Νέα από τα θρανία

Ένα από τα πιο «καυτά» θέματα των ημερών, το οποίο απασχολεί χιλιάδες ανθρώπους, γονείς και εφήβους σε καθημερινή βάση, είναι οι παράγοντες που οδηγούν τους νέους σε ψυχολογικά αδιέξοδα. Ποιοι είναι, λοιπόν, αυτοί οι παράγοντες οι οποίοι επηρεάζουν τους εφήβους και τους αποσπούν από την προκαθορισμένη πορεία τους; Φταίνε οι γονείς; Μήπως το σχολείο; Γιατί ολοένα και περισσότεροι νέοι κλείνονται στον εαυτό τους;

Για να απαντήσουμε σε όλα αυτά τα ερωτήματα, πρέπει να παρατηρήσουμε την καθημερινή ζωή ενός εφήβου που τείνει να κλείνεται στον εαυτό του, καθώς και τους τρόπους που βρίσκει να αντεπεξέλθει στα πιθανά προβλήματα που θα προκύψουν. Εάν έχει, για παράδειγμα, προβλήματα στο σχολείο του, με τα μαθήματά του, με κάποιον καθηγητή ή ακόμη και συμμαθητή του. Εάν έχει προβλήματα στο σπίτι με τους γονείς ή τα αδέλφια. Μια οικογένεια μπορεί να έχει πολυποίκιλα προβλήματα. Τα κυριότερα είναι οικονομικά προβλήματα, από τα οποία μπορεί να προκύψουν άλλα, όπως γκρίνια, καυγάδες, χωρισμός. Ακόμη ένας παράγοντας που μπορεί να οδηγήσει έναν νέο σε αδιέξοδο είναι και το σχολικό bullying, το οποίο είναι δυνατόν να προκαλέσει ψυχικά τραύματα για μια ολόκληρη ζωή. Τελευταίος αλλά μη εξαιρετέος παράγοντας, της σημερινής κοινωνίας, είναι το γνωστό σε όλους μας internet, το οποίο εθίζει τους εφήβους στα διάφορα games, τους δίνει διεξόδους στα chatrooms, τα οποία είναι άκρως επικίνδυνα. Καθημερινά, γίνονται γνωστά νέα περιστατικά αποπλανήσεων, βιασμών, θυμάτων παιδοφιλίας και παιδικής πορνογραφίας. Δεν είναι λίγες και οι φορές, που στην εσχάτη των περιπτώσεων, τα θύματα έφτασαν μέχρι και στην αυτοκτονία.

Όλα αρχίζουν και τελειώνουν στην παιδεία, η οποία αποτελεί τα θεμέλια για μια υγιή πορεία στη ζωή. Κατά την γνώμη μου, ένας ψυχολόγος, ένας κοινωνικός λειτουργός ή τέλος πάντων κάποιος αρμόδιος που να δίνει λύσεις στα προβλήματα του κάθε παιδιού, είναι απαραίτητος σε όλα τα σχολεία της Ελλάδος. Είμαστε άραγε ικανοί να δημιουργήσουμε νέους υγιείς ανθρώπους, χωρίς ψυχικά τραύματα, ενημερωμένους απέναντι στη ζωή; Μπορούμε να «δώσουμε» στην κοινωνία μας πλήρως συνειδητοποιημένους πολίτες;

Ιωάννα Σοφιανού