Ο όρος Web 2.0 είναι από εκείνους τους όρους που στην πραγματικότητα κανείς δεν ξέρει τι ακριβώς σημαίνει αλλά όλοι ξέρουν ή πιστεύουν ότι είναι κάτι καλό και χρήσιμο. Αν βρεθείτε σε μια ομάδα προγραμματιστών και ρίξετε την ιδέα να φτιάξετε μια εφαρμογή Web 2.0 όλοι θα ενθουσιαστούν και θα συμφωνήσουν… αλλά εκεί σταματούν οι συμφωνίες αφού ο κάθε ένας θα έχει κάτι άλλο στο μυαλό του. Καταλαβαίνετε ότι όταν μιλάμε για εφαρμογές Web 2.0 που μπορούν να αξιοποιηθούν στην εκπαιδευτική διαδικασία έχουμε ανοίξει απότομα το πεδίο και πλέον χωράει σχεδόν οτιδήποτε.

Αλλά ας το περιορίσουμε λίγο. Το Web 2.0 δεν είναι κάποια συγκεκριμένη τεχνολογία (για αυτό και οι προγραμματιστές θα σκεφτούν ο κάθε ένας κάτι άλλο). Μοιάζει με τεχνολογικό όρο αλλά δεν είναι. Αποτελεί περισσότερο μια φιλοσοφία – μια ιδέα στο μυαλό των ανθρώπων. Μια ιδέα που συνίσταται στο ότι οι άνθρωποι δεν θέλουμε απλώς να επισκέπτονται και να διαβάζουν ιστοσελίδες που έχουν δημιουργηθεί από τους ιδιοκτήτες τους αλλά να αποτελούν συνδημιουργούς του περιεχομένου του διαδικτύου. Ουσιαστικά είναι οποιοσδήποτε νέος τρόπος για να χρησιμοποιείς το διαδίκτυο πέρα από το να καταναλώνεις έτοιμη πληροφορία. Για αυτό και όλοι συμφωνούν ότι είναι κάτι καλό. Γιατί επιτρέπει στους ανθρώπους να δημοσιεύουν τη δουλειά τους, τις ιδέες τους, τα συναισθήματά τους και να επικοινωνούν και να συνδέονται με άλλους ανθρώπους ανταλλάσσοντας πληροφορίες.

Το Web 2.0 θεωρείται τόσο καλό που πέρα από φιλοσοφία οι μαρκετίστες το αξιοποιούν ως ένα όρο του μάρκετινγκ που τον κοτσάρουμε σε οτιδήποτε θέλουμε να πουλήσει (σε όλα δηλαδή). Έτσι, χάνει το οποιοδήποτε νόημα μπορεί να έχει. Παραμένει όμως ο βασικός άξονας: περιεχόμενο δημιουργημένο από τους χρήστες, πολλές φορές αλληλεπιδραστικό. Αμέσως αμέσως μιλάμε για διαμοιρασμό πληροφορίας, συμμετοχή και επικοινωνία και δημιουργία κοινοτήτων. Σε δεύτερο επίπεδο έχουμε ανοιχτή πρόσβαση και έλεγχο από τους χρήστες συχνά με χαμηλό ή ανύπαρκτο κόστος. Σε τρίτο επίπεδο πετυχαίνουμε να δημιουργήσουμε αυτό που λέγεται συλλογική νοημοσύνη και να αναπτύξουμε έναν πολιτισμό συμμετοχής, μια συμμετοχική κουλτούρα.

Πηγές : ΚΕ.ΠΛΗ.ΝΕΤ  Σάμου