Eφηβεία

Η μεταβατική περίοδος της εφηβείας
Άρτεμις Μαρία Γιαννικάκη και Μικαέλα Φεζάι
Μια γεύση της εφηβείας

• Γενικά η εφηβεία καταλαμβάνει την περίοδο μεταξύ της ύστερης παιδικής
ηλικίας, δηλαδή λίγο μετά τα έντεκα έτη, έως και την ενηλικίωση. Έτσι η
εφηβεία είναι μια περίοδος της ανθρώπινης ανάπτυξης που είναι διακριτή τόσο από την παιδική ηλικία όσο και από την ενήλικη ηλικία. Κατά την διάρκεια της εφηβείας ο άνθρωπος καταγράφει μερικές πολύ σημαντικές αλλαγές, καθώς
αναπτύσσεται η αναπαραγωγική ικανότητα, ενώ ολοκληρώνει σε μεγάλο βαθμό την σωματική του ανάπτυξη και παρατηρείται μάλιστα σημαντική ωρίμανση συναισθηματικά και κοινωνικά.
Ήβη των εφήβων

• Ήβη είναι η περίοδος σωματικών αλλαγών, κατά την οποία το παιδικό σώμα μετατρέπεται σε ενήλικο, ικανό για αναπαραγωγή. Τα κορίτσια ξεκινούν την ήβη σε ηλικία 11 με 12 ετών περίπου και τα αγόρια 12 με 13 ετών περίπου. Η σημαντικότερη αλλαγή στα αγόρια είναι η πρώτη εκσπερμάτωση, η οποία
συμβαίνει συνήθως σε ηλικία 12-13 ετών. Στα κορίτσια σημαντικότερη αλλαγή είναι η πρώτη περίοδος, η οποία συμβαίνει συνήθως σε ηλικία 12-13 ετών περίπου αλλά η εμφάνισή της μεταξύ 10 έως 15 ετών είναι επίσης φυσιολογική. Η κληρονομικότητα, η διατροφή και η συνολική υγεία μπορούν να επηρεάσουν την έναρξη της περιόδου.
Γνωστική Ανάπτυξη
• Η εφηβεία είναι μια περίοδος ταχείας γνωστικής ανάπτυξης. Σύμφωνα με την πιαζετιανή θεωρία παρατηρείται αλλαγή στον τρόπο σκέψης των εφήβων και μια μετακίνηση από τη «συγκεκριµένη σκέψη» στην «αφηρηµένη σκέψη». Αυτό σημαίνει πως ο έφηβος µπορεί να επεξεργαστεί αφηρηµένες έννοιες και ιδέες, όπως η δικαιοσύνη, η ελευθερία κ.α. Παράλληλα, μειώνεται η εγωκεντρικότητα και το άτομο γίνεται ικανό να σκέφτεται και να συλλογίζεται σε μια ευρύτερη προοπτική, ενώ αντιλαμβάνεται κοινωνικές έννοιες και αρχίζει να διαμορφώνει πολιτικές θέσεις.
• Επιπλέον, οι έφηβοι αναπτύσσουν πιο προηγμένες συλλογιστικές δεξιότητες, συμπεριλαμβανομένης της ικανότητας να εξερευνούν ένα πλήρες φάσμα πιθανοτήτων που υπάρχουν σε μια κατάσταση και να σκέφτονται υποθετικά (αντίθετα γεγονότα)
Πολιτισμός της εφηβείας
• Υπάρχουν ορισμένα στοιχεία που διαφοροποιούν πολιτιστικά τους εφήβους από τους υπόλοιπους
πολίτες. Ο πολιτισμός, σύμφωνα με έρευνα, ορίζεται ως «η συμβολική και συμπεριφορική κληρονομιά από το παρελθόν που παρέχει ένα κοινοτικό πλαίσιο για αυτά που θεωρούνται αξιόλογα». Στους νέους ο πολιτισμός διαδίδεται μέσω των δικτύων των κοινωνικών τους
συναναστροφών, και επηρεάζει όλες τις πτυχές της ζωής τους. Οι κοινωνικές ευθύνες, η σεξουαλική
έκφραση και η ανάπτυξη των απόψεων σε διάφορα θέματα διαφέρουν ανά πολιτισμό. Επίσης, ο πολιτισμός των νέων αποτελείται από την ενδυμασία, τη μουσική, τα μέσα ενημέρωσης, τους
τρόπους απασχόλησης, ψυχαγωγίας, αναψυχής, την γλώσσα και τις γαστρονομικές επιλογές των νέων. Επομένως, για να κατανοήσουμε τις ιδιαιτερότητας της νεολαίας πρέπει να κατανοήσουμε τον πολιτισμό τους.

• Στη Βρετανία, οι φόβοι περί διολίσθησης των νέων σε εγκληματικές πράξεις, οι οποίοι αναπτύχθηκαν την δεκαετία του 1940 κατά την διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ήταν η πρώτη στιγμή που η βρετανική κοινωνία άρχισε να δίνει ιδιαίτερη προσοχή σε θέματα νεολαίας. Κατά την δεκαετία του 1950, τα μέσα
ενημέρωσης παρουσίαζαν τους νέους σαν εκπρόσωπους μιας «επανάστασης των γενεών», δεδομένου ότι εκδήλωναν έναν τρόπο ζωής διαφορετικό από αυτόν των προηγουμένων γενιών. Εκείνη την περίοδο, υπήρξε ένας πανικός μεταξύ των πολιτικών και των ανθρώπων μεγαλύτερης ηλικίας, και επομένως στην Βρετανία της δεκαετίας του 1950 η συνεργασία μεταξύ των ανθρώπων διαφορετικής ηλικίας ήταν ιδιαίτερα σημαντική. Εκείνη την περίοδο, καθώς οι άνθρωποι της εργατικής τάξης απολάμβαναν μια οικονομική σταθερότητα, ενθάρρυναν τα παιδιά τους να διαμορφώσουν πιο ελεύθερα το μέλλον τους. Εκείνη την
περίοδο τα σχολεία παρουσιάζονταν στη Βρετανία ως ζούγκλες υπό τον έλεγχο ταραχοποιών μαθητών, κάτι που δεν ίσχυε. Την δεκαετία του 1960, στην Βρετανία τα μέσα ενημέρωσης συνήθιζαν να παρουσιάζουν τους νέους σαν μια ομάδα υπερβολικά εύπορων, ασύστολων, παραβατών, αντιπολιτισμικών επαναστατών ανθρώπων, αν και αυτή η άποψη δεν αντικατόπτριζε τις πραγματικές εμπειρίες των καθημερινών νέων, ιδιαίτερα των νεαρών γυναικών.