Από την αρχή της Α Λυκείου, γνωρίζουμε ότι η θέση είναι σχετική, δηλαδή πως ορίζουμε τη θέση ενός αντικειμένου με βάση ένα ακίνητο σημείο, το σημείο αναφοράς. Το ίδιο ισχύει και για άλλα μεγέθη, την ταχύτητα, την δύναμη, τη μάζα κτλ.
Ένα μέγεθος όμως ,που έχει προβληματίσει τους θεωρητικούς φυσικούς και τους πλαστικούς χειρουργούς είναι ο χρόνος. Με βάση τη κλασσική φυσική, ο χρόνος είναι ένα μονόμετρο μέγεθος, παράλληλος της εξέλιξης των γεγονότων, με την έννοια ότι δεν επηρεάζεται από τη θέση, την ταχύτητα, την δύναμη. Επιπλέον, ο χρόνος δεν παίρνει αρνητικές τιμές, δηλαδή κάθε τιμή του χρόνου ανήκει στο σύνολο των θετικών αριθμών. Μπορεί να πάρει και την τιμή μηδέν θεωρώντας αυτήν την τιμή την αρχή γεγονότων. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι δεν μπορούμε να γυρίσουμε πίσω στο χρόνο και πως το ταξίδι στο χρόνο γίνεται αποκλειστικά και μόνο στη σφαίρα της φαντασίας μας.
Standard Model Χωροχρόνου.
Ωστόσο, αυτή είναι η εκδοχή της κλασσικής φυσικής του Newton. O Einstein, το 1915, παρουσίασε δύο θεωρίες, γνωστές με το όνομα γενική και ειδική θεωρία της σχετικότητας. Οι θεωρίες αυτές ορίζουν τον χρόνο ως μια τετάρτη διάσταση, που μαζί με τον χώρο ορίζουν τον χωροχρόνο, δηλαδή το σύμπαν. Συνέπεια αυτή της θεωρίας είναι ότι ο χρόνος είναι ένα διανυσματικό μέγεθος και πάνω από όλα ορίζεται με βάση έναν παρατηρητή. Ανάλογα με τις δυνάμεις που δέχεται και τις συνθήκες που βρίσκεται ένας παρατηρητής ο χρόνος «κυλά» πιο αργά ή πιο γρήγορα. Από τη στιγμή που ο χρόνος διαθέτει όλες αυτές τις ιδιότητες, καθιστά κατάλληλο μέγεθος για «ταξίδι», δηλαδή ο καθένας μπορεί να πάει μπροστά και πίσω στο χρόνο.
Τι μας εμποδίζει όμως; Καταρχάς από φυσικής άποψης, ο ανθρώπινος νους αντιλαμβάνεται μόνο τις τρεις διαστάσεις , το ύψος, το πλάτος και το μήκος. Επομένως μας είναι αδύνατο να αντιληφθούμε τον χρόνο. Δημιουργείται, επιπλέον, ένα παράδοξο. Το παράδοξο περιγράφεται ως εξής: ο ταξιδιώτης του χρόνου πήγε πίσω στο χρόνο την περίοδο όπου ο παππούς δεν έχει παντρευτεί ακόμα και τον σκοτώνει. Ως αποτέλεσμα, ο ταξιδιώτης δε γεννήθηκε ποτέ. Αν δε γεννήθηκε ποτέ, τότε δεν μπόρεσε να ταξιδέψει στο χρόνο και να σκοτώσει τον παππού του, που σημαίνει ότι ο ταξιδιώτης γεννήθηκε τελικά.
Albert Einstein.
Είναι δύσκολο τελικά να ορίσουμε τον χρόνο, να ορίσουμε τι είναι παρόν καθώς κάθε φορά που προσπαθούμε καταλήγουμε σε αδιέξοδο. Ίσως να μην πρέπει να τον ορίσουμε, ποιος ξέρει;
Νίκη Αναστασιάδη Γ1
