Νέα από τα θρανία

Ως χουλιγκανισμός αναφέρεται η ανάρμοστη και βίαιη συμπεριφορά οπαδών αθλητικών ομάδων που οδηγεί στη διατάραξη της τάξης. Εκφάνσεις χουλιγκανισμού συνήθως θεωρούνται πράξεις όπως η υβριστική συμπεριφορά σε γήπεδα κατά τη διάρκεια αγώνων, πολλές φορές με ρατσιστική διάθεση, η επιθετική συμπεριφορά σε αυτούς τους χώρους, οι εισβολές οπαδών στον αγωνιστικό χώρο πολλές φορές με βίαιες διαθέσεις, οι ομαδικές συγκρούσεις οπαδών εντός και εκτός γηπέδων, καθώς και δολοφονίες που γίνονται μεταξύ οπαδών που τάσσονται υπέρ διαφορετικών ομάδων.

Ο χουλιγκανισμός εμφανίστηκε στην Ελλάδα στις αρχές της δεκαετίας του ’80 και σε σύντομο χρονικό διάστημα είχε ραγδαία εξελιχθεί σε ανησυχητικό κοινωνικό φαινόμενο. Παρατηρήθηκε κυρίως ανάμεσα σε οπαδούς των μεγάλων ομάδων της Ελλάδας, ακόμη και σε διοργανώσεις τοπικού και ερασιτεχνικού επιπέδου.

Τα τελευταία χρόνια έχει σημειωθεί ύφεση στα περιστατικά, παρά το αξιοσημείωτο συμβάν της 29ης Μαρτίου 2007 όπου σε συμπλοκή χούλιγκαν του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού υπήρξε νεκρός οπαδός. Μάλιστα, σε έκθεση του Συμβουλίου της Ευρώπης, η Ελλάδα είναι η τελευταία στην κατάταξη των ευρωπαϊκών χωρών που αντιμετωπίζουν προβλήματα χουλιγκανισμού.

Παρά την ύφεση όμως του προβλήματος, ο χουλιγκανισμός δεν παύει να είναι ένα αρρωστημένο κοινωνικό φαινόμενο που έχει αντίκτυπο σε όλες τις δομές της κοινωνικοπολιτικής ζωής της χώρας. Όσοι εμπλέκονται δε γύρω από αυτόν κινδυνεύουν για τη σωματική τους ακεραιότητα, ενώ βρίσκονται ανά πάσα στιγμή κάτω από το φόβο της σύλληψης και της φυλάκισης με τα επακόλουθά της. Τα άτομα που ανήκουν στους κύκλους αυτούς και συμμετέχουν στα επεισόδια αυτά δεν περιορίζονται σε 18αρηδες, αντιθέτως οι περισσότεροι είναι 23-25 ενώ υπάρχουν αρκετοί έως και 35 ετών.

Τα κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα, η ανεργία, η έλλειψη παιδείας, ο αλκοολισμός και η χρήση ναρκωτικών ουσιών, ο φανατισμός, η αντιδραστική συμπεριφορά των νέων και η ανάγκη για εκτόνωση λόγω της πιεστικής καθημερινότητας των αστικών κέντρων είναι οι πιο σοβαρές αιτίες του φαινομένου του χουλιγκανισμού.

Το σχολείο, επίσης, αδυνατεί να προσφέρει σε κάθε περίπτωση επαρκή αθλητική παιδεία, η οποία θα είναι ικανή αργότερα να οδηγήσει τα άτομα στο να γίνουν φίλαθλοι και όχι φανατικοί οπαδοί. Ακόμα τα παιδιά βλέποντας από την τηλεόραση διάφορα αθλητικά γεγονότα στα οποία οι αθλητές δίνουν… το κακό παράδειγμα, υιοθετούν αυτές τις συμπεριφορές, διότι από τη μία δεν είναι σε θέση να αξιολογήσουν τέτοιες καταστάσεις και από την άλλη θεωρούν τους αθλητές ως τα ιδανικά πρότυπα.

Ας ελπίσουμε ότι το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη θα καταφέρει να αμβλύνει το πρόβλημα και να πατάξει τα φαινόμενα χουλιγκανισμού έως εκεί που είναι δυνατόν να το πράξει.

Απ’ την άλλη όμως οφείλουμε και εμείς οι ίδιοι να αναζητήσουμε λύσεις για την αντιμετώπιση του φαινομένου, να κινητοποιηθούμε όλοι μαζί και σταδιακά να επιτύχουμε το στόχο. Διαφορετικά η κοινωνία μας θα παραμείνει με αυτό το βραχνά που με τον καιρό θα την διαβρώνει όλο και περισσότερο, κάνοντας την ακόμα χειρότερη. Γιατί το φαινόμενο του χουλιγκανισμού μέρα με τη μέρα επεκτείνεται στα γρανάζια της κοινωνίας μας και στη νοοτροπία του κάθε Έλληνα πολίτη, με αποτέλεσμα η βία πολλές φορές να παίρνει τη θέση του διαλόγου, κάτι που μας οδηγεί σε άλλες εποχές που δεν έχουν καμία σχέση με τα σημερινά κοινωνικά κεκτημένα.

Πηγή: http://youngpeople.gr/?p=1390

Ζήσης Λαμπρόπουλος