Νέα από τα θρανία

Ο χρόνος ταξιδεύει.

Κυλάει είτ’ αργά είτε γρήγορα.

Με τα βαγόνια των λεπτών, το τρένο της ώρας απομακρύνεται.

Έτσι φεύγουν και οι στιγμές.

Αυτές, που συχνά ξεχνούν,

αφήνουν τις βαλίτσες τους γεμάτες αναμνήσεις στους ανθρώπους, και

εξαφανίζονται…

Πολλές φορές τις αναζητούν στο πέρασμα του χρόνου,

μα οι στιγμές πίσω δεν γυρνάνε.

Οι άνθρωποι μην έχοντας να κάνουν τι, μένουν να κουβαλάνε τις

αναμνήσεις στης ζωής τους το πέρασμα.

Υπάρχουν όμως και δύσκολες αναμνήσεις, βαριές, ασήκωτες…

Κάποιοι κουράζονται.

Τις αφήνουν στην άκρη και συνεχίζουν.

Αν τύχει να ξανασυναντήσουν μια στιγμή, δεν την αφήνουν να φύγει·

ειδικά χωρίς την βαλίτσα της!

Και έτσι καταλήγουν να ζουν είτε με τις στιγμές είτε με τις αναμνήσεις

τους.

Σ.Δ.