Νέα από τα θρανία

Ένα δάκρυ και θα σταλείς στο αναμορφωτήριο. Χαμογέλα και κρύψε τον πόνο. Δείξε την περηφάνια – την χαρά – γιατί είσαι εδώ; Δάγκωσε τα χείλη και σφίξε τα δόντια όταν η αδικία σε πνίγει. Κλείσε τα μάτια, κάλυψε το πρόσωπο με τα χέρια σου και πάρε την νοσταλγική εμβρυακή στάση. Σαν να βρίσκεσαι πίσω στο βρεφοκομείο, κράτα το στόμα σου κλειστό και μην τολμήσεις να γκρινιάσεις – να κλάψεις.

Σε παρακαλώ, μην θυμώσεις αν δεν χαμογελάσω, εντάξει; Και μην καλέσεις τους γονείς μου αν κυλήσει ένα δάκρυ, εντάξει; Το να προσποιείσαι πως είσαι καλά είναι τιμωρία και εγώ δεν αντέχω πια να είμαι υπό κράτηση.

Α.Ξ.