Όταν η κοινωνία σιωπά…τα παιδιά
«φωνάζουν»
Οι βίαιες συμπεριφορές μεταξύ ανηλίκων στην Ελλάδα έχουν αναδειχθεί τα τελευταία έτη σε μείζων κοινωνικό ζήτημα.Τα πρόσφατα τραγικά περιστατικά, όπως ο ξυλοδαρμός της δεκατετράχρονης και η σεξουλαικη κακοποίηση ενός πεντάχρονου από συνομηλίκους τους , αποτέλεσε την αφορμή να συντάξω ένα άρθρο για το σχολικό περιοδικό. Σε αυτό θα αναφέρω λόγους που ίσως οφείλονται και παρακινούν αυτές τις πράξεις.
Ποιοι είναι,όμως,οι παράγοντες που ωθούν τόσο μικρά παιδιά να εκτελέσουν τέτοιες αποτρόπαιες ενέργειες ; Αρχικά, η διάδοση της τεχνολογίας και των κοινωνικών δικτύων έχει προσπεράσει την έννοια της ενημέρωσης. Αντίθετα ακόμη και τα παιδιά έχουν πρόσβαση σε κάποιο μέσο και συχνά χωρίς επίβλεψη. Η έκθεσή τους σε περιεχόμενα που αναπαριστούν βία , επιθετικότητα και προβάλλουν την ερωτική πράξη ως κάτι αστείο , συντελεί στην αναπαραγωγή τέτοιων συμπεριφορών από μεριάς τους .Η ευαισθησία των νέων έχει αμβλυνθεί συντριπτικά , ενώ αυτά τα ανεκδιήγητα περιστατικά μετατρέπονται σε φυσιολογικές καταστάσεις στο μυαλό τους. Οι διαδικτυακές πλατφόρμες,βέβαια, διευκολύνουν την εκδήλωση λεκτικής βίας όπως το «cyber bulling» .
Το οικογενειακό περιβάλλον φέρει ευθύνη,αναμφισβήτητα, στην διαμόρφωση της προσωπικότητας των νέων μελών της. Παιδιά που ,συχνά, προέρχονται από δυσλειτουργικές οικογένειες και εκεί εμφανίζονται φαινόμενα βίας, παραμέλησης της ουσιαστικής επικοινωνίας και καταπίεσης , αναπαράγουν τα πρότυπα που λαμβάνουν. Η έλλειψη γονικής εποπτείας ή ακόμη και η υπερβολική αυστηρότητα, ωθούν σε συναισθηματικό κενό που εξελίσσεται σε διάφορες μορφές επιθετικότητας. Υπάρχουν, δυστυχώς, και φαινόμενα που το ανήλικο μετατρέπεται σε θύμα είτε θεατής ενδοοικογενειακής βίας και προσπαθεί να ξεσπάσει την πίεση που νιώθει στους συνομηλίκους του καθώς η έννοια της κοινωνικότητας πλέον υποβαθμίζεται στην βαρβαρότητα.
Το σχολείο αποτελεί, αναντίρρητα , σημαντικό πεδίο σύνθεσης ολόπλευρης προσωπικότητα των μαθητών . Παρότι, πρόσφατα έχει δημιουργηθεί μια ηλεκτρονική πλατφόρμα που αντιμετωπίζει τον ενδοσχολικό εκφοβισμό , υπάρχει ανεπαρκής ενημέρωση και ανεπιτυχής πρόληψη τέτοιων γεγονότων. Η άμεση υποβάθμιση μαθημάτων που προωθούν συναισθηματικές και κοινωνικές αρετές, συνθέτουν τυποποιημένες προσωπικότητες προσκολλημένες στην πληροφορία και όχι την ουσιαστική μόρφωση. Θα έπρεπε ,λοιπόν, να δίνονταν περισσότερη προσοχή σε αντικείμενα μελέτης που αφορούν την τέχνη , την μουσική και τον αθλητισμό , διότι μέσω αυτών καλλιεργείται η ενσυναίσθηση , ο σεβασμός και αρκετοί μαθητές έχουν δυνατότητα να ανακαλύψουν βαθύτερες πτυχές του εαυτού τους.
Συμπερασματικά, η Ελληνική κοινωνία έχει σωπάσει σε συνεχόμενα περιστατικά μεταξύ των ενεργών ενηλίκων μελών της , παραλείποντας την διεφθαρμένη της πλευρά. Τα παιδιά , όμως , «φωνάζουν» και οι πράξεις τους αναπαράγονται από τα πρότυπα που λαμβάνουν, χωρίς να διαθέτουν ικανότητα περαιτέρω επεξεργασίας τους . Ελπίζω ,πως σύντομα θα επέλθει η εξαφάνιση αυτών των καταστάσεων , έτσι ώστε να δημιουργηθεί ένας ανθρώπινος κόσμος .
Στέλιος Καραΐσκος Γ2′
