Η κλωνοποίηση του ανθρώπινου είδους, αποτελεί ένα από τα πιο αμφιλεγόμενα θέματα της σύγχρονης επιστήμης. Προβληματισμένος, ιδιαίτερα,από μια συζήτηση στην τάξη, σχετικά με την μοναδικότητα της ψυχής, αποφάσισα να συντάξω ένα άρθρο για το σχολικό περιοδικό . Σε αυτό, θα αναφερθούν λόγοι που συνιστούν αυτή τη μέθοδο, παραβίαση της φυσιολογικής ροής της ζωής.
Αυτή, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως μια σύγχρονη μορφή «μονογονεϊκής αναπαραγωγής», καθώς δημιουργείται ένα αντίγραφο υπάρχοντας ατόμου . Όταν ένας οργανισμός κλωνοποιείται, το γενετικό υλικό του προέρχεται μόνο από έναν «γονέα»-δότη , αντί από δύο, όπως συμβαίνει στην φυσιολογική αναπαραγωγή . Αυτό, δημιουργεί αμφιβολίες για την ταυτότητα και την μοναδικότητα του νέου ατόμου, δηλαδή , εάν αποτελεί έναν νέο άνθρωπο ή απλά ένα αντίγραφο. Η κλωνοποίηση προχωρά ένα βήμα παραπέρα, δημιουργείται , έτσι ένας οργανισμός που είναι γενετικά ίδιος με τον αρχικό , αλλά δύναται να εξελιχθεί σε διαφορετικό Κοινωνικό πλαίσιο.
Η αλήθεια είναι, ότι η επιστήμη δεν έχει ακόμα καταφέρει να αποδείξει την ύπαρξη της ψυχής. Η έννοια όμως, της μοναδικότητας παραμένει κεντρική στην ανθρώπινη σκέψη και στηρίζεται σε πολλαπλούς φυσικούς μηχανισμούς . Κάθε άτομο αποτελεί αποκλειστή ύπαρξη όχι μόνο σχετικά με το γενετικό του υλικό, αλλά και εξαιτίας των βιωμάτων και επιλογών του.
Οι ψυχές ταξιδεύουν.
Η ψυχή, σύμφωνα με φιλοσοφικές και θρησκευτικές θεωρίες δεν μπορεί να δημιουργηθεί ή αναπαράχθει μέσα σε ένα εργαστήριο. Η συνείδηση και η Προσωπικότητα , κάθε ανθρώπου καθιστούν την ύπαρξή του, σε συνδυασμό με τους κληρονομικούς παράγοντες .
Τα ζητήματα, βέβαια, που επίσης , προκύπτουν είναι ηθικά και αφορούν την κατάχρηση της επιστημονής εξέλιξης. Αρκετές φορές οι επιστήμονες χάνουν το μέτρο, με αποτέλεσμα να ωθούνται στην «Ύβρις». Αυτή η μέθοδος μπορεί να χρησιμοποιηθεί, εξάλλου , για πειραματικούς, εμπορικούς
ή στρατηγικούς λόγους. Για παράδειγμα, η δημιουργία ενός στρατού για την επίτευξη πολεμικών δραστηριοτήτων . Εφόσον η διαδικασία παράγει ευάλωτα και εύπλαστα άτομα, είναι εύκολη η εκμετάλλευση τους και η χρήση τους ως «εργαλεία» εξουσίας και καταπίεσης από ισχυρούς.
Συμερασματικά, παρόλο που η επιστήμη επιτρέπει την αναδημιουργία ενός ατόμου, η πραγματική μοναδικότητα, η οποία βρίσκεται στην ψυχή, παραμένει αδιαπραγμάτευτη. Όσο ενδιαφέρουσα και ελκυστική αν φαίνεται δεν πορεί να δημιουργήσει μια «ζωή» με κοινωνική , συναισθηματική και ψυχική υπόσταση . Ελπίζω πως στο μέλλον η επιστήμη θα συνεχίσει να σέβεται την ανθρώπινη να υπερασπίζεται το κοινό συμφέρον.
Στέλιος Καραΐσκος Γ2’
