Οι Νικόλας Κόλλιας και Ελένη Κυριάκη παρουσιάζουν …
έναν Μικρό Τιτανικό
Καλλιτέχνης: Λαυρέντης Μαχαιρίτσας
Άλμπουμ: Ρίξε κόκκινο στη νύχτα
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 1993
Δεν είναι αγάπη αυτό που ζούμε,
εγώ το λέω φονικό
μην πάει ο νους σου στο κακό
με το μπαμπάκι θα σφαχτούμε
Με λίγα λόγια, ένα νεύμα
με ένα βλέμμα ή χωρίς,
είναι αργά κι ίσως νωρίς
να τρέξει μεταξύ μας αίμα
Δεν είναι αγάπη, δεν είναι αγάπη αυτό που ζούμε,
είναι σου λέω πανικός,
ένας μικρός Τιτανικός
και θα “ναι θαύμα αν σωθούμε…
Δεν είναι αγάπη αυτό που ζούμε,
εγώ το λέω ποινικό
κακούργημα κανονικό
και ισόβια θα δικαστούμε
Για πράξεις και για παραλήψεις, ιδιαζόντως ειδεχθείς
αλλά εσύ μην φοβηθείς
και αρχίσεις τις αποκαλύψεις
Δεν είναι αγάπη, δεν είναι αγάπη αυτό που ζούμε
είναι σου λέω πανικός,
ένας μικρός Τιτανικός
και θα “ναι θαύμα αν σωθούμε…
Ούτε και “γώ θα ομολογήσω
ότι σ” αγάπησα πολύ
και πως με καίει το φιλί
που δεν μπορώ να ξαναζήσω
Έλα λοιπόν να μοιραστούμε
της φυλακής μας το κελί
και αν αγαπιόμαστε πολύ
μπορεί και να αθωωθούμε
Δεν είναι αγάπη, δεν είναι αγάπη αυτό που ζούμε
είναι σου λέω πανικός,
ένας μικρός Τιτανικός
και θα “ναι θαύμα αν σωθούμε…
Ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας αποτελεί έναν τραγουδιστή που απλά θα ζει για πάντα μέσα στον χρόνο και ο οποίος στην πορεία της ζωής του συνόδευσε με τα τραγούδια του τόσο τους γονείς μας – μέσα από τους οποίους τον μάθαμε – όσο και εμάς, που τον αγαπήσαμε και τον γνωρίσαμε καλά μέσα από τις δημιουργίες του. Τα τραγούδια του ένωσαν τη ροκ με το ζεϊμπέκικο και έφεραν επανάσταση στην καλλιτεχνική σκηνή.
Αυτοί είναι οι στίχοι του «Μικρού Τιτανικού». Ένα αγαπημένο τραγούδι του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα, που πραγματεύεται την πιθανότητα της κατάληξης ή και την κατάληξη μιας ερωτικής ιστορίας σε ναυάγιο. Εύκολα μπορεί να υποθέσει κανείς ότι ίσως αναφέρεται και σε έναν ανεκπλήρωτο έρωτα. Διαβάζοντας τους στίχους τα συναισθήματα που μας δημιουργούνται είναι ανάμεικτα: από την μια μας ξυπνά ευαισθησίες, καθώς αναφέρεται σε κινήσεις τρυφερότητας, ενώ από την άλλη νιώθουμε ότι όλα αυτά μπορεί να μην έχουν πάντα την αναμενόμενη αποδοχή από τον άνθρωπο που εμείς επιθυμούμε, και γεμίζουμε πόνο, θλίψη, απελπισία. Σε πολλές περιπτώσεις οι πόθοι και οι ελπίδες των ανθρώπων οδηγούν σε συναισθηματική «πανωλεθρία» ή και σε πραγματικό αφανισμό. Όσα ζουν, μοιάζουν κατά κάποιο τρόπο με τα τραγικά γεγονότα και τα αντιφατικά συναισθήματα που βίωσαν οι επιβάτες του περιβόητου Τιτανικού, που άλλο ταξίδι ονειρεύτηκαν και άλλο ταξίδι έζησαν… Βέβαια αν προσέξουμε τους στίχους διαφορετικά, από άλλη οπτική γωνία, μπορεί να τους βρούμε άκρως «προφητικούς», γιατί το τραγούδι γράφτηκε πριν πολλά χρόνια, για την κατάσταση της οικονομίας της χώρας μας σήμερα και τη «βουτιά» που όλοι φοβόμαστε.
Όπως και να δει κανείς τα πράγματα, η σωτηρία έχει την πιθανότητά της. Μπορεί να μοιάζει με θαύμα, όπως λένε οι στίχοι του τραγουδιού, αλλά πόσες φορές δεν συμβαίνουν πράγματα που μας αφήνουν άφωνους! Η αγάπη ως κινητήρια δύναμη θα δώσει την ευκαιρία που ζητάμε… Ας μην περιχαρακώνουμε την αγάπη και τη φυλακίζουμε μέσα στο τείχος – ή και το κελί – του φόβου. Ας της δώσουμε τον χώρο και το οξυγόνο για να ζήσει και να ομορφύνει τη ζωή μας. Ακόμα κι αν πληγωθούμε, θα την έχουμε γευτεί…
