ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΑΝΕΜΟΡΦΗ ΚΑΙ ΜΥΣΤΗΡΙΩΔΗΣ ΙΑΠΩΝΙΑ

Η Ιαπωνία είναι χώρα της Ανατολικής Ασίας. Αποκαλείται από τους κατοίκους της Νιχόν (Nihon) ή Νιππόν (Nippon) και το όνομά της είναι συνδυασμός δύο ιδεογραμμάτων, που σημαίνουν ήλιος και αρχή αντίστοιχα. Είναι γνωστή επίσης ως Χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου. Εκτείνεται σε μεγάλο μέρος του Ιαπωνικού Αρχιπελάγους, στον βορειοδυτικό Ειρηνικό ωκεανό και κατά μήκος των ακτών της Ρωσίας και της Κορέας, από τις οποίες χωρίζεται από τη Θάλασσα της Ιαπωνίας. Αποτελείται από τέσσερα μεγάλα νησιά, Χοκκάιντο, Σικόκου, Κιούσου και Χονσού, τα οποία συνοδεύονται επίσης από χιλιάδες μικρότερα.

Αποτελεί σήμερα μια από τις πιο μυστηριώδεις χώρες του πλανήτη με άπειρα πολύ καλά κρυμμένα μυστικά για τον πολιτισμό, τις αξίες, τις παραδώσεις αλλά και τον τρόπο ζωής των Ιαπώνων.

ΑΡΧΑΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΑΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑ:

Σύμφωνα με την μυθολογία των Ιαπώνων, υπάρχει ένας θρύλους για την γέννηση των νησιών τους που ονομάζεται «Σίντο» και πιστεύεται πως τα νησιά της Ιαπωνίας δημιουργήθηκαν όταν οι Ιζανάγκι και Ιζανάμι βούτηξαν ένα διακοσμημένο σπαθί στην θάλασσα και το τράβηξαν απότομα. Έτσι, γεννήθηκαν 4 μεγάλα, υπέροχα νησιά, τα νησιά που αποτελούν σήμερα το κράτος της Ιαπωνίας.

Οι επιστήμονες πιστεύουν πως οι Ιάπωνες προέρχοναι από τους Κορεάτες και τους Κινέζους που ήταν και οι πρώτοι που κατοίκησαν εκείνη την περιοχή. Αυτός είναι και ο λόγος που μοιάζουν πολύ τα γράμματα και η γλώσσα τους.

Ο πρώτος Ιάπωνας αυτοκράτορας εμφανίστηκε στην Ιαπωνία το 660-580 π.Χ μετά από 200 χρόνια εμφύλιου πολέμου. Πολλοί μάλιστα πίστευαν ότι προερχόταν από τους θεούς.

Εκείνη την εποχή, την υψηλότερη θέση στην κοινωνία, μετά τον αυτοκράτορα είχαν οι ξακουστοί πολεμιστές Σαμουράι οι οποίοι διοικούσαν σε κομμάτια την τότε Ιαπωνία για πολλά χρόνια.

Κατά την περίοδο 1600-1800, αρχίζουν να μεταναστεύουν στην Ιαπωνία Ευρωπαίοι και κυρίως Πορτογάλοι και Ολλανδοί προσπαθόντας να εκχριστιανίσουν τους Ιάπωνες. Κάποιοι έγιναν Χριστιανοί και αυτό δημιουργούσε εμφύλιες διαμάχες. Για να σταματήσει ο αυτοκράτορας, αποφάσισε να κλείσει τα σύνορα και να απομονώσει την Ιαπωνία εντελώς από τον υπόλοιπο κόσμο. Η απομόνωση κράτησε μέχρι και το 1854 που ο Μάθιου Πέρι ζήτησε να μπει στη χώρα και αφού του το αρνήθηκαν, άρχισε να βομβαρδίζει την πρωτεύουσα. Οι σαμουράι προσπάθησαν να προστατέψουν την χώρα τους αλλά δεν τα κατάφεραν και αναγκάστηκαν να ανοίξουν τα σύνορα. Από τότε, η Ιαπωνία άρχισε να εκμοντερνίζεται με πολύ γρήγορους ρυθμούς χωρίς όμως να χάσουν οι άνθρωποι της τις παραδώσεις και τις αξίες των προγόνων τους κρατώντας τες μέχρι σήμερα.

Στις 7 Δεκεμβρίου 1941, η Ιαπωνία επιτέθηκε στην ναυτική βάση των ΗΠΑ στο Περλ Χάρμπορ και κήρυξε τον πόλεμο, φέρνοντας τις ΗΠΑ στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.Μετά τη σοβιετική εισβολή στη Μαντζουρία και τη ρίψη ατομικών βομβών σε Χιροσίμα και Ναγκασάκι το 1945, η Ιαπωνία συμφώνησε σε άνευ όρων παράδοση στις 15 Αυγούστου. Ο πόλεμος στοίχισε στην Ιαπωνία και στην υπόλοιπη Σφαίρα Συν-Ευημερίας της Ευρύτερης Ανατολικής Ασίας εκατομμύρια ζωές και άφησε ένα μεγάλο μέρος της βιομηχανίας και των υποδομών της χώρας κατεστραμμένο.

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ: 

Ο ιαπωνικός πολιτισμός έχει εξελιχθεί πολύ από τις απαρχές. Ο σύγχρονος πολιτισμός περιλαμβάνει επιρροές από την Ασία, Ευρώπη και Βόρεια Αμερική. Παραδοσιακές ιαπωνικές τέχνες περιλαμβάνουν την κεραμική, την υφαντουργία, την κατασκευή σπαθιών, κουκλών και λάκας και παραστάσεις μπουνράκου, καμπούκι, νο, χορού και ρακούγκο. Άλλες τέχνες από την Ιαπωνία είναι το ικεμπάνα, πολεμικές τέχνες, η καλλιγραφία, το οριγκάμι, η τελετουργία του τσαγιού, τα μάνγκα και τα άνιμε και οι γκέισες.

ΤΕΛΕΤΗ ΤΣΑΓΙΟΥ

Η τέχνη του τσαγιού σχετίζεται με την αναζήτηση της αλήθειας μέσω βαθιά ριζωμένων αρχών, πειθαρχώντας ταυτόχρονα σε κανόνες ευπρεπούς και τυπικής συμπεριφοράς. Στην τελετή τσαγιού τονίζεται η σπουδαιότητα του πνεύματος (wabi), η επιθυμία της υλικής απλότητας και της πνευματικής ελευθερίας και πληρότητας. Τόσο ο οικοδεσπότης όσο και οι καλεσμένοι απολαμβάνουν τη στιγμή που προσφέρουν και λαμβάνουν ένα φλιτζάνι τσάι σα να ήταν η τελευταία φορά που συναντιούνται στη ζωή τους. Στην Ikebana, τα εποχιακά άνθη τοποθετούνται κατάλληλα ώστε να δημιουργήσουν μια αισθητική ισορροπία μεταξύ λουλουδιών, βάζου και περιβάλλοντος χώρου.

ΚΑΜΠΟΥΚΙ (KABUKI)

Το Kabuki είναι μια από τις σημαντικότερες παραδοσιακές θεατρικές τέχνες της Ιαπωνίας που προέρχεται από μια λαϊκή θεατρική παράσταση του 16 ου αιώνα. Όλοι οι ρόλοι του έργου παίζονται από άντρες που είναι έντονα μακιγιαρισμένοι και φορούν μεγαλοπρεπή κοστούμια, ενώ η παράσταση παίζεται σε μια περίτεχνα διακοσμημένη σκηνή. Το ΝŌ είναι ένα είδος θεάτρου όπου οι ηθοποιοί φορούν μάσκες και πολυτελή κοστούμια. Περιλαμβάνει δε, τα Kyōgen-κωμικά διαλείμματα που παίζονται ανάμεσα στις πράξεις του ΝŌ. Και τα δύο αυτά θεατρικά είδη έχουν χαρακτηριστεί ως «αριστουργήματα» από την UNESCO .

ΚΑΛΛΙΓΡΑΦΙΑ

Καλλιγραφία, μια τέχνη άρρηκτα συνδεδεμένη με την καλαισθησία, την αρμονική συνύπαρξη πινελιών που εκτελούνται άλλοτε με δύναμη και άλλοτε με χάρη, άλλοτε με πυγμή και άλλοτε με ελαφράδα, πάντοτε ανάλογα με το νόημα που θέλουν να μεταφέρουν, εκφράζοντας τελικά την αρμονία του συνόλου.

Γίνεται με τη χρήση πινέλου και μελάνης ενώ η επιφάνεια που εξασκείται είναι ένα είδος χαρτιού (ρυζόχαρτου) που μπορεί να απορροφήσει μεγάλη ποσότητα μελάνης. Η εξάσκησή της ουσιαστικά συνίσταται στην γραφή ενός ιδεογράμματος με κάποιους συγκεκριμένους τρόπους και κανόνες. Όπως κάθε άλλη τέχνη, στηρίζεται στην επανάληψη της γραφής του ή των ιδεογραμμάτων μέχρι να εκτελούνται χωρίς ψεγάδι σχεδόν κάθε φορά που γράφονται. Στην επανάληψη του άψογου ωσότου μεταμορφωθεί σε απελευθέρωση.

Η καλλιγραφία χαρίζει συγκέντρωση, ηρεμία, όξυνση της νοητικής αντίληψης, παρατηρητικότητα, υπομονή, επιμονή, καλλιέργεια ενός πνεύματος που δεν προσδοκά ούτε απογοητεύεται, αλλά προχωρά με σταθερότητα μέχρι την στιγμή που η έκφραση όλου του δυναμικού του θα μπορέσει να εκτονωθεί μέσα σε μια στιγμή, σε μια πινελιά που θα αντικατοπτρίζει την πληρότητα της στιγμής αυτού που την εκτέλεσε.

ΒUDO (ΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΤΕΧΝΕΣ)

Πολλοί Ιάπωνες ασχολούνται με πολεμικές τέχνες όπως το τζούντο, το κέντο, το καράτε και το αϊκίντο. Στο τζούντο, λέξη που σημαίνει «ο ευγενικός τρόπος», το μυστικό για να νικήσεις τον αντίπαλο είναι να εκμεταλλευθείς τη δύναμή του. Η πολεμική αυτή τέχνη έχει διαδοθεί σε όλον τον κόσμο και έχει καθιερωθεί πλέον ως επίσημο ολυμπιακό άθλημα. Όπως και το τζούντο, έτσι και το κέντο έχει αποκτήσει πολλούς πιστούς υποστηρικτές στο εξωτερικό τα τελευταία χρόνια. Οι αθλητές του κέντο φορούν προστατευτικό εξοπλισμό τύπου πανοπλίας και χρησιμοποιούν ξίφη από μπαμπού.

ΘΡΗΣΚΕΙΑ:

Η τοπική θρησκεία είναι ο Σιντοϊσμός και έχει 100,000 ιερά και 78,890 σε όλη την χώρα. Ο Βουδισμός ήρθε στην χώρα το 538 ή το 552, εισηγμένο από το βασίλειο των Μπάεκτζε στην Κορέα. Ακόμα, ένα πολύ μικρο ποσοστό των Ιαπώνων είναι Χριστιανοί.

ΠΑΡΑΔΩΣΙΑΚΗ ΚΟΥΖΙΝΑ:

Η ιαπωνική κουζίνα χρησιμοποιεί ως βάση τροφές όπως το ιαπωνικό ρύζι και τα νούντλ, τις οποίες αναμιγνύει με σούπα ή οκάζου – πιάτα από ψάρι, λαχανικά, τόφου κ.ά. για να τους δώσουν γεύση. Στην αρχή της σύγχρονης περιόδου εισήχθησαν στην Ιαπωνία συστατικά όπως το κόκκινο κρέας τα οποία δεν είχαν χρησιμοποιηθεί παλαιότερα. Ο οδηγός Μισελίν έχει δώσει στα εστιατόρια στην Ιαπωνία περισσότερα αστέρια απ’ότι σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο μαζί.

ΠΑΡΑΔΩΣΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ:

Η ιαπωνική μουσική είναι εκλεκτική και ποικίλη. Πολλά μουσικά όργανα, όπως το κότο, εισήχθησαν το 9ο και 10ο αιώνα, το συνοδευτικό αφηγηματικό θέατρο Νο από τον 14ο αιώνα και η λαϊκή μουσική, με το σαν κιθάρα σαμισέν, τον 16ο αιώνα. Η δυτική κλασσική μουσική, η οποία εισήχθη στα τέλη του 19ου αιώνα, τώρα αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα του ιαπωνικού πολιτισμού. Η αυτοκρατορική ορχήστρα γκαγκάκου έχει επηρεαστεί από το έργο μερικών σύγχρονων δυτικών συνθετών. Αξιοσημείωτοι κλασσικοί συνθέτες από την Ιαπωνία είναι ο Τόρου Τακεμίστου και ο Ρεντάρο Τάκι.

Η λαϊκή μουσική στην μεταπολεμική Ιαπωνία έχει επηρεαστεί σε μεγάλο βαθμό από τις αμερικανικές και ευρωπαϊκές τάσεις, οι οποίες οδήγησαν στην εξέλιξη της J-pop. Το καραόκε είναι πιο κοινή πολιτιστική δραστηριότητα στην Ιαπωνία.

ΠΑΡΑΔOΣΙΑΚΗ ΕΝΔΥΜΑΣΙΑ:

Στην ένδυση, τα Κιμονό είναι πασίγνωστα και αποτελούν εξωτικό ρούχο στον δυτικό κόσμο αλλά στην ιαπωνική κουλτούρα αποτελούν παραδοσιακό ένδυμα και ορίζει ότι φοριούνται με συγκεκριμένο τρόπο, ενώ προτιμούνται αντί μιας πολυτελούς τουαλέτας σε μια επίσημη εκδήλωση. Ακόμα και οι επαγγελματίες παλαιστές Sumo πρέπει να φοράνε Κιμονό όταν εμφανίζονται στο κοινό. ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ (LIFESTYLE):

• Στην Ιαπωνία κανείς μα κανείς δε φοράει παπούτσια μέσα στο σπίτι και όλοι τα βγάζουν στην είσοδο. Πρόκειται για ένα μέτρο υγιεινής και καθαριότητας που τηρείται ευλαβικά και παντού. Τα περισσότερα ιαπωνικά σπίτια έχουν το πάτωμα υπερυψωμένο σε σχέση με το χώρο μπροστά από την είσοδο, ώστε κάποιος να αφαιρεί τα παπούτσια του στο χώρο αυτό και στη συνέχεια να πατά με τις κάλτσες ή με παντόφλες στο εσωτερικό της οικίας. Το μέτρο αυτό τηρείται ακόμα και σε πολλά γραφεία, ιατρεία, εστιατόρια, καθώς και στα σχολεία, όπου οι μαθητές έχουν άλλα παπούτσια για να πηγαίνουν στο σχολείο και άλλα για να κυκλοφορούν μέσα σ” αυτό!

• Η υπόκλιση είναι ο τρόπος χαιρετισμού των Ιαπώνων. Όταν κάποιος υποκλίνεται μπροστά σας, κατά γενικό κανόνα πρέπει να του ανταποδώσετε την υπόκλιση. Εάν δεχθείτε μια υπόκλιση από άτομο μεγαλύτερου κύρους, θα πρέπει να ανταποδώσετε την τιμή με μια βαθύτερη και μεγαλύτερης διάρκειας υπόκλιση. Η υπόκλιση είναι επίσης ένας τρόπος έκφρασης της εκτίμησης και της συγγνώμης.
• Στην Ιαπωνία η απόρριψη των σκουπιδιών και η ανακύκλωση των υλικών έχει γίνει επιστήμη. Όλα τα σκουπίδια και τα άχρηστα υλικά που προορίζονται για ανακύκλωση χωρίζονται σε πολλές κατηγορίες και απορρίπτονται συγκεκριμένες ημέρες της εβδομάδας. Θεωρείται προσωπική ευθύνη του κάθε πολίτη να διαχωρίσει και να απορρίψει σωστά τα σκουπίδια του, συνήθως σε μικρούς, ειδικά διαμορφωμένους χώρους μπροστά από το σπίτι.  Αν κάποιος φεύγοντας από το σπίτι βγάλει σκουπίδια διαφορετικής κατηγορίας από εκείνη που έχει οριστεί για αποκομιδή τη συγκεκριμένη μέρα, πολύ απλά θα τα βρει να τον περιμένουν στην πόρτα του όταν γυρίσει!
•   Η Κυριακή δεν είναι αργία και γενικά τα καταστήματα και τα σούπερ μάρκετ είναι ανοικτά κάθε μέρα, όλο το χρόνο. Ενώ τα περισσότερα καταστήματα κλείνουν στις 8 ή 9, ειδικά τα σούπερ μάρκετ κλείνουν στις 11 το βράδυ. Στα δε εστιατόρια, οι σερβιτόροι συνήθως γονατίζουν για να πάρουν παραγγελία (ένδειξη σεβασμού στον πελάτη που κάθεται και βρίσκεται χαμηλότερα από τον όρθιο σερβιτόρο), πληρώνεις όχι στο τραπέζι, αλλά σε ταμείο δίπλα στην έξοδο και το φιλοδώρημα είναι άγνωστη λέξη, καθώς δεν υφίσταται τέτοιο έθιμο στη χώρα.
• Η υποχρεωτική εκπαίδευση στην Ιαπωνία διαρκεί 9 χρόνια – 6 χρόνια το δημοτικό σχολείο και 3 χρόνια το γυμνάσιο. το 97% των Ιαπώνων συνεχίζουν τη φοίτησή τους στο λύκειο (3 χρόνια). Το 49% των αποφοίτων λυκείου συνεχίζουν σε πανεπιστήμια και κολέγια ανώτατης εκπαίδευσης. Το σχολικό έτος ξεκινάει τον Απρίλιο.

Ιαπωνία:  Βουτιά στον μαγικό κόσμο της! (VIDEO)

*Οι πληροφορίες προέρχονται από τον κύριο Φ.Μ.