«Ποια γλώσα θα μιλάνε στις Σέρες μετά 100 χρόνια παγκοσμιοποίησης;», διερευνά και εκμαιεύει με μια σειρά ερωτήσεων ο κ. Γιάνης Δημολιάτης… Ας πάρουμε μέρος στη συζήτηση!
Με αφορμή την 9η Φεβρουαρίου, Παγκόσμια Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας, αναζωπυρώνεται η περίσκεψη γύρω από τις ατραπούς συνέχισης της μακραίωνης ιστορίας της, μέσα στο σύγχρονο υπερεπικοινωνιακό περιβάλλον και τις προκλήσεις της ενιαίας αγοράς. Η γλώσσα· δυναμικός κώδικας επικοινωνίας, έκφραση της ψυχής του λαού, του πολιτισμού του, των τρόπων του…; «Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου, στις αμμουδιές του Ομήρου», λέει ο ποιητής… Με αυτή την έγνοια, της γλώσσας «που μάς έδωσαν ελληνική», προτρέπουμε εμφατικά τη συμμετοχή σας στο ερωτηματολόγιο του πανεπιστημιακού δασκάλου, ακούραστου ερευνητή, οικείου και αγαπητού πλέον στο σχολείο μας κ. Γιάνη Δημολιάτη*.
Παρατίθεται ο υπερσύνδεσμος στο Ερωτηματολόγιο με θέμα:
«Ποια γλώσα θα μιλάνε στις Σέρες μετά 100 χρόνια παγκοσμιοποίησης;»
https://docs.google.com/forms/d/e/1FAIpQLSfeaIjPccHCTZQxYfk6v5b8A7lAK098AcjOoVf1hHOuctXb2A/viewform
Σημειώνεται ότι με την υποβολή της φόρμας, θα έχετε τη δυνατότητα να δείτε σε στατιστικές πίτες όλα τα προηγούμενα αποτελέσματα!
Και η συζήτηση συνεχίζεται…
Μ. Παραλίδου, Φιλόλογος 1ου ΕΠΑ.Λ. Σερρών-σχολική συντονίστρια ASPnet-UNESCO,
για την ομάδα του «Πρίσματος»
[Εικόνα: από ΕΡΤnews]
* Γιάνης Δημολιάτης. Αφυπηρετήσας (31-8-2018) αναπληρωτής καθηγητής Υγιεινής (ο κορονοϊός επέβαλε: Δημόσιας Υγείας) και Ιατρικής Εκπαίδευσης (= πώς διδάσκει το μυαλό τού δασκάλου και, κυρίως, πώς μαθαίνει το μυαλό τού μαθητή), Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. ΣΠΟΥΔΕΣ: Ιατρική Αθηνών (1976), Πνευμονολογία-Φυματιολογία (1980), Κοινωνική Ιατρική (1990), Master of Public Health (1997), Master of Medical Education (2006), PhD (θνησιμότητα ελληνικού πληθυσμού, 1988). ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ: Πολιτική, Παιδεία, Υγιεινή, Ποιότητα ζωής (= {γέννησης, ζήσης, θανάτου} = {εισόδου, βίου-και-πολιτείας, εξόδου}). ΒΙΒΛΙΑ: (αντι)Παιδαγωγικό Πανόραμα ή πώς η Κοινωνία (ανα)Παράγει Ανθρωπάκους (1985, 1992). Πολιτική Δημογραφία: Ακτινογραφία της Βουλής (1992). Εισαγωγή στη Σύγχρονη Επιδημιολογία (1992). Η Γλώσσα του Σώματος (1999, 2007). Υγεία 21 (2002). Διατριβή περί Ευθανασίας (2005). Η Μεγάλη Κραυγή (2014). ΆΡΘΡΑ: «Ευθανασία ή ευζωία;» (1990). «1 γιατρός ανά 1 κάτοικο!» (1992). «Αν ήμουν υπουργός παιδείας για μία μέρα» (2001). «Νυν απολύεις τον δούλον σου Δέσποτα» (2003). «Η διαθήκη ζωής μου» (2016). «Γιατί η Εκκλησία δεν μπορεί να μην προμαχεί υπέρ της ευθανασίας» (2018), «Πόση ευθανασία; αν μπορείς να τη μετρήσεις, ξέρεις κάτι γι’ αυτήν· αν όχι, δεν ξέρεις τίποτα.» (2019, σελ. 56-57), «Πότε Πρέπει να Πεθαίνομε; (ΠΠΠ)» (2020). «Διασφάλιση δικαιώματος επιλογής αν θα εμβολιαστούμε. Αναλαμβάνομε την ευθύνη της επιλογής μας» (2021). «Από ή Μέ COVID-19; Σύνδρομο Υποκλοπής Υποκείμενης Αιτίας Θανάτου (ΣΥΥΑΘ) στο Ιατρικό Πιστοποιητικό Αιτιών Θανάτου (ΙΠΑΘ)» (2023). ΣΥΜΠΟΣΙΑ (συντονιστής): Πότε Πρέπει να Πεθαίνομε (ΠΠΠ: 2016, 2017). Πώς Μαθαίνει ο Εγκέφαλος (ΠΜΕ: 2017, 2018).
