ΤΕΣΣΕΡΑ (Δέσποινα Ντάρλα)

Τέσσερα

Τέσσερα σημεία σε δανεικό ορίζοντα…
Μια τρελή ζαριά ανατρέπει τα δεδομένα
Ο χάρτης αναποδογυρίζει
Διαλύεται η μοναδική πυξίδα
Ο ήλιος ανατέλλει ή δύει αντικρινά μου;
Χρώματα μαβιά γεμάτα ένταση, φλόγα, πεθυμιά
Ψάχνοντας για αληθινή μαγεία
Με παρασύρει η πιο μαυλιστική απόχρωση
Αυτή που τρεμοσβήνει σαν ακούει τον στεναγμό
Κι αρχινά την εξερεύνηση στον βυθό της σκέψης
Στο ηλιοβασίλεμα μιας αγκαλιάς
Στ΄ απόκρυφα μυστικά της ζωής
Στ΄ανέγγιχτα μονοπάτια της καρδιάς
Ένας χτύπος θρυμματίζει τη λογική ακολουθία
Ένα βήμα πιο κοντά, ένα ακόμη πιο μακριά
Κι αν θέλω να χάσω τον δρόμο;
Τότε ΄ναι που η αναζήτηση δεν τελεύει
Πού βρίσκεται το ακρωτήρι του ονείρου;
Πήγαινέ με εκεί…
Στην τέταρτη διάσταση «άφησέ με να έρθω μαζί σου»

Ένα δάκρυ που διψάει για ζωή
Μια ανάσα δίχως αφορμή
Ένα σημείωμα χωρίς αντίο
Ένα θλιμμένο χαμόγελο που διαπερνά τη ματιά
Και μια παράλογη τρέλα με μεθά
Ένα τυχαίο άγγιγμα των ευαίσθητων χορδών του σύμπαντος
Και μετά μια έκρηξη που δε φθείρει αλλά γεννά
Αέρας, φωτιά, νερό και γη…
Αυτά τα τέσσερα δομούν την πλάση
Προτού ο ανθρώπινος νους τη χρωματίσει
Ή τη μετατρέψει σε στάχτη ξανά…
Τέσσερις πλευρές του τέλειου σχήματος
Ενώνονται και ισορροπούν απέναντι στη δυσαρμονία
Μια αλλαγή στη φορά, λίγη παραπάνω φόρα
Γκρεμίστηκε ο κόσμος…
Απ΄ το τίποτα προέρχονται τα πάντα
Και τα πάντα είν΄ ένα τίποτα
Νιώθω μέσα μου ένα ποτάμι να κυλά ορμητικά
Μια πόρτα, ένα γράμμα, μια ζωή με παρασύρει στο δέλτα του
Κλείνω τα μάτια
Χάθηκε ο χώρος κι ο χρόνος
Απόμεινε η ποίηση κι ελπίδα
Γι’αυτό στην τέταρτη διάσταση θέλω να ΄ρθω μαζί σου…
Θα με περιμένεις;

Τέσσερις εποχές σ΄ έναν αέναο κύκλο
Οι καλοκαιρινές στιγμές πώς ζητάς να παγώσουν
Ενώ προσμένουν ξανά τα μελαγχολικά φύλλα του φθινοπώρου;
Τώρα ήρθες ή μόλις έφυγες;
Ένα χημικό στοιχείο από αστερόσκονη
Πολύτιμο, βραχύβιο, επικίνδυνο, όπως κάθε τι σπάνιο
Μου θυμίζει τη διαύγεια του νερού που στραφταλίζει στον ήλιο
Ξέχασέ με…αφού δεν τολμάς
Κράτησέ με…αφού μ’αγαπάς
Φίλα με πριν τελειώσει ο χρόνος
Για όσο η καρδιά ωθεί το αίμα να κυλά
Όσο οι τέσσερις κοιλότητες λειτουργούν σωστά
Κι αν η καθεμία θέλει κάτι διαφορετικό;
Κάθε στιγμή μια απόφαση δίχως λογική
Υπακούει τυφλά στη μελωδία ενός κουαρτέτου
Το σύμπαν μια ατέλειωτη μουσική
Είναι αργά το βράδυ ή νωρίς το πρωί
Παράξενη σύμπτωση ή μάλλον πες το ένστικτο
Ξέρω…Δεν μπορείς να περιμένεις…
Πάρε με μαζί σου στη δική σου διάσταση…

Ένα τέθριππο άρμα ίσως κουβαλούσε τις ψυχές μας
μέχρι που συναντήθηκαν στο φως
Σε ένα τετράγωνο αντιθέσεων όλα μπορεί να διαφέρουν
κι όλα ξάφνου να ΄ναι ίδια (απαράλλαχτα, τρομακτικά)
Κάθε κατάφαση προκύπτει από μια άρνηση
Και μια απόρριψη μπορεί να γνέψει καταφατικά στην ίδια τη ζωή
Ναι στην τρέλα χωρίς γιατί
Χρειάζεται περίσσια επιμονή και λίγη τύχη
Κι ίσως γκρεμιστούν εκείνα τ΄ αόρατα τείχη
Μαγνητική έλξη κι άπωση των σωμάτων
Όσο και ν΄ ανακατέψεις την τράπουλα
το τέσσερα θα βρίσκεται πάντα στη βάση της ζωής
Αμοιβαία επίδραση τεσσάρων φυσικών δυνάμεων
Ισάριθμες μαθηματικές πράξεις, άπειροι υπολογισμοί
Ίδιο γινόμενο και άθροισμα για μας τους δύο
Ταυτίζεται κι η διαφορά μας
Κοινό το πηλίκο της ύπαρξής μας
Γραμμή εκκίνησης ή νήμα τερματισμού, ίδιο αποτέλεσμα
Τέσσερα
Τρία
Δύο
Ένα
Τέλος χρόνου!
Πρόλαβες να με πάρεις μαζί σου;

Δέσποινα Ντάρλα

Ο αριθμός 4

Four Winds · Mike Oldfield