Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος το Νοέμβριο, μαζευτήκαμε οικογενειακώς για να μαζέψουμε τις ελιές από τους ελαιώνες του παππού μας του Νίκου που βρίσκονται στο χωρίο μας, την Σκοτίνα Πιερίας. Είναι ένα όμορφο χωρίο στους πρόποδες του όρους Ολύμπου και εκεί τριγύρω πλέον έχει αρκετούς ελαιώνες, όπου παράγουν μια μικρή τοπική ποσότητα ελαιόλαδου.
Τις ελιές τις μαζεύουμε με δύο τρόπους. Με μικρές τσουγκράνες στα χαμηλά, χτενίζοντας τα κλαδιά της ελιάς για να πέσουν οι καρποί και με ένα ειδικό «χτυπητήρι» στα ψηλά κλαδιά. Έτσι όλες οι ελιές πέφτουν στο έδαφος.
Μεγάλη βοήθεια είναι τα ειδικά «ελαιόπανα» που στρώνουμε στο έδαφος και μας βοηθάνε να συγκεντρώσουμε τις ελιές σε καφάσια ή τσουβάλια. Όταν συγκεντρωθεί μια ποσότητα ελιών, τότε ο παππούς τις πάει στο ελαιοτριβείο για το λεγόμενο «πάτημα» όπου θα βγει το λάδι της ελιάς, δηλαδή το ελαιόλαδο.
Το ελαιοτριβείο έχει γούρνες που πλένονται οι ελίτσες, επίσης έχει σημείο απομάκρυνσης των περιττών στοιχείων, σαν μεγάλο σουρωτήρι. Στη συνέχεια συναντάμε ιμάντες που μεταφέρουν τις ελιές και ταυτόχρονα τις στεγνώνουν από το πλύσιμο. Τέλος, περνάνε στα πατητήρια που τις συνθλίβουν και βγαίνει το ελαιόλαδο.
Το λάδι είναι βασικό στοιχείο της μεσογειακής διατροφής και θεωρείται προϊόν υγιεινής διατροφής λόγω της περιεκτικότητάς του σε μονοακόρεστα λιπαρά, αντιοξειδωτικές ουσίες κλπ. .Τέλος είναι ένας μοναδικός Ελληνικός Θησαυρός !
Της μαθήτριας της Δ΄ δημοτικού
Γεωργιάδου Χριστίνας
