Από τον Στεφάνου Λευτέρη

O Ποδαλείριος ήταν γιος του Ασκληπιού και της Ηπιόνης. Η λέξη «Ποδαλείριος» είναι σύνθετη αποτελούμενη από τα συνθετικά «ποῦς» (=πόδι) και «λείριον» (=κρίνος, νάρκισσος). Επομένως, το κύριο όνομα σημαίνει αυτόν που έχει ωραία ή ευαίσθητα πόδια (βλ. και: https://books.google.gr/books?id=GlpGAQAAMAAJ&pg=PA68&lpg).

Ο Ποδαλείριος συμμετείχε στον τρωικό πόλεμο. Μαζί με τον αδελφό του, Μαχάονα, κατά τη διάρκεια της πολιορκίας της Τροίας, προσέφεραν μεγάλες υπηρεσίες στους Αχαιούς, χάρη στις ιατρικές τους γνώσεις. Σύμφωνα με το μύθο, ήταν τα δυο αυτά αδέλφια που θεράπευσαν τον Μενέλαο, όταν εκείνος τραυματίστηκε από τα βέλη του Πανδάρου. Λέγεται ότι ο Ποδαλείριος επιστρέφοντας από την Τροία, βρέθηκε ως ναυαγός στην Καρία, όπου βασιλιάς ήταν ο Δάμαιθος. Η κόρη του, Σύρνα, τραυματίστηκε σοβαρά πέφτοντας από τη σκεπή της οικίας. Ο Ποδαλείριος κατάφερε να τη θεραπεύσει και ο Δάμαιθος για να του δείξει την ευγνωμοσύνη του, έδωσε στον Ποδαλείριο την κόρη του  για γυναίκα του. Το ζευγάρι εγκαταστάθηκε στην Κω, όπου ο Ποδαλείριος ίδρυσε δυο πόλεις τη μια από τις οποίες ονόμασε Σύρνα, προς τιμή της συζύγου του. Ο Ποδαλείριος και η Σύρνα απέκτησαν έναν γιο, τον Ιππόλοχο, ο οποίος διδάχτηκε την ιατρική τέχνη από τον πατέρα του.

Ο Ποδαλείριος και ο αδελφός του, Μαχάων, λατρεύτηκαν ως θεοί προστάτες της ιατρικής, σε διάφορα μέρη του ελληνικού κόσμου.

ΠΗΓΕΣ

1. Τσοτάκου-Καρβέλη Αικατερίνη (2007), Λεξικό της ελληνικής μυθολογίας, εκδ. Σοκόλη

2. https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%BF%CE%B4%CE%B1%CE%BB%CE%B5%CE%AF%CF%81%CE%B9%CE%BF%CF%82