ΤΑΞΙΔΕΥΩ ΝΟΕΡΑ
Ταξιδεύω νοερά με μοναδική πυξίδα μια φτερωτή καρδιά
Αν η σκέψη σου σκιρτάει μαζί μου ξημερώματα δίχως προορισμό
Ξέρεις… θα συναντηθούμε εκεί που ψιθυρίζει η αγάπη
Ίσα που ακούγεται ο φλοίσβος των ηχηρών μας αναμνήσεων
Δε θέλω να ξεχάσω τον παφλασμό…ούτε και να μείνω εδώ…
Έλα και πάρε με… όπως τότε… που χορεύαμε αγκαλιά
Υπό τους ήχους των ευαίσθητων χορδών μιας λιγυρής κιθάρας
Ώρες ατέλειωτες χαράζαμε το μέλλον χτίζοντας κάστρα σε μια χρυσή αμμουδιά…
Νοσταλγώ τρυφερά εκείνα τα ανέμελα καλοκαίρια
Όταν το κύμα πότιζε μ΄ αλισάχνη τα ηλιοκαμένα μας κορμιά
Ένα αστέρι αγκυροβολούσε στο απάνεμο λιμανάκι της κρυφής μας ευχής
Ρεμβάζαμε… μεθυσμένα όνειρα και ηλιοβασιλέματα…
Αντίκρυ στη γαλήνια θάλασσα ήταν μαγευτική κάθε βραδιά
Δέσποινα Ντάρλα
Σχηματικό ποίημα
Dean Lewis – Waves
“It comes and goes in waves,
and carries us away…”
…