Της Χάιδως Δημάδη
Το άγχος στις μέρες μας είναι ένα πολύ συνηθισμένο σύμπτωμα, που προκαλείται κυρίως από την πίεση, εσωτερικές ψυχολογικές συγκρούσεις, τον φόρτο εργασίας και, γενικότερα, τον γρήγορο ρυθμό ζωής. Το αντιμετωπίζουν, εκτός από τους ενήλικες, και πολλά παιδιά της ηλικίας μας, αγόρια και κορίτσια. Απλά ερωτήματα, όπως: «Θα προλάβω να κάνω όλα τα μαθήματα για αύριο;», μέχρι και ερωτήματα του τύπου: «Αρέσω στους άλλους;», μπορούν να προκαλέσουν καθημερινά άγχος.
Το άγχος είναι κάτι που όλοι λίγο πολύ νιώθουμε στην καθημερινότητά μας. Τι συμβαίνει όμως όταν αυτό αυξάνεται τόσο, που αρχίζει να εκφράζεται και με σωματικά συμπτώματα; Πονοκέφαλος, στομαχόπονος, ζαλάδα, τρίξιμο των δοντιών, μούδιασμα, ταχυπαλμία, δύσπνοια, τάση για εμετό, διάθεση κλάματος, ακόμη και φόβος χωρίς αιτία, διαταραχές ύπνου, κυρίως αϋπνίες αποτελούν τα συνηθέστερα σωματικά συμπτώματα άγχους. Όταν τα πράγματα φτάνουν σε τέτοιο σημείο, η ζωή πολλών συνανθρώπων μας γίνεται δυσλειτουργική.
Μία αποτελεσματική λύση στο πρόβλημα του άγχους είναι ο αθλητισμός. Τονώνει το ηθικό μας, προσφέρει αίσθηση ευεξίας κι, έπειτα, χαλάρωσης, βοηθά να αφήσουμε πίσω ό,τι μας απασχολεί και, με βάση επιστημονικές έρευνες, αυξάνει δραστικά το επίπεδο της σεροτονίνης μειώνοντας παράλληλα τις πιθανότητες καταθλιπτικών συμπτωμάτων. Επίσης, η ενασχόληση με τη μουσική βοηθά πολύ σε περιπτώσεις ψυχολογικής πίεσης. Μπορούμε να αφιερώσουμε λίγο χρόνο στο να ακούσουμε μουσική ή να παίξουμε κάποιο μουσικό όργανο, δραστηριότητες που αποδεδειγμένα αποφορτίζουν και χαλαρώνουν. Εκτός αυτών, η συναναστροφή με τους φίλους μας και ο χρόνος που περνάμε μαζί τους, έχουν καταλυτικά θετική επίδραση στην ψυχική μας υγεία. Ευχάριστες ενασχολήσεις αποτελούν, ακόμη, η ζωγραφική, η ανάγνωση κάποιου βιβλίου, καθώς και τα επιτραπέζια ή τα ηλεκτρονικά παιχνίδια και η παρακολούθηση τηλεόρασης. Αν, όμως, το πρόβλημα εκδηλώνεται επίμονα κι εντονότερα, ο διάλογος και η συμβουλή ενός ειδικού θα μπορούσαν να βοηθήσουν να μετριάσουμε το άγχος μας.
Όπως και να΄ χει, το άγχος είναι ένας παράγοντας υπεύθυνος για καθημερινές αποτυχίες, για παράδειγμα τη μείωση της αποδοτικότητάς μας στο σχολείο. Θα βοηθούσε η σκέψη πως πολλά από αυτά που μας προκαλούν άγχος δεν είναι τόσο σημαντικά και πως τις περισσότερες φορές τους δίνουμε τραγικότερες διαστάσεις από ό τι πραγματικά έχουν. Ας φροντίζουμε, λοιπόν, να χαλαρώνουμε, κυρίως μέσω της επαφής μας τους άλλους ανθρώπους, καθώς η ζωή με άγχος επιδρά αρνητικά σε μας, αλλά και στα άτομα που μας περιβάλλουν.
