Οι μαθητές και μαθήτριες που συμμετέχουν στο Περιβαλλοντικό πρόγραμμα με τίτλο: «Το νερό στον καιρό της κλιματικής κρίσης: Ένα στοιχείο που στοιχειώνει….» ασκήθηκαν στη δημιουργική γραφή και προσπάθησαν να δημιουργήσουν ένα θεατρικό κείμενο με θέμα τα πλημμυρικά φαινόμενα και τη συμπεριφορά των ανθρώπων απέναντι σε αυτά. Στη συνέχεια σκηνοθέτησαν το θεατρικό δρώμενο, έκαναν πρόβες και παρουσίασαν επί σκηνής το έργο τους!!!
Τους αξίζουν συγχαρητήρια!!!
Υπεύθυνες Καθηγήτριες
Ανυφαντή Αντωνία
Κουρή Μαρία
Θεατρικό δρώμενο για τις πλημμύρες
-
Πρόσωπα:
Μαμά – Δήμητρα
Μπαμπάς – Γιάννης
Κόρη – Τζο
Γιος – Άλεξ
Γιος – Γιωργάκης
Γιαγιά – Μάρω
Παππούς – Αλέξανδρος
Τόπος: Σε ένα χωριό της Ελλάδας
Χρόνος: Οκτώβρης2024
1η Σκηνή: Στο εσωτερικό ενός σπιτιού
Μαμά – Δήμητρα: Ακούσατε σήμερα στις ειδήσεις για τα καταστροφικά καιρικά φαινόμενα που θα πλήξουν την περιοχή μας;
Κόρη – Τζο: Καλά τίποτα δεν θα γίνει. Τα κανάλια όλα τα παρουσιάζουν με υπερβολικό τρόπο και τελικά δεν γίνεται τίποτα!!!
Γιαγιά – Μάρω: Και εγώ θυμάμαι που ήμουν μικρή και τα ίδια με τη Γιωργίτσα μας έλεγα! Αλλά τα γεγονότα μου απέδειξαν το αντίθετο.
Παππούς – Αλέξανδρος: Καλά κάνουν και ενημερώνουν. Να ξέρεις κόρη μου το νερό είναι ζωή, μα όταν θεριεύει γίνεται όλεθρος……
Γιος – Άλεξ: Καλά λέει η Τζο τόσα χρόνια τα ίδια και τα ίδια.
Μαμά – Δήμητρα: Παιδιά μου, σήμερα θέλω να είστε πολύ προσεκτικοί στους δρόμους. Καλύτερα να αποφύγετε τις άσκοπες μετακινήσεις.
Κόρη – Τζο: Άσε μας βρε μαμά……
Γιος – Άλεξ: Τι λες καλέ μάνα. Δεν μπορούμε να κλειστούμε και μέσα….!!!
Μπαμπάς – Γιάννης: Να την ακούτε τη μάνα σας. Έχει πάντα δίκιο!!!!!
Μαμά – Δήμητρα: Παιδάκι μου όλα αυτά σας τα λέμε για να σας προστατέψουμε. Σας αγαπάμε πολύ και δεν θέλουμε να πάθετε τίποτα.
2η Σκηνή: Στο εσωτερικό του σπιτιού
Γιαγιά – Μάρω: Γιάννη, ελπίζω να έχεις σκάψει αυλάκια στο χωράφι για να μην χάσουμε τις φετινές σοδιές μας.
Παππούς – Αλέξανδρος: Ναι Γιάννη και μην τυχόν και πετάξεις τα σκουπίδια από το χωράφι στα ρέματα σήμερα! Μοιάζει ασήμαντο αλλά αύριο μπορεί να φράξουν το νερό και να πνιγεί όλο το χωριό. Θυμάσαι πριν χρόνια που είχαν γεμίσει το ρέμα της Μυρτιάς με σκουπίδια και μπάζα; Εεε πλημμύρισε το ρέμα και έπνιξε όλο τον κάμπο.
Μπαμπάς – Γιάννης: Δεν το ξεχνάω μην ανησυχείς!!! Τα δελτία ειδήσεων έχουν κάνει ειδικές ενημερώσεις από το πρωί ότι έρχονται πλημμύρες.
Παππούς – Αλέξανδρος: Οι πλημμύρες δεν καταστρέφουν μόνο σπίτια και δέντρα…. Σαρώνουν ζωές, κόπους και ………. Ας ελπίσουμε να μη συμβεί τίποτε.
3η Σκηνή: Στο εσωτερικό του σπιτιού
Μαμά – Δήμητρα: Κοιτάξτε τον ουρανό, έχει μαυρίσει. Τα σύννεφα είναι απειλητικά!!!
Μπαμπάς – Γιάννης: Δες στο βάθος…. Φαίνονται κεραυνοί και ακούγονται μπουμπουνητά!!!!
Παππούς – Αλέξανδρος: Όταν η φύση προειδοποιεί πρέπει να την ακούμε. Δεν παίζει, δεν ξεχνά, δεν συγχωρεί.
Ακούγεται ήχος κινητού
Μαμά – Δήμητρα: Ωχ μήνυμα από την πολιτική προστασία!!!!! Επικίνδυνα καιρικά φαινόμενα απειλούν την περιοχή σας!!!!
Κόρη – Τζο: Ααα καλά….. εγώ σας αφήνω…..
Μαμά – Δήμητρα: Που πας παιδί μου; Δεν βγαίνεις τώρα έξω!!! Σε λίγες ώρες έρχεται κακοκαιρία.
Κόρη – Τζο: Μμμμ…. ναι μέχρι τότε βλέπουμε… Αδελφούλη, εσύ παίζει να βγεις καθόλου;
Γιος – Άλεξ: Ναι φυσικά!!!
Κόρη – Τζο: Με πας με τη μηχανή μέχρι το γήπεδο;
Γιος – Άλεξ: (Απευθύνεται στη Τζο) Ναι ρε εννοείται.
Κόρη – Τζο: Είσαι ο καλύτερος αδελφούλης του κόσμου.
Μαμά – Δήμητρα: Αααα!!!! θα τρελαθούμε τελείως εδώ μέσα. Δεν υπάρχει περίπτωση.
Μπαμπάς – Γιάννης: Δήμητρα, άστους και αν δουν ότι πιάνει δυνατή βροχή θα γυρίσουν.
Κόρη – Τζο: Καλά και να μη με αφήνατε…. θα πήγαινα!!!!
Γιος – Άλεξ: Μην αργήσεις να ετοιμαστείς τότε.
Κόρη – Τζο: Σε πέντε είμαι έτοιμη…
(Ανοίγουν τη πόρτα και φεύγουν)
Μονόλογος
Αφηγητής: Και ο χείμαρρος δεν άργησε να φτάσει και ήταν τόσο δυνατός όσο έλεγε η κυρία Δήμητρα στα δυο της παιδιά και εκείνα την περιφρονούσαν. Ευτυχώς το σπίτι τους όπως και οι ίδιοι σώθηκαν, μιας και το πλαϊνό ρέμα δεν είχε μπαζωθεί. Την ίδια τύχη όμως δεν είχαν τα χωράφια τους ούτε τα σπίτια των γειτόνων τους στα πιο χαμηλά σημεία του χωριού. Δυστυχώς ούτε και τα ζώα…., τα οποία τα βρήκαν να επιπλέουν νεκρά στους αποταμιευτήρες νερού του χωριού. Αρκετές καταστροφές από πλημμύρες τους ακολούθησαν και τα επόμενα χρόνια.
4η Σκηνή: Εξωτερικός χώρος
Παππούς – Αλέξανδρος: Δες πώς οι δρόμοι έγιναν χαλάσματα, πώς οι γέφυρες παραδόθηκαν στη μανία του νερού.
Κόρη – Τζο: Δεν αντέχω να βλέπω τον τόπο μας σ’ αυτή την κατάσταση. Πλήρης καταστροφή!!!!!
Παππούς – Αλέξανδρος: Όταν το ποτάμι ξεχειλίζει, δεν ρωτάει κανέναν, παίρνει μαζί του, ό,τι βρίσκει μπροστά του.
5η Σκηνή: Στο εσωτερικό του σπιτιού
Μπαμπάς – Γιάννης: Παιδιά προσοχή!!! Μην καταναλώνετε νερό από τη βρύση, γιατί είναι μολυσμένο μετά τις πλημμύρες. Θα πίνετε μόνο εμφιαλωμένο και αυτό με μέτρο, γιατί τα σουπερμάρκετ δεν έχουν μεγάλες ποσότητες.
Κόρη – Τζο: Θέλω δυο μπουκάλια εμφιαλωμένο νερό για να πλυθώ. Δεν μου φτάνει το ένα. Κοίτα εδώ μαλλί.
Μπαμπάς – Γιάννης: Άσε και για τον αδελφό σου, το δίκτυο ύδρευσης μετά την πλημμύρα έχει υποστεί καταστροφή. Δεν θα έχουμε νερό για αρκετές μέρες.
Γιος – Γιωργάκης: Γιαγιά, μου καθαρίζεις ένα φρούτο;
Γιαγιά – Μάρω: Δεν έχουμε εγγονάκι μου. Τα πάντα καταστράφηκαν λόγω της πλημμύρας.
Γιος – Γιωργάκη : Μα γιατί;…. Μου άρεσαν τόσο πολύ τα φρούτα από το μποστάνι μας.
Μαμά – Δήμητρα: Γιωργάκη, μην παραπονιέσαι. Άσε τη γιαγιά σου να ξεκουραστεί και να ξεπεράσει αυτό που συνέβη.
Κόρη – Τζο: Μαμά και για μένα είναι δύσκολο, σας αγαπάω πολύ και θα σας βοηθήσω σε ό,τι χρειαστείτε. Συγγνώμη που δεν το είχα πάρει στα σοβαρά.
Παππούς – Αλέξανδρος: Ο άνθρωπος θα καταλάβει τη ζημιά που προκάλεσε στη φύση μόνο μέσα από τις συνέπειες που θα προκύψουν στην καθημερινότητά του, όταν θα τις αντικρύσει.
Γιος – Άλεξ: Τώρα καταλάβαμε τη σοβαρότητα της κατάστασης.
Μπαμπάς – Γιάννης: Ποτέ δεν είναι αργά…. την υγειά μας να έχουμε.
Γιαγιά – Μάρω: Βρε δεν αφήνετε τώρα τα ψυχοπονιάρικα…. να επιστρέψει στα συγκαλά της η οικογένεια Αδάμου;
Ομαδική αγκαλιά
Η συντακτική ομάδα του προγράμματος
«ΤΟ ΝΕΡΟ ΣΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΤΗΣ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ: ΕΝΑ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΠΟΥ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝΕΙ…»
