου μόνο μέσα σε 10 χρόνια κατάφερε να γίνει διάσημο, όχι μόνο τη δεκαετία το 90, αλλά μέχρι και σήμερα,  καθώς πολλά άτομα ακούν ακόμη τη μουσική του συγκροτήματος.

ARCTIC MONKEYS

Γράφουν οι μαθήτριες της Β” τάξης Τσαλουχίδου Βικτώρια, Χατζηδημητρίου Τατιανή, Φαντάκη Φωτεινή, Κεφάλα Κωνσταντίνα

artctic monkeysΟι Arctic Monkeys είναι ενα ανδρικό συγκρότημα από το Sheffield της Αγγλίας. Τραγουδούν εναλλακτική ροκ, ίντι ροκ και ποσκ πανκ. Δημιουργήθηκε το 2002 και πήρε το όνομα του από ένα συγκρότημα της δεκαετίας του ’70.Αρχικά, τραγουδιστής ήταν ο Γκλίν Τζόουνς, ο οποίος όμως αποχώρησε σύντομα μετά τη δημιουργία του συγκροτήματος. Τώρα τα μέλη του αποτελούν ο Αλεξ Τένερ, τραγουδιστής και κιθαρίστας ,ο Τζέιμ Κούκ επίσης στην κιθάρα, ο  Νικ Ο” Μάλλεϊ στο ηλεκτρικό μπάσο και ο Ματ Χέλντερς στα ντραμς.Οι Actic Monkeys ήταν ένα από τα πρώτα συγκροτήματα που έγινε διάσημο μέσω διαδικτύου. Το  πιο διάσημο τραγούδι  και το πιο αγαπημένο  των θαυμαστών τους είναι  το »I wanna be your’s».To σημαντικότερο άλμπουμ τους  είναι το ΑΜ και τα παρακάτω είναι τα αγαπημένα μας τραγούδια και λίγα λόγια για το τι εκφράζουν:

  • I wanna be your’s.

Μιλάει για τον τρελό έρωτα και τα συναισθήματα που τρέφει ο τραγουδιστής για την αγαπημένητου και πως θα έκανε τα πάντα για αυτή. Θέλει να γίνει δικός της.

  • Do I Wanna Know ?

Σε αυτό το τραγούδι ο καλλιτέχνης ρωτάει ρητορικά και θέλει να ξέρει αν τα συναισθήματα για την αγαπημένη του είναι αμοιβαία

  • Snap Out Of It

Η αγαπημένη του τραγουδιστή έχει ερωτευτεί κάποιον άλλον και  έτσι αυτός προσπαθεί να ενθαρρύνει τον εαυτό του να την ξεχάσει και να προχωρήσει.

  • Anabella

Ο τραγουδιστής είναι τρελά ερωτευμένος με την Anabella, σε τέτοιο σημείο που μπορεί πλέον να τον κάνει ότι θέλει αυτή.

  • R U Mine

Ο τραγουδιστής σκέφτεται όλη μέρα την αγαπημένη του, δεν μπορεί να την βγάλει από το μυαλό του. Τρελαίνεται! Το μόνο που θέλει είναι να την ακούει να τον ρωτάει αν είναι δικός της. Οι Arctic Monkeys παρόλο που γράφουν συναισθηματικά τραγούδια γράφουν παράλληλα με σεβασμό .Εκτός από  τους γεμάτο νόημα στίχους ,έχουν και μελωδική μουσική και ξέρουν να τα φέρνουν σε αρμονία μεταξύ τους με τον πιο όμορφο τρόπο. Η μουσική τους είναι χαλαρωτική, ξεκούραστη αλλά πολλές φορές και διασκεδαστική. Προσαρμόζεται στο γούστο του καθενός, και αυτό την κάνει τόσο ιδιαίτερη και ξεχωριστή.

Είναι για εμάς πολύ ταλαντούχοι. Λατρεύουμε τα τραγούδια τους που μας γαληνεύουν και μας κάνουν να νιώθουμε ζεστασιά .Οι Arctic Monkeys, χωρίς καμία υπερβολή, μας οδηγούν σπίτι.

 

Τι είναι οι Αλκυονίδες Μέρες;

Γράφει η μαθήτρια της Β” τάξης, Χρυσούλα Μήτσιου

Bird flying over the sea

  Αλκυονίδες Μέρες ονομάζεται η περίοδος από τις 15 Δεκεμβρίου έως τις αρχές του Φεβρουαρίου κατά την οποία επικρατεί καλοκαιρία με έντονη ηλιοφάνεια ,καθώς και ορισμένες φορές υψηλές θερμοκρασίες χωρίς σύννεφα και ανέμους. Όμως, γιατί συμβαίνει αυτό;

  Σύμφωνα με την Ελληνική Μυθολογία , η Αλκυόνη, κόρη του Αιόλου, ήταν μια πολύ όμορφη γυναίκα και πολλοί την ήθελαν για δικιά τους, όμως εκείνη παντρεύτηκε τον Κήυκα. Οι δυο τους ήταν τόσο ευτυχισμένοι μαζί που πίστευαν ότι ήταν ισάξιοι με τους Θεούς του Ολύμπου. Ο Δίας ,όμως, θύμωσε μ’αυτό και έτσι μια μέρα που ο Κήυκας σάλπαρε στη θάλασσα, βούλιαξε το καράβι του και τον άφησε να πνιγεί. Η Αλκυόνη έτρεξε να τον βρει, όμως το μόνο που κατάφερε να βρει ήταν μερικές σανίδες της κατεστραμμένης βάρκας. Εκείνη άρχισε να θρηνεί για τον σύζυγό της και ο Δίας την λυπήθηκε και την μεταμόρφωσε σε ένα πανέμορφο πουλί με γαλάζια φτερά το οποίο έφερε το όνομά της, που όμως ήταν καταδικασμένο να γεννάει τα αυγά του τον χειμώνα. Από τότε, η Αλκυόνη γεννούσε τα αυγά της στην ακροθαλασσιά, όμως εκείνα παρασύρονταν από τα κύματα. Έτσι κάποια στιγμή, ο Δίας αποφάσισε να στέλνει στα μέσα του χειμώνα 14 μέρες καλοκαιρίας και διέταξε τον Αίολο να συγκρατεί αυτές τις μέρες τους ανέμους. Την περίοδο αυτήν την ονομάζουμε Αλκυονίδες Μέρες. Αυτή την ονομασία την οφείλουμε στον Αριστοτέλη.

  Από μετεωρολογική άποψη, τις μέρες αυτές του χειμώνα λόγω του γεωγραφικού πλάτους της Ελλάδας ,δημιουργούνται ορισμένες φορές συνθήκες υψηλών βαρομετρικών πιέσεων. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μην υπάρχει πεδίο ανέμων πάνω από μία περιοχή αλλά αντίθετα, έντονη ηλιοφάνεια, ακόμη και αν η θερμοκρασία είναι χαμηλή.

Η ύπαρξη ημερών καλοκαιρίας στην Ελλάδα μέσα στον χειμώνα δεν είναι κάτι καινούργιο ,αλλά έχει παρατηρηθεί διαχρονικά, αν και οι Αλκυονίδες Μέρες δεν έρχονται κάθε χρόνο.

Το πλαστικό «αποτύπωμα» μου



Λήψη αρχείου

Μια χριστουγεννιάτικη ιστορία: Ένα ξεχωριστό Χριστουγεννιάτικο Δέντρο

                                                                                                                                                                      Γράφει η μαθήτρια της Β΄ Γυμνασίου Λέσι Πρανβέρα

Ήταν Παραμονή Χριστουγέννων και ο Τίνκερ, το σκιουράκι, φορώντας τα πιο ζεστά του ρούχα, χουζούρευε στο σπιτάκι του, μέσα στη μεγάλη βελανιδιά. Κοιτούσε μια από τις εικόνες του βιβλίου του. «Αχ !» αναστέναξε κλείνοντας το βιβλίο.

Εκείνη τη στιγμή περνούσε απέξω χοροπηδώντας η κυρία Κουνελίτσα, και άκουσε τον Τίνκερ ν” αναστενάζει. Η κυρία Κουνελίτσα συμπαθούσε τον Τίνκερ και ήξερε ότι συνήθως ήταν πολύ χαρούμενος. Της φάνηκε λοιπόν παράξενο, που τον άκουσε ν” αναστενάζει.
«Τι σου συμβαίνει, Τίνκερ;» τον ρώτησε με γλυκιά φωνή.
Ο Τίνκερ έβγαλε το κεφαλάκι του στην κουφάλα του δέντρου. «Ε, να, είδα το ωραιότερο χριστουγεννιάτικο δέντρο στο βιβλίο μου. Ήταν στολισμένο με γυαλιστερές μπάλες και όμορφα φωτάκια, που λαμπύριζαν σαν αστέρια».

Ο Τίνκερ έδειξε την εικόνα στην κυρία Κουνελίτσα. «Πραγματικά, είναι πολύ όμορφο», είπε αυτή. «Μακάρι να είχα κι εγώ ένα τόσο όμορφο δέντρο, αντί γι” αυτή τη βαρετή, καφετιά βελανιδιά», είπε ο Τίνκερ. «Μη στενοχωριέσαι, Τίνκερ», είπε η κυρία Κουνελίτσα.
«Σύντομα θα ξανάρθει η άνοιξη και το δέντρο σου θα γεμίσει όμορφα, καταπράσινα φύλλα».
¨Ναι, έχεις δίκια», αποκρίθηκε ο Τίνκερ. «Ωστόσο, πολύ θα ήθελα να ήταν πιο όμορφη η βελανιδιά μου, για τα Χριστούγεννα».
«Πήγαινε να πλαγιάσεις τώρα», είπε καλοσυνάτα η κυρία Κουνελίτσα. ¨Αύριο ξημερώνουν Χριστούγεννα».

Η κυρία Κουνελίτσα τον αποχαιρέτησε κι έφυγε. Όμως, δεν ήθελε να είναι ο φίλος της στενοχωρημένος τις μέρες των Χριστουγέννων. Μήπως μπορούσε, άραγε, κάπως να το βοηθήσει;

Στον δρόμο για το σπίτι της συνάντησε κι άλλα ζωάκια: τον Λαγό Χέρμπερτ, το Ποντικούλη Φρέντι και την Νταίζη, τη Σκιουρίνα. Τους είπε για το δέντρο που είχε δει ο Τίνκερ στο βιβλίο του, και πόσο στενοχωριόταν το σκιουράκι, που το δικό του δέντρο ήταν ολόγυμνο.
«Πολύ το συμπαθώ αυτό το σκιουράκι», είπε η κυρία Κουνελίτσα.
¨Θα ήταν υπέροχο να κάναμε γι” αυτόν κάτι το ξεχωριστό, φέτος τα Χριστούγεννα».
«Ναι, αλλά τι;» ρώτησαν ο Φρέντι και ο Χέρμπερτ με μια φωνή.
«Έχω μια ιδέα», είπε η Κουνελίτσα. «Ακολουθήστε με».

Το άλλο πρωί, ξημερώνοντας Χριστούγεννα, Ο Τίνκερ ξύπνησε από θορύβους και φωνές. Έσκυψε από το δέντρο του να δει ποιος έκανε όλη αυτή τη φασαρία – κι αντίκρισε τους φίλους του, που είχαν μαζευτεί γύρω από τον κορμό του δέντρου.
«Καλά Χριστούγεννα, Τίνκερ», φώναξαν όλοι μαζί. Ο Τίνκερ κοίταξε γύρω και δεν πίστευε στα μάτια του. Όσο εκείνος κοιμόταν, οι φίλοι του δούλευαν σκληρά για να του κάνουν έκπληξη.

Είχαν μαζέψει κουκουνάρια, μούρα, καρύδια, γκι και πουρναρόφυλλα. Κάποιες αράχνες, μάλιστα, είχαν υφάνει περίτεχνους ιστούς. Όταν τα ζωάκια συγκέντρωσαν όλα όσα χρειάζονταν, άρχισαν να στολίζουν το δέντρο.

Τώρα, τα δώρα τους κρέμονταν από τα κλαριά και η γέρικη βελανιδιά δεν ήταν πια γυμνή και βαρετή. Κι όταν άρχισε, σε λίγο, να χιονίζει, το δέντρο λαμποκοπούσε από τις ρίζες μέχρι την κορφή. «Είναι πανέμορφο», είπε ο Τίνκερ. «Πολύ πιο όμορφο από το δέντρο του βιβλίου. Σας ευχαριστώ όλους, πάρα πολύ. Κανείς άλλος δεν μου είχε κάνει ποτέ ωραιότερο χριστουγεννιάτικο δώρο».

 

Το σχολείο που ονειρεύομαι

Γράφουν οι μαθήτριες της Β’ τάξης Φανή Νίτσιου και Παρθένα Παπαχατζή

 το_σχολείο_που_ονειρεύομαιΤο σχολείο αποτελεί την κύρια  πηγή της εκπαίδευσης  και είναι πολύ σημαντικό για το μέλλον μας, οπότε πρέπει να υπάρχουν  οι κατάλληλες συνθήκες για να μάθουμε και να πηγαίνουμε καθημερινά με όρεξη και θέληση να βρισκόμαστε στον χώρο του σχολείου. Αρκετά παιδιά, όμως, που πάνε στα ελληνικά σχολεία, συνεχώς έχουν παράπονα και θέλουν να γίνουν κάποιες αλλαγές. Εμείς, λοιπόν , θα θέλαμε να εκφράσουμε τις απόψεις μας και να σας παρουσιάσουμε το ιδανικό σχολείο για κάθε παιδί και έφηβο.

Μιας και στο σχολείο περνάμε τις περισσότερες ώρες της ημέρας θα θέλαμεοι αίθουσες να είναι πιο μεγάλες  και καθαρές  και πιο εξοπλισμένες  .Επιπλέον, θα ήταν καλό να έχει διάφορους χώρους για όλες τις ανάγκες των μαθήματων και της ψυχαγωγίας μας, όπως επίσης πιο όμορφο προαύλιο που θα μπορεί να βοηθάει τις εξωτερικές δραστηριότητες. Το σχολείο πρέπει να καλύπτει όλες τις ανάγκες ,όπως θέρμανση, ηλεκτρισμό .Επίσης,είναι σημαντικό να έχουμε έναν χώρο τραπεζαρίας για να τρώμε.

Μια επιθυμία μας είναι ένα αξιοπρεπές και σχετικά βατό πρόγραμμα, με περισσότερους καθηγητές εξειδικευμένους που να αγαπούν την δουλειά τους και να δουλεύουν με μοντέρνους τρόπους διδασκαλίας.     Παράλληλα ,θα θέλαμε οι καθηγητές να μας βοηθάνε ψυχολογικά και να έχουν μια καλή επικοινωνία με τα παιδιά και να τα αγαπάνε .Τέλος, θα έπρεπε να υπάρχει ένα μάθημα το οποίο θα μας προετοιμάσει στο πως θα βρούμε μια δουλειά στο μέλλον και θα μας διδάξει τα βασικά πάνω σε αυτό το θέμα.

Θετικές και αρνητικές όψεις της διαδικτυακής φιλίας

                                                                                               Γράφουν οι μαθήτριες της Β΄ τάξης Λυδία Γεωργιάδου και Ελένη Κωστογλίδη

 ig_close_friends-01Σήμερα οι άνθρωποι στην καθημερινότητα τους έρχονται σε επαφή με το διαδίκτυο πολλές ώρες την ημέρα. Συνήθως τα παιδιά είναι αυτά που σερφάρουν και ασχολούνται περισσότερο με το διαδίκτυο. Μέσα από αυτό πληροφορούνται για οτιδήποτε τους ενδιαφέρει, επικοινωνούν με κοντινούς φίλους και ανθρώπους και παίζουν διάφορα παιχνίδια. Επιπλέον, γνωρίζουν και άλλους, άγνωστους γι” αυτούς ανθρώπους, συνήθως, μέσα από παιχνίδια ή και εφαρμογές, που δεν τους γνωρίζουν  από κοντά, αλλά γίνονται φίλοι και αρχίζουν να επικοινωνούν συστηματικά. Οι άνθρωποι φυσικά βλέπουν την καλή και όμορφη πλευρά του διαδικτύου και λογικό είναι να τους αρέσει και να συνεχίζουν να το χρησιμοποιούν χωρίς κάποια φοβία, αλλά δεν ξέρουν ότι κρύβει επίσης και πολλούς κινδύνους τους οποίους πρέπει να τους γνωρίζουν.

Αρχικά, στο διαδίκτυο έχουμε τη δυνατότητα να στέλνουμε και να λαμβάνουμε εύκολα και γρήγορα μηνύματα, εικόνες ακόμη κι ήχους. Μέσα από τα παιχνίδια που παίζουμε, γνωρίζουμε νέους ανθρώπους με τους οποίους δενόμαστε και γινόμαστε φίλοι. Έτσι, λοιπόν, ανεβαίνει και η ψυχολογική μας κατάσταση και ξεχνιόμαστε από τα καθημερινά μας προβλήματα, εφόσον έχουμε την παρέα, την συντροφικότητα και έναν φίλο με τον οποίο πλέον επικοινωνούμε συστηματικά και γνωριζόμαστε καλύτερα. Επίσης, μέσω του διαδικτύου κοινωνικοποιούμαστε και καθώς συναναστρεφόμαστε και επικοινωνούμε καθημερινά με ξένους ανθρώπους, μαθαίνουμε να αποδεχόμαστε το διαφορετικό, αλλά ακόμη, αυξάνεται και το επίπεδο της μάθησης μας, καθώς αρχίζουμε να ενδιαφερόμαστε και για τον τρόπο ζωής άλλων λαών και πολιτισμών. Τέλος, οι φίλοι που έχουμε κάνει, αφού πλέον μας γνωρίζουν και έχουμε δεθεί, μάς στηρίζουν και αλληλοβοηθιόμαστε στα προβλήματα μας, καθώς εμπιστευόμαστε ο ένας τον άλλον και ανοιγόμαστε σ” αυτούς.

Αντίθετα, όπως είπαμε, το διαδίκτυο και η επικοινωνία μέσω αυτού με άλλους ανθρώπους κρύβει μέσα του και πολλούς κινδύνους. Πρώτα απ” όλα,  όταν επικοινωνούμε με οποιονδήποτε από το ίντερνετ,  χάνονται όλα τα συναισθήματα και οι εκφράσεις ενός διαλόγου, καθώς δεν είναι λίγες οι φορές όπου μας λένε ψέματα για οτιδήποτε μπορεί κάνεις να φανταστεί. Επιπλέον, πολλά παιδιά πέφτουν θύματα παιδοφιλίας και εκβιασμών και αυτό πολλές φορές τα οδηγεί σε απόπειρες αυτοκτονίας πόσο μάλλον και σε δολοφονίες. Τέλος, οι άνθρωποι, που έχουν αναπτύξει σχέσεις με άλλους μέσω του διαδικτύου, είναι και αυτοί που συνήθως περνάν τις περισσότερες ώρες της ημέρας στο διαδίκτυο, πράγμα το οποίο τους οδηγεί σε διάφορα και πολλές φορές σοβαρά προβλήματα υγείας.

Έτσι, λοιπόν, συμπεραίνουμε ότι το διαδίκτυο παρόλο που έχει και τα καλά του, δεν είναι και ο ιδανικότερος χώρος για να αναπτυχθούν φιλίες μεταξύ ανθρώπων από όλη τη γη. Πρέπει να προσέχουμε με ότι και να ασχολούμαστε στο διαδίκτυο αλλά και να μην εμπιστευόμαστε εύκολα άγνωστους ανθρώπους!

Top