Τ. Σ. ΕΛΙΟΤ (επιλογή: Άγγελος Τζαλαλής)

Burnt Norton (T.S.Eliot, The four quartets)

τοῦ λόγου δ᾽ ἐόντος ξυνοῦ ζώουσιν οἱ πολλοὶ ὡς ἰδίαν ἔχοντες φρόνησιν.

ὁδὸς ἄνω κάτω μία καὶ ὡυτή.

Diels: Die Fragmente der Vorsokratiker, Hrakleitos

I

Time present and time past

Χρόνος παρών και περασμένος χρόνος

Are both perhaps present in time future,

Είναι ίσως κι οι δυο παρόντες στον μελλοντικό καιρό

And time future contained in time past.

Και το μέλλον περιέχεται στο παρελθόν.

If all time is eternally present

Αν όλος ο χρόνος είναι αιώνια παρών

All time is unredeemable.

Όλος ο χρόνος είναι ανεξαγόραστος

What might have been is an abstraction

Αυτό που θα μπορούσε να έχει γίνει είναι μια αφαίρεση

Remaining a perpetual possibility

Που παραμένει μια αιώνια δυνατότητα

Only in a world of speculation.

Μόνο σ΄έναν κόσμο διαλογισμού.

What might have been and what has been

Ό,τι θα μπορούσε να έχει γίνει κι ό,τι έγινε

Point to one end, which is always present.

Κατευθύνουν σ΄έναν σκοπό, που είναι πάντοτε παρών.

Footfalls echo in the memory

Βήματα αντηχούν στη μνήμη

Down the passage which we did not take

Κάτω στο μονοπάτι που δεν πήραμε

Towards the door we never opened

Προς τη θύρα του ροδόκηπου

Into the rose-garden. My words echo

Που δεν ανοίξαμε ποτέ. Τα λόγια μου αντηχούν

Thus, in your mind.

Έτσι, μέσα στο νου σου.

But to what purpose

Αλλά για ποιο σκοπό

Disturbing the dust on a bowl of rose-leaves

Ταράζουν τη σκόνη σ΄ένα βάζο με ροδοπέταλα

I do not know.

Δεν ξέρω.

Μετάφραση: Έφη Αθανασίου