Γράφει ο Άλκης Χατζής

Επιτέλους Πάσχα, ευκαιρία για ξεκούραση και ξεγνοιασιά αλλά και για οικογενειακές ημέρες για τους μαθητές. Την μεγάλη εβδομάδα οι μαθητές πηγαίνουμε στην εκκλησία, άλλοι περισσότερο και άλλοι λιγότερο. Φυσικά δεν λείπουν και οι βόλτες με τους φίλους μας. Κατά την γνώμη μου βέβαια το Πάσχα είναι μια γιορτή περισσότερο οικογενειακή, καθώς οι μαθητές έχουν να περάσουν περισσότερο χρόνο με τους γονείς τους.

Την Κυριακή του Πάσχα όλοι οι μαθητές μαζί με τις οικογένειές τους ψήνουν αρνιά και κατσίκια συνεχίζοντας έτσι το παλιό αυτό έθιμο. Επίσης όμως το Πάσχα είναι μια ευκαιρία για να καλύψουν οι μαθητές τα πιθανά κενά σε κάποια μαθήματα και να είναι έτσι νωρίς προετοιμασμένοι για τη συνέχεια.

Το Πάσχα γιορτάζεται σε όλη την Ελλάδα, από την Θράκη μέχρι την Κρήτη και από τα Επτάνησα μέχρι το Ανατολικό Αιγαίο. Ανά περιοχή τα έθιμα ποικίλλουν και να ορισμένα από τα πιο εντυπωσιακά.

Στην όμορφη κωμόπολη της Τσακωνιάς στην Αρκαδία, η Λαμπρή γίνεται όνομα και πράγμα, αφού εδώ και έναν περίπου αιώνα, το βράδυ της Ανάστασης τηρείται το έθιμο των αερόστατων. Τα παιδιά των πέντε ενοριών συναγωνίζονται στις επιτυχείς «πτήσεις» των χρωματιστών φωτεινών αερόστατων, τα οποία ετοιμάζουν επί εβδομάδες πριν το Πάσχα. Για περίπου μισή ώρα μετά το «Χριστός Ανέστη», ο ουρανός αποκτά… έξτρα αστέρια, ενώ παράλληλα το ευαγγέλιο διαβάζεται και στην τσακώνικη διάλεκτο.

Οι κερκυραϊκοί μπότηδες είναι τα κανάτια εκείνα με το λεπτό στόμιο, που, αν έχετε κάνει Πάσχα στην Κέρκυρα, σίγουρα θα έχετε δει να σκάνε στα πόδια σας το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου. Πρόκειται για το έθιμο της Πρώτης Ανάστασης, κατά το οποίο οι Κερκυραίοι γεμίζουν τους μπότηδες με νερό και τους πετούν από τα μπαλκόνια των καντουνιών. Λίγο νωρίτερα, στην εκκλησία της Παναγιάς των Ξένων έχει γίνει τεχνητός σεισμός, σαν αναφορά στον σεισμό που έγινε σύμφωνα με την Βίβλο στον τάφο του Ιησού, ενώ στην συνέχεια, οι κερκυραϊκές φιλαρμονικές κυκλοφορούν στην πόλη παίζοντας εύθυμα εμβατήρια.

Η Χίος κάθε χρόνο τέτοια εποχή τραβάει τα βλέμματα, χάρη στο έθιμο που αναβιώνει στο χωριό Βροντάδο και περιλαμβάνει την μάχη των ενοριών με ρουκέτες. Σύμφωνα με την επικρατέστερη εκδοχή, η συνήθεια ξεκίνησε επί Τουρκοκρατίας, όταν οι Χριστιανοί κάτοικοι ήθελαν να δείξουν στους Τούρκους πώς γιορτάζουν οι ορθόδοξοι την Ανάσταση. Ο Δήμος βέβαια πλέον έχει θέσει αυστηρούς κανόνες για την ασφάλεια των συμμετεχόντων στον ρουκετοπόλεμο, για να αποφευχθούν τα παρατράγουδα και οι τραυματισμοί που παρατηρήθηκαν πριν λίγα χρόνια. Σε κάθε περίπτωση, το θέαμα στον μεταμεσονύκτιο ουρανό είναι μαγευτικό – άλλωστε οι ειδικοί «ρουκετοποιοί» του χωριού εργάζονται γι’ αυτό το υπερθέαμα καθ’ όλη την διάρκεια της χρονιάς.

Πηγή: www.in2life.gr

ΕΎΧΟΜΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΞΕΚΟΥΡΑΣΗ