Βολίμα  Ζάκυνθος

( φωτο: gozakynthos.gr)

Στη μαγευτική Ζάκυνθο  και συγκεκριμένα σε δυο πανέμορφα ορεινά  χωριά στις Βολίμες και στο Κερί, ανήμερα της Τσικνοπέμπτης οι νοικοκυρές μαγειρεύουν μια ξεχωριστή πίτα. Είναι κατά βάση κρεατόπιτα, με εκπληκτική γεύση. Η ιδιαιτερότητά της οφείλεται στην ποικιλία κρεάτων που χρησιμοποιούνται για την παρασκευή της, στο λαδοτύρι της περιοχής με την μοναδική πικάντικη έως καυτερή γεύση και στα πολλά φρέσκα αρωματικά βότανα!

Τα υπόλοιπα αναλαμβάνει  το μεράκι της μαγείρισσας  και… ο ξυλόφουρνος!

Η ετοιμασία της πίτας είναι κάπως απαιτητική και έχουμε διάφορες παραλλαγές. Άλλο χαρακτηριστικό είναι, ότι δεν χρειάζεται συγκεκριμένη δοσολογία υλικών! Προσοχή: το κρέας που χρησιμοποιούμε είναι χωρίς κόκκαλα και κομμένο σε μικρά κομμάτια.

ΥΛΙΚΑ (για την πίτα):

3/4 κιλού αρνάκι

3/4 κιλού χοιρινό

3/2 κιλού στήθος κοτόπουλο

1/2 κιλό συκώτι αρνίσιο (προαιρετικά)

1/4 κιλού ρύζι καρολίνα

1 κρεμμύδι ξερό

3 , 4 κρεμμυδάκια φρέσκα

ρίγανη

τοματοπολτός

λαδοτύρι Ζακύνθου

ΥΛΙΚΑ: (για το φύλλο)

1/2 κιλό αλεύρι για ψωμί

ΕΚΤΕΛΕΣΗ:

Εγώ σοτάρω χωριστά το κάθε είδος κρέατος με το ψιλοκομμένο ξερό κρεμμυδάκι και προσθέτω τοματοπολτό και λίγη ντομάτα τριμμένη (προαιρετικά βάζω λίγα ξυλαράκια γαρύφαλλου και ένα μικρό κομμάτι κανέλας , και κόκκους πιπέρι, τα οποία αφαιρώ αργότερα). Τα αφήνουμε να μαγειρευτούν περίπου μισή ώρα και στο μεταξύ ετοιμάζουμε τη ζύμη για το χωριάτικο φύλλο: Σε ένα μπολ  βάζουμε το αλεύρι, προσθέτουμε λίγο ελαιόλαδο, ελάχιστο αλάτι και χλιαρό νερό. Ζυμώνουμε και χωρίζουμε σε δυο μέρη. Αφήνουμε τη ζύμη να «ξεκουραστεί» για 20 λεπτά περίπου, και κατόπιν ανοίγουμε το πρώτο φύλλο και το στρώνουμε σε ένα ταψί. Αδειάζουμε προσεκτικά, πάνω τα κομμάτια του κρέατος που στο μεταξύ έχει μείνει με λίγη σάλτα, προσθέτουμε το ρύζι, μικρά κομμάτια από λαδοτύρι, ψιλοκομμένο φρέσκο κρεμμυδάκι, ρίγανη ( και ότ,ι άλλο μυρωδικό μας αρέσει) και σκεπάζουμε με το άλλο φύλλο. Το τοποθετούμε στο φούρνο για 1 ώρα περίπου να δέσουν οι γεύσεις και να μαγειρευτεί το ρύζι. Πρακτική θεωρώ τη χρήση γάστρας, αντί για ταψί, γιατί τη σκεπάζω για μισή ώρα  και μετά αφήνω να ροδίσει το πάνω φύλλο.

Γίνεται εκπληκτική, έχει υπέροχη γεύση και αρώματα!  Αξίζει τον κόπο! Εξάλλου μια φορά το χρόνο είναι η Τσικνοπέμπτη.

Συνοδεύουμε με καλό κρασί. Ο πατέρας μου έφτιαχνε την «καρέτα»! Είναι κρασί που το έχεις ζεστάνει να φύγει το αλκοόλ και έχεις προσθέσει λίγο μέλι, κανέλλα, γαρύφαλλο και ελάχιστο…πιπέρι!

ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!