Της Βασιλικής Χιονίδου
Μερικά βιβλία υφαίνουν αργά τα μάγια τους, όπως η φωτιά που σιγοκαίει στο τζάκι ένα χειμωνιάτικο απόγευμα. Άλλα σε αρπάζουν δυναμικά από τον γιακά και δε σε αφήνουν μέχρι την τελευταία σελίδα. Το βιβλίο του Ρόμπερτ Θόρογκουντ, «Η λέσχη φόνων του Μάρλοου», ανήκει χωρίς αμφιβολία στη δεύτερη κατηγορία – ένα μυθιστόρημα φρέσκο, αστείο, γεμάτο ανατροπές που εντυπωσιάζουν ακόμα και τον πιο απαιτητικό αναγνώστη. Οι αινιγματικές πρωταγωνίστριες καλούν τον αναγνώστη να λύσει ένα σταυρόλεξο υψηλών προδιαγραφών, ακολουθώντας μονό το ένστικτό του.
Βρισκόμαστε στο Μάρλοου, μία κλασική αγγλική κωμόπολη, μόλις μία ώρα μακριά από το Λονδίνο. Η ιδιόρρυθμη Τζούντιθ Ποτς, 77 ετών, ζει σε μία μεγαλοπρεπή βικτωριανή έπαυλη που είχε κληρονομήσει από τη θεία της, στις όχθες του Τάμεση. Ασχολείται με τη σύνταξη σταυρολέξων για εφημερίδες εθνικής κυκλοφορίας, ενώ δεν μπορεί να κρύψει την – ίσως υπερβολική – αγάπη της για το ουίσκι. Ένα βράδυ, καθώς πηγαίνει για κολύμπι στον ποταμό, ακούει τις κραυγές του γείτονά της και γίνεται μάρτυρας μίας φρικιαστικής δολοφονίας. Ωστόσο, όταν προσπαθεί να πείσει τις αστυνομικές αρχές πως κάποιος είναι νεκρός, όλοι την αντιμετωπίζουν σαν μία ανακατώστρα γριούλα, που δεν έχει με τι να ασχοληθεί. Έτσι, η Τζούντιθ, με τη βοήθεια της Μπεκς Στάρλιγκ, συζύγου του τοπικού εφημέριου, και της Σούζι Χάρρις, περιπατήτριας σκύλων, αποφασίζει να λύσει μόνη της το μυστήριο και να αποδείξει στην αστυνομία ότι είναι πολλά παραπάνω από μία αφηρημένη γριούλα.
Ζωντανή αφήγηση, γρήγορη πλοκή, έντονη θεατρικότητα και δραματικότητα δημιουργούν ένα σύγχρονο αστυνομικό μυθιστόρημα, με νότες από τη συλλογιστική της Αγκάθα Κρίστι. Μία ιστορία ανάλαφρη, έξυπνη, με χαρακτήρες αληθοφανείς και μοντέρνους, που εστιάζει στον αυθορμητισμό και την περιέργεια της ανθρώπινης φύσης. Η μέθοδος με την οποία η Τζούντιθ εξελίσσεται από μία ηλικιωμένη δημιουργός σταυρολέξων, σε μία ικανή ντετέκτιβ, ο τρόπος που καταφέρνει να εμπλέξει τη Μπεκς και τη Σούζι στις προσπάθειές της, αναδεικνύουν την ευρηματικότητα του Θόρογκουντ, δημιουργώντας ένα αλλόκοτο, μα συγχρόνως εξαιρετικά πρωτότυπο σκηνικό.
Πληθώρα χαρακτήρων, ο καθένας κρύβοντας μία διαφορετική ιστορία, συνυφαίνουν αριστοτεχνικά την πλοκή του μυθιστορήματος, κρατώντας τον αναγνώστη με κομμένη την ανάσα μέχρι την τελευταία λέξη. Παρόλο που σε ορισμένα σημεία η λύση της υπόθεσης φαντάζει προφανής, ο συγγραφέας καταφέρνει σε αυτά ακριβώς τα σημεία να αλλάξει τα δεδομένα, παίζοντας με τους υπόπτους και το άλλοθι που παρουσιάζουν αυτοί. Πρόκειται για μία όαση ανατροπών, που τονίζει την τεράστια αντίθεση μεταξύ του «φαίνεσθαι» και του «είναι».
Παράλληλα, το καταπληκτικό δέσιμο των τριών φαινομενικά αταίριαστων ηρωίδων, μίας ηλικιωμένης συντάκτριας σταυρολέξου, μίας συζύγου εφημέριου και μίας ασυμβίβαστης περιπατήτριας σκύλων, αναδεικνύει τα θέματα που απασχολούν γυναίκες κάθε ηλικίας και χαρακτήρα. Ο συνδυασμός των ρόλων κόρης, συζύγου και μητέρας, η μοναξιά, η ταχύτητα των υποχρεώσεων της καθημερινότητας, τα στερεότυπα που αντιμετωπίζει καθεμία από αυτές από τον κοινωνικό της περίγυρο συγκινούν, προκαλούν τον αναγνώστη να «σπάσει» τους φραγμούς που καταπιέζουν την ελευθερία της προσωπικότητάς του και να ψάξει τους συμβολισμούς που είναι καλά κρυμμένοι σε κάθε σελίδα του μυθιστορήματος.
«Η λέσχη φόνων του Μάρλοου» αποτελεί μία ωδή στην περιπετειώδη, ζωηρή, εύθυμη αλλά και ανθρώπινη πλευρά του ατόμου. Ταυτόχρονα, μέσα από την παρουσίαση των ηρωίδων επιδιώκει να προβάλλει τόσο τα πλεονεκτήματα, όσο και τα αδύναμα σημεία του χαρακτήρα του καθενός, επισημαίνοντας πως δεν αρκεί μία πρώτη εντύπωση, ούτε βέβαια μία γενικευμένη αντίληψη για να κρίνουμε τον καθένα ξεχωριστά. Ένα τρυφερό αστυνομικό μυθιστόρημα, με τρεις πρωταγωνίστριες που παρά τα προβλήματα που βρίσκουν στον δρόμο τους, δεν δέχονται να τα παρατήσουν. Ατίθασες, αυθόρμητες, δυναμικές, αληθινές, με μόνο οδηγό το ένστικτό τους καταφέρνουν να ανεβάσουν την αδρεναλίνη του αναγνώστη στα ύψη και να αποδείξουν, τελικά, ότι οι άνθρωποι είναι κάτι παραπάνω από αυτό που φαίνονται. Ένα μυθιστόρημα ιδανικό για τους λάτρεις των αστυνομικών ιστοριών και της βασίλισσας του είδους, Αγκάθα Κρίστι. Θα το πρότεινα ανεπιφύλακτα σε όσους θέλουν να ακονίσουν τη σκέψη τους με τη λύση μιας υπόθεσης στημένης όπως ακριβώς ένα δισεπίλυτο σταυρόλεξο.
