Ο ΑΝΤΙΚΤΥΠΟΣ (Ιζαμπέλα Οκιάνα)

Ο αντίκτυπος, Σάρα Ντάρερ Λίτμαν, εκδόσεις Ψυχογιός.

  • @ Είσαι απαίσιος άνθρωπος.
  • @ Τι σε κάνει να πιστεύεις ότι θα σου ζητούσα να βγούμε;
  • @ Είσαι αποτυχημένη. Ο κόσμος θα ήταν καλύτερος χωρίς εσένα.

    Η Λάρα μόλις διάβασε τα σχόλια στη σελίδα της στο Facebook. Πίστευε ότι άρεσε στον Κρίστιαν, ότι θα της ζητούσε να πάνε μαζί στον χορό του σχολείου του. Μιλούσαν με προσωπικά μηνύματα εδώ και εβδομάδες· γιατί αυτή η ξαφνική αλλαγή; Πώς τολμάει και ποστάρει τέτοια απαίσια πράγματα στον τοίχο της; Και το χειρότερο – μήπως είναι αλήθεια; Η Λάρα είχε πάρα πολύ καιρό να νιώσει τόσο άσχημη, τόσο δυστυχισμένη… Προσπάθησε σκληρά να βελτιώσει την εμφάνισή της και να κάνει καινούργιους φίλους ύστερα από όσα πέρασε στο γυμνάσιο. Η Μπρι ήταν κολλητή με την υπέρβαρη και καταθλιπτική Λάρα, αλλά είχε βαρεθεί να ακούει την γκρίνια της. Κατά βάθος, χαίρεται που ο Κρίστιαν την άδειασε έτσι· άλλωστε, η Λάρα δεν είναι τόσο καταπληκτική όσο όλοι πιστεύουν. Κανείς, όμως, δε σκέφτεται πού μπορεί να οδηγήσουν τη Λάρα τα σκληρά λόγια του Κρίστιαν – ούτε καν η Μπρι. Καθώς η διαδικτυακή ζωή συγκρούεται με την πραγματική, η κατάσταση ξεφεύγει από τον έλεγχο, και όχι μόνο για τη Λάρα. Διότι, όταν η αλήθεια αρχίζει να αποκαλύπτεται, ο αντίκτυπος είναι πιο καταστροφικός απ’ ό,τι θα μπορούσε να φανταστεί κανείς…

    Πρόσφατα διάβασα το παραπάνω μυθιστόρημα των 350 σελίδων της Σάρα Ντάρερ  Λίτμαν «Ο Αντίκτυπος». Δεν θα ήθελα να σας πω μια δική μου περίληψη – φοβάμαι πως θα δώσω spoilers – οπότε άφησα την περίληψη που έχει το οπισθόφυλλο του βιβλίου. Αν και τώρα που το σκέφτομαι, πρέπει να σας κάνω ένα αρκετά μεγάλο spoil που επηρέασε πολύ τη γνώμη μου για ένα από τα βασικά πρόσωπα του μυθιστορήματος! Ο Κρίστιαν, που λέει και η περιγραφή παραπάνω, είναι η πολύ μισητή μου Μπρι, η οποία είναι η παλιά κολλητή του κοριτσιού που πήγε να αυτοκτονήσει. Και για να μη σας φάω την ώρα και αρχίσετε να με βρίζετε ή να φύγετε από την απολαυστική αυτή βιβλιοκριτική,  θα μπω κατευθείαν στο ψητό να αναλύσω (και να κουτσομπολέψω) τα πρόσωπα του βιβλίου:

    Λάρα: Το κορίτσι που πήγε να αυτοκτονήσει με χάπια στην τουαλέτα για ένα αγόρι, τον Κρίστιαν, που δεν ήταν καν αληθινός και δεν τον είχε συναντήσει ποτέ! Καταρχάς, πρέπει να αναφέρω πως η Λάρα έχει ένα άσχημο παρελθόν. Έτρωγε bullying στο γυμνάσιο για τα κιλά της και η κολλητή της την παράτησε πριν μπουν στο λύκειο, επειδή η Λάρα συνέχεια της μιλούσε για τα προβλήματά της. Έτσι, ξεκίνησε διατροφή και πήγε σε ψυχολόγο να ξεπεράσει την κατάθλιψη. Τεσπά, συνεχίζω με τα σχόλια μου για εκείνη… Η Λάρα είναι ένα ηλίθιο και χαζό κορίτσι! Δεν μπορώ να καταλάβω πώς γίνεται να πάει να αυτοκτονήσει για ένα αγόρι που δεν συνάντησε ποτέ της, μόνο και μόνο επειδή της είπε ότι ο κόσμος θα ήταν καλύτερα χωρίς εκείνη. Το θεωρώ μια ανώριμη πράξη που δείχνει πως ένας άνθρωπος μάλλον το έχει κάψει… Ναι, οκ, είχε τα ψυχολογικά της, όμως η ζωή της άρχισε να γίνεται καλύτερη. Είχε φίλες και μπήκε στην ομάδα των μαζορετών. Και ξαφνικά γνωρίζει έναν άσχετο και τον ερωτεύεται, μόνο ο Χριστός ξέρει γιατί! Απ’ ότι κατάλαβα, δεν μιλούσαν καν πολύ και δεν ήταν ότι έλεγαν και κάτι ουάου… Πιστεύω πως την νοιάζει πολύ η γνώμη των άλλων, πράγμα που είναι τεράστιο λάθος. Της αρέσει να κάνει τους άλλους να τη λυπούνται κι έτσι να την συμπαθήσουν. Δεν τα πάω καλά με τέτοιους χαρακτήρες και αν την είχα μπροστά μου θα της έριχνα δύο ξανάστροφες, μπας και μπει το μυαλό στη θέση του. Δεν υπάρχει character development και νομίζω πως είναι υπερβολική. Είναι ο ορισμός του drama queen και του pick me. Οκ, απέτυχε η αυτοκτονία της, αλλά η συμπεριφορά της από ένα σημείο και μετά δεν δικαιολογείται. Στο τέλος -ευτυχώς- καταλαβαίνει το λάθος της και προσπαθεί να το διορθώσει, όμως δεν κατάλαβα πως ακριβώς έγινε αυτό. Το όλο πράγμα έγινε πολύ ξαφνικά και αναπάντεχα, μάλλον για να μην είναι πολύ μεγάλο το βιβλίο. Και αφήστε που, όταν συναντά τη διπρόσωπη πρώην κολλητή της, δεν τις τα χώνει! Εγώ, αν ήμουν στη θέση της, θα είχα παίξει μπουνιές μαζί της που τόλμησε να μου κάνει κάτι τέτοιο. (Πρέπει να παραδεχτώ όμως πως συμπάσχω μαζί της σε κάποια σημεία και έχουμε και περίπου το ίδιο backstory, μόνο που εγώ το χειρίζομαι πολύ διαφορετικά…)

Σιντ: Η Σιντ είναι η αδερφή της Λάρα (μικρότερη κατά ένα χρόνο) και της αρέσει πολύ το θέατρο. Στην αρχή την συμπάθησα, όμως στη συνέχεια το μετάνιωσα… Βέβαια, μπορώ να την καταλάβω, αλλά η συμπεριφορά της είναι α-πα-ρά-δε-κτή. Είναι εγωκεντρική και φέρεται εγωιστικά. Αν την είχα για μικρή μου αδερφή, θα ντρεπόμουν με τον χαρακτήρα που έχει. Δηλαδή, πάει η αδερφή σου να πεθάνει κοπέλα μου, και εσένα σε νοιάζει μια αδιάφορη παράσταση;;; Ναι, καταλαβαίνω, έκανες πρόβες για μήνες και θα χάσεις την οντισιόν, αλλά όχι να θυμώνεις με την αδερφή σου και με τους γονείς σου που δεν σε πάνε σπίτι να κοιμηθείς! Δεν νομίζω να αγαπά καθόλου την αδερφή της, αλλά τη νοιάζει μόνο ο εαυτούλης  της. Κατά τη διάρκεια του βιβλίου δικαιολογημένα συμπεριφέρεται έτσι, αλλά όχι όλη την ώρα να θάβει την αδερφή της, είπαμε. Αυτή είναι η drama queen 2 και pick me 2. Μου είναι αδιάφορη και δεν πολυπρόσεχα τα κεφάλαια που μίλαγε εκείνη.

Μάνα των δύο κοριτσιών: Α καλά, άλλη κι αυτή… Το μόνο που την νοιάζει είναι η εκστρατεία της στο Δημοτικό Συμβούλιο (αν λέγεται έτσι). Πεθαίνει η κόρη της και εκείνη πανικοβάλλεται για το αν θα επανεκλεγεί ή όχι και αν θα δείχνει προς τα έξω ότι η οικογένεια της είναι τέλεια. Δεν θέλει να φανερώσει στον κόσμο το πραγματικό της πρόσωπο και τις αδυναμίες τις. Είναι διπρόσωπη και οι κόρες σίγουρα από αυτή θα πήραν… Την απασχολεί περισσότερο η εκστρατεία πάρα η υγεία της κόρης της. Θέλει να το παίζει ήρεμη και ψύχραιμη μπροστά στις κάμερες και στον κόσμο και αναγκάζει και τα υπόλοιπα μέλη να την ακολουθήσουν. Να μη δείξουν τα πραγματικά τους συναισθήματα και να προσέχουν τι κάνουν για να μη την ρεζιλέψουν. Μια από τις χειρότερες μάνες που έχω γνωρίσει. Χρησιμοποιεί τις ίδιες τις κόρες της για να αλιεύσει ψήφους!

Πατέρας των δύο κοριτσιών: Ο καλύτερος άνθρωπος! Τον συμπαθώ και πιστεύω πως η αντίδρασή του είναι πάρα πολύ σωστή!  Έτσι πρέπει να αντιδρά ένας γονιός μετά από αυτά που έκαναν στην κόρη του. Να δείξει στους αλήτες τι εστί βερίκοκο και να κινηθεί νομικά. Τον νιώθω τον άνθρωπο και θα είχα κάνει το ίδιο. Με τη μόνη διαφορά, ότι δεν θα είχα παντρευτεί αυτή τη γυναίκα και δεν θα ήμουν τόσο ψύχραιμη με τον χαρακτήρα της.

Μπρι: είναι η πρώην κολλητή της Λάρα και το κορίτσι που έφτιαξε τον λογαριασμό τού Κρίστιαν. Λέει πως ήταν για εκδίκηση, επειδή η Λάρα γέλασε, ενώ την κοίταζε που μπήκε στις μαζορέτες.  Ήταν μια παρεξήγηση όμως, που προτίμησε -αντί να κάτσουν να της μιλήσει και να λυθεί- να «πάρει την κατάσταση στα χέρια της και να την εκδικηθεί με έναν πολύ άσχημο τρόπο. Είναι ανώριμη και ανόητη (όσο και η Λάρα, γι΄αυτό και ταίριαξαν) επειδή δεν γνωρίζει πόσο κάποια πράγματα μπορούν να πληγώσουν κάποιον και μάλιστα κάποια που ήταν -υποτίθεται- κολλητές για 14 συναπτά έτη και ήξερε τα πάντα για εκείνη. Η Μπρι χρησιμοποίησε την παλιά τους φιλιά, για να πονέσει πολύ άσχημα το καημένο το κορίτσι που δεν έφταιγε πουθενά (ναι, αλλά άμα ήταν πιο έξυπνη θα το είχε καταλάβει να μη πάει να πεθάνει για ένα αγόρι που γνώρισε στο ίντερνετ!). Και μάλιστα, γελούσε με την δυστυχία της πρώην φίλης της, ανακατεύοντας και τρίτους. Επίσης, δεν μ΄ άρεσε η στάση της όταν αποκαλύφθηκαν όλα. Δεν ξέρω τι περίμενε, αλλά της άξιζε όλο αυτό που έπαθε αργότερα… Καλά, όχι σε τέτοιο υπερβολικό βαθμό, αλλά με πιάνετε τι εννοώ. Μάλιστα, σε κάποια φάση αναφέρει «μαλλον εγώ έπρεπε να πάρω τα χάπια, όχι η Λάρα» και αυτό είναι που με κάνει να τη μισώ εντελώς και να είναι μια από τις πιο μισητές περσόνες σε βιβλία. Δεν ζήτησε ποτέ συγγνώμη και το έπαιζε θύμα. Στεναχωριέμαι λίγο που είχε κάποιο αίσιο τέλος, επειδή έπρεπε να πάει σε αναμορφωτήριο κατά τη γνώμη μου. Θυμάμαι ακόμη που είχε ανεβάσει και φωτογραφία με την Λάρα στο φορείο, όταν την πήγαιναν στο νοσοκομείο και είχε πάρει πολλά like (!) πράγμα που την χαροποίησε και δεν ήθελε να τη σβήσει μετά! Δηλαδή έλεος, 15 χρόνων είναι ή 3;

Λίαμ: Είναι ο αδερφός της Μπρι και ναι, συμφωνώ με τη συμπεριφορά του απέναντι στην αδερφή του, όταν έμαθε τι έκανε. Στην αρχή μου ήταν αδιάφορος, όμως μετά άρχισε να μου αρέσει πολύ ο χαρακτήρας του. Δεν συγχώρεσε την αδερφή του και μάλιστα προσπάθησε να της βάλει μυαλό πολλές φορές. Υπερασπίστηκε την Λάρα (που δεν έχουν κάποια σχέση μεταξύ τους) πάρα την αδερφή του. Πέρασε δύσκολα εξαιτίας της, χωρίς αυτός να φταίει πουθενά, πράγμα που με κάνει να μισώ την Μπρι ακόμα περισσότερο. Πήγε ενάντια στον πατέρα του και στην μάνα του λέγοντας πόσο τρελή είναι η αδερφή του και αυτοί τη συγχώρεσαν τόσο εύκολα! Στη θέση του θα αντιδρούσα το ίδιο.

Μάνα του Λίαμ και της Μπρι: Χειρότερη από τη μάνα της Λάρα και της Σιντ. Βοήθησε την κόρη της στο να πάρει εκδίκηση από την Λάρα και συμμετείχε κιόλας στο φλερτ του υποτιθέμενου Κρίστιαν. Όταν ήρθε η αστυνομία, απείλησε την κόρη της να μη πει την αλήθεια και, όταν το έκανε, άρχισε να της φωνάζει και την αποκαλεί «μία απογοήτευση». Δεν θεώρησε την πράξη της κάτι κακό και δεν την ένοιαζε καν που είχε χάσει τη δουλειά της. Είναι μοχθηρή, κακιασμένη, ψυχοπαθής, διπρόσωπη (επειδή το έπαιζε φίλη με την οικογένεια της Λάρα και πήγαινε τάχα για να τους παρηγορήσει) και άρρωστη. Λέω να πάει να τη δει κανένας γιατρός, επειδή είναι άστα να πάνε η γυναίκα. Είναι μια ανίκανη μάνα και απορώ πως ο άντρας της δεν την χώρισε! Πραγματικά, ήθελα να μπει φυλακή και όχι να ξεφύγει από την τιμωρία. Ήθελα να τη δω να σαπίζει πίσω από τα κάγκελα, αλλά προσγειώθηκα απότομα όταν είδα πως συνέχισε τη ζωή της χωρίς να ζητήσει συγγνώμη και χωρίς να καταλάβει το λάθος της.

Πατέρας Λίαμ και Μπρι: Άλλος και αυτός… Συγχώρεσε έτσι εύκολα τη γυναίκα του και το παιδί του μετά από αυτό που έκαναν και τους υπερασπίστηκε όταν ο πατέρας της Λάρα πήγε να παίξει ξύλο με τη γυναίκα του. Κάλεσε και την αστυνομία από πάνω και προσβλήθηκε. Δεν είδε πόσο αρρωστημένη είναι η οικογένεια του και συνέχισε να παραμένει στο πλευρό τους. Θέλω να τον πιάσω από τον γιακά και να τον χαστουκίζω μέχρι το μυαλό να πάει στην θέση του. Στην αρχή μου άρεσε που ήταν θυμωμένος και απόμακρος, όμως μετά που άρχισε να τους συμπεριφέρεται όπως πριν, με έκανε να τον αντιπαθήσω τελείως. Απογοητεύτηκα και δεν έχω λόγια για να τον περιγράψω. Απλά είμαι άφωνη με την όλη συμπεριφορά του.

    Πάνω κάτω αυτά ήταν τα πρόσωπα και η γνώμη μου για αυτά. Ελπίζω να μη βαρεθήκατε πολύ και να διαβάσετε αυτό το βιβλίο – παρά την αυστηρή, αλλά δίκαιη κριτική μου προς τους χαρακτήρες του έργου – το οποίο προτείνω 100%. Γεμάτο αγωνία, σασπένς, περιπέτειες κ.α. Είναι ένα από τα αγαπημένα μου εφηβικά βιβλία, μέσω του οποίου μπορούμε να πάρουμε πολλά μαθήματα ζωής και χρήσιμες συμβουλές! Εύγε και respect λοιπόν στη συγγραφέα Σάρα Λίτμαν*!

https://www.psichogios.gr/el/sara-ntarer-litman

2 Σχόλια

  1. Μοναδική περιγραφή χαρακτήρων μυθιστορήματος! Θα μπορούσε να αποτελέσει νέο είδος βιβλιοκριτικής! Τελείως sui generis! Η Ιζαμπέλα που όλοι αγαπάμε να ακούμε να σχολιάζει! (Από τις πιο απολαυστικές επιμέλειες που έχω κάνει για το ιδιαίτερο -τελείως προφορικό κι ανεπιτήδευτο- ύφος! Δεν άλλαξα τίποτα!)

  2. Καθώς το διαβάζω, καταλαβαίνω ότι η Ιζαμπέλα λυπήθηκε τους χαρακτήρες και προσπαθούσε να τους ενθαρρύνει ή να τους ανεβάσει ψυχολογικά με όλα αυτά τα επιχειρήματα και το πλούσιο λεξιλόγιο που χρησιμοποίησε !

Υποβολή απάντησης