Ο Ερωδιός Ποιητής

Αγάλματα Η Μελαγχολία γνωρίζει καλά το πρόσωπο των πικραμένων Το σμιλεύει άγγιγμα-άγγιγμα τα βράδια Σταματά καρτερικά Με τα δάχτυλά της ψηλαφίζει το άγαλμα αφήνοντας πίσω [...]

«Λες»  Λες ότι θέλεις να γίνουμε φίλοι, σε ακούω και χαίρομαι. Λες ότι περνάς ωραία μαζί μου, σε ακούω και τα μάγουλά μου κοκκινίζουν. Λες [...]

(Α)ΔΥΝΑΤΟ   Γράφοντας για το αδύνατο -για δες!- φαντάζει κάπως πιο εφικτό Τρέμει το χέρι μήπως ένα λάθος, μια απροσεξία της στιγμής το ρίξει μες [...]

Ίκαρος Και αν σου έλεγε κανείς πως ο Ίκαρος γελούσε όταν έπεφτε, θα τον πίστευες; Αν σου έλεγαν πως φώναζε χαρούμενα στον έξω κόσμο κοιτάζοντάς [...]

Η ευτυχία της αναίρεσης Στην αγωνία των πενιχρών αριθμών, των ποσοστών και των ατελών διαιρέσεων, στην τρελή συμπόρευση της λογικής με την ελπίδα στο κενό [...]

 ΤΟ ΑΛΦΑΒΗΤΑΡΙ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ Α Ανάλαφρη, απαλή σαν πεταλούδα (Ρώμος Φιλύρας) Από το μικρό λευκό κλαδί της άκρης των ονείρων μας (Οδυσσέας Ελύτης ) Απόξω [...]

Μάθε μου τα σημαντικά…   Πώς να διαβάζω τα μάτια  και πώς να μιλώ με την καρδιά Πως  χαμένος είναι μόνο ο χρόνος που δε [...]