Δίνουμε νότα στη ζωή
ένα άρθρο του Μερκούρη Ι. Μάρα
Ένα πεντάγραμμο, ένα μολύβι, οι νότες, η αρμονία, πολλή έμπνευση, καλό αυτί και μπόλικη ευαισθησία! Είναι η ζωή μας αγκαλιά με τη μουσική…
Η μουσική είναι η τέχνη που έχει ως βάση της την οργάνωση ήχων με σκοπό τη σύνθεση, την εκτέλεση και την ακρόαση ενός έργου. Επίσης με τον όρο αυτό εννοούμε ένα σύνολο ήχων από το οποίο είναι γραμμένο ένα τραγούδι. Υπάρχει και εξελίσσεται παράλληλα με τη γλώσσα, δηλαδή παράλληλα με την εξέλιξη του ανθρώπου.
Εργαλεία μας τα μουσικά όργανα, οι κατασκευές εκείνες που μας βοηθούν να μαστορέψουμε τους ήχους. Κατατάσσονται είτε με τη μέθοδο παραγωγής ήχου (χορδόφωνα, μεμβρανόφωνα, αερόφωνα) είτε με τον τρόπο παιξίματος (κρουστά,πνευστά,νυκτά) είτε βάσει του υλικού κατασκευής (ξύλινα, χάλκινα…).
Οι πέντε βασικές κατηγορίες οργάνων σύμφωνα με τους Χόρνμποστελ και Σακς είναι οι εξής:
- Ιδιόφωνα
Στα ιδιόφωνα ο ήχος παράγεται μέσω της δόνησης του ίδιου του σώματός του λ.χ. μεταλλόφωνο.
- Μεμβρανόφωνα
Τα μεμβρανόφωνα φέρουν στρογγυλές μεμβράνες προς κρούση λ.χ. τύμπανο.
- Χορδόφωνα
Στα χορδόφωνα ο ήχος δημιουργείται θέτοντας τεντωμένες χορδές σε ταλάντωση λ.χ. βιολοντσέλο. Χωρίζονται σε τέσσερις επιμέρους κατηγορίες, βάσει του τρόπου παιξίματος:
- Με τσίμπημα(νύξη)
- Με χτύπημα με ραβδάκια ή σφυράκια
- Με τρίψιμο με δοξάρι ή τροχό
- Με συνήχηση ελεύθερων χορδών
- Αερόφωνα
Στα αερόφωνα ο ήχος δημιουργείται από αέρα που ταξιδεύει σε όργανο με σωληνοειδές σχήμα λ.χ. κλαρινέτο.
- Ηλεκτρόφωνα
Τα ηλεκτρόφωνα παράγουν ήχο μέσω ηλεκτρονικού κυκλώματος λ.χ. συνθετητές.
Αρκετά με την πληροφορία …αυτό που μετράει είναι η σχέση μας με τη μουσική, κι εγώ……………………….
Αγαπώ τη μουσική…
Τη σχέση μου με τη μουσική γενικότερα θα την χαρακτήριζα σχεδόν μαγική! Υπάρχει παντού στη ζωή μου… Μ’αρέσει, όταν διαβάζω ή όταν δεν είμαι και πολύ καλά, να ακούω διάφορα κομμάτια από ποπ και έντεχνη μουσική, ακόμα και από ραπ ή τραπ. Όμως, αγαπάω και τα τραγούδια που με χαλαρώνουν,κυρίως το βράδυ που θα ξαπλώσω στο κρεβάτι και λίγο προτού κοιμηθώ. Στον ελεύθερό μου χρόνο ή τις φορές που βοηθάω τους δικούς μου σε δουλειές, απολαμβάνω να ακούω ό,τι είδος μουσικής βρίσκω στο ραδιόφωνο. Με ευχαριστεί όταν πηγαίνουμε με την οικογένειά μου κάπου βόλτα ή διακοπές, να ακούμε μουσική, γιατί πάντα έχω την αίσθηση ότι κυλάει λιγότερο κουραστικά η ώρα, αλλά γίνεται και πιο διασκεδαστικό το ταξίδι για όλους.
Η αγαπημένη μου είναι η έντεχνη μουσική. Ορχηστρική, με στοιχεία από ελληνικό παραδοσιακό ρυθμό και μελωδία. Τα θέματα είναι λυρικά και βασίζονται συχνά στο έργο των διάσημων Ελλήνων ποιητών. Διαβάζοντας έμαθα ότι το είδος αυτό προέκυψε στα τέλη της δεκαετίας του ΄50 και βασίστηκε στο δυτικοποιημένο ρεμπέτικο του Βασίλη Τσιτσάνη και του Μανώλη Χιώτη. Ο Μίκης Θεοδωράκης και ο Μάνος Χατζιδάκης ήταν οι δημοφιλέστεροι πρώτοι συνθέτες των έντεχνων τραγουδιών, και δεν είναι τυχαίο ότι τους έχω – και πολλοί άλλοι φυσικά! – ιδιαίτερη αδυναμία.
Από τους γονείς μου και ανθρώπους κοντά στην ηλικία τους άκουσα για πρώτη φορά για το Νέο Κύμα, ένα είδος έντεχνου που είναι ακόμη πιο κοντά στη δυτική κλασική μουσική και ήρθε στα μέσα της δεκαετίας του ΄60. Άκουσα κομμάτια αρκετά, μου άρεσε, διάβασα κι έμαθα πολλά και γι’ αυτό! Ήταν ένας συνδυασμός έντεχνου και σανσόν από τη Γαλλία. Από τους συντελεστές πρώτος του είδους ήταν ο ο τόσο γνωστός σε όλους μας Διονύσης Σαββόπουλος, που μπόρεσε και συνδύασε Αμερικανούς μουσικούς, όπως ο Μπομπ Ντίλαν και ο Φρανκ Ζάπα, με μακεδονική παραδοσιακή μουσική και στίχους με πολιτική διείσδυση. Εντυπωσιάστηκα! Η έμπνευση δεν έχει όρια τελικά, γιατί βαδίζει παρέα με την ψυχή και το ελεύθερο πνεύμα…
Σήμερα, πάλι, το έντεχνο είναι λίγο πιο λαϊκό, άλλοτε πιο ελαφρύ άλλοτε πιο βαρύ και σκοτεινό που γίνεται ροκ, αλλά σταθερά συναισθηματικό. Μάλαμας, Περίδης, Τσανακλίδου, Χαΐνηδες, Θηβαίος, Κατσιμιχαίοι, Τρίφωνο, Νέγκα… πόσους πολλούς μπορώ να γράψω! Γι’ αυτό σε αγγίζει σε κάθε στιγμή, σε κάθε βίωμα, σε κάθε σημείο του εαυτού σου.
Και σαν ελεύθερο πνεύμα αγαπώ κι άλλο είδος, εντελώς διαφορετικό, και είναι η ποπ! Η ποπ μουσική είναι ένα είδος μουσικής που χαρακτηρίζεται από ελαφριές μορφές ξένης μουσικής ή αντίστοιχες ελληνικές δημιουργίες πάνω στα ίδια πρότυπα ρυθμού και μελωδίας. Ο όρος ποπ προέρχεται από την αγγλική λέξη popular, που σημαίνει δημοφιλής. Η ποπ αφορά σε θέματα συναισθηματικά και ρομαντικά, ενώ όπλα της αποτελούν η κλασική και ηλεκτρική κιθάρα, το αρμόνιο και τα ντραμς. Δεν ξέρω πώς συνέβαινε πάντα – το βλέπω σε μένα – αλλά η ποπ ήταν πολύ αγαπητή στους εφήβους! Δεν ξέρω αν η ροκ την ξεπερνά… Είναι ο ρυθμός; Είναι το σώμα που ζωντανεύει; Είναι η ελαφρότητα που σε παρασύρει; Είναι η γλυκύτητα και η ζεστασιά που σε αγκαλιάζουν; Στο νου μου την έχω σαν καταφύγιο, σαν μια σίγουρη αγκαλιά για να κρυφτώ και να να πεταχτώ ξανά, όταν θα είμαι πάλι δυνατός…
Η δική μου επαφή με τη μουσική με κάνει πάντα να προτείνω σε όλους, μικρούς και μεγάλους, να την ακολουθούν – οι μελωδίες της είναι σαν χνάρια στο μονοπάτι της ζωής μας – και να ταυτίζονται μαζί της, επειδή όχι μόνο θα ηρεμούν σωματικά αλλά περισσότερο πνευματικά, καθώς τους δίνεται η δυνατότητα να ξεφύγουν από τη ρουτίνα της καθημερινότητας.
Η μουσική ομορφαίνει εμάς και μεταμορφώνει τα πράγματα γύρω μας.
(Όλες οι πληροφορίες αντλήθηκαν από τον ιστότοπο: https://el.wikipedia.org/wiki/)
( Οι εικόνες έχουν τοποθετηθεί με την άδεια της creative commons.)
