Ζούμε στην Ελλάδα της κρίσης. Στην Ελλάδα της φτώχειας και της ανεργίας.

  Σε κάθε Ευρωπαϊκή χώρα που αντιμετωπίζει κρίση, κυρίαρχο ρόλο παίζουν τα έργα και οι υποδομές της. Στην Ελλάδα αυτό είναι κάτι που λείπει δυστυχώς. Για να ανακάμψει η χώρα θα πρέπει να υπάρξουν οι κατάλληλες υποδομές που να τη στηρίζουν, αφού αυτές είναι που θα φιλοξενήσουν την Ελλάδα του αύριο. Και για να επιτευχθεί αυτό θα πρέπει ο κατασκευαστικός τομέας να στηριχθεί και να αναπτυχθεί, γιατί αυτός είναι που θα δημιουργήσει τις απαραίτητες υποδομές.

  Πρώτο και κύριο θέμα είναι ο σιδηρόδρομος. Έχει αποδειχθεί πως είναι ο πιο έμπιστος και φθηνός τρόπος μεταφοράς εμπορευμάτων, κατά τον 20^ο αιώνα, και διατηρεί την πρωτιά ακόμα και σήμερα, που έχουν μπει ολοκληρωτικά στην ζωή μας τα αεροπλάνα. Άλλωστε η συνθήκη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αποβλέπει μέχρι το 2050 την αποκλειστική χρήση του τραίνου για εμπορευματικές μεταφορές, αλλά και για τις επιβατικές κατά το 90%. Μιλάμε όμως και για αστική και για υπεραστική χρήση του σιδηροδρόμου. Ο κυρίαρχος τρόπος αστικής μεταφοράς σήμερα είναι με τα μέσα σταθερής τροχιάς, δηλαδή μετρό, τραμ ή άλλου είδους αστικού τραίνου. Αυτό σημαίνει πως πέρα από την ανάπτυξη του υπεραστικού δικτύου, μιλάμε και για ανάπτυξη του αστικού δικτύου, όσο το δυνατόν περισσότερο. Έτσι κι αλλιώς η ανάπτυξη του σιδηροδρόμου αποφέρει και περιβαλλοντική ανάπτυξη, την οποία η χώρα μας την χρειάζεται. Για αυτό η κύρια ανάπτυξη που πρέπει να δει η χώρα τα επόμενα χρόνια είναι αυτή του Σιδηροδρομικού της Δικτύου, το οποίο κατά τον 20^ο ήταν ένα από τα καλύτερα του κόσμου.

Δεύτερο αλλά πρωτεύον επίσης ζήτημα είναι η ενεργειακή ανάπτυξη. Αφού έτσι κι αλλιώς το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο σε 100 περίπου χρόνια θα εξαντληθούν με χρήση όπως τη σημερινή, θα πρέπει να αποστραφούμε σε εναλλακτικές μεθόδους ενεργειακής ενίσχυσης. Παραδείγματα αυτών είναι η αιολική, η ηλιακή, ή η γεωθερμική ενέργεια. Κατ’ αυτές παράγεται ενέργεια, χωρίς καθόλου κόστος, από τη φύση, άρα δεν επιδρούν αρνητικά στο περιβάλλον. Το μόνο πρόβλημα που προκύπτει, όμως, είναι το τεράστιο κόστος κατασκευής φωτοβολταϊκών, αιολικών, γεωθερμικών κλπ. συστημάτων. Αυτό σημαίνει πως οι επενδυτές θα πρέπει να πάρουν ένα μεγάλο ρίσκο στη ζωή τους για επένδυση σε τέτοιους τύπους παραγωγής ενέργειας. Εδώ όμως προκύπτει και ένα άλλο τεράστιο πρόβλημα που μας έφερε στην κατάσταση που βρισκόμαστε σήμερα. Που θα βρεθούν τα λεφτά; Το πιο σύνηθες είναι το δάνειο από την τράπεζα, που καταλήγει να πληρώνεται μια ολόκληρη ζωή. Άλλες φορές πάλι, απλά δεν πληρώνεται, με όποιες συνέπειες… Γι’ αυτό ο κάθε ενδιαφερόμενος θα πρέπει να σκεφτεί, πριν πάρει την απόφαση, και να αξιολογήσει υπεύθυνα όλους τους παράγοντες.

Τρίτο και τελευταίο θέμα είναι η ανάπτυξη των αυτοκινητοδρόμων. Το αυτοκίνητο έχει εισέλθει πλήρως στη ζωή μας και είμαστε εξαρτημένοι από αυτό. Γι΄ αυτό και απαιτείται η ανάπτυξη του αυτοκινητοδρόμου τα επόμενα χρόνια, επειδή για τους ανθρώπους είναι δύσκολο να ζήσουν χωρίς αυτό πια. Βέβαια, για να κατασκευαστεί ο αυτοκινητόδρομος απαιτούνται εκατομμύρια ευρώ τα οποία δύσκολα βρίσκονται, ιδιαίτερα σε καιρούς οικονομικής κρίσης.

Η ανάπτυξη αυτών και πολλών άλλων υποδομών χρειάζονται και τις μελέτες τους, οι οποίες μπορεί να είναι περιβαλλοντικές, γεωλογικές, τεχνικές κ.ά. Τις μελέτες αυτές εκπονεί ο φορέας υλοποίησης του κάθε έργου, ο οποίος στη συνέχεια, σε συνεννόηση με το υπουργείο, δημοπρατεί το έργο με έναν αρχικό προϋπολογισμό. Τότε η κάθε ενδιαφερόμενη κατασκευαστική εταιρία καταθέτει την προσφορά της. Έπειτα από την κατάθεση όλων των προσφορών οδηγούμαστε στην υπογραφή της σύμβασης, για την κατασκευή του έργου, με την κατασκευαστική εταιρία ή το ανάδοχο σχήμα κατασκευαστικών εταιριών που κατέθεσε την υψηλότερη προσφορά. Από εκεί και πέρα αρχίζουν και τα περισσότερα προβλήματα, που ξεκινούν από τους κατοίκους της περιοχής που κατασκευάζεται το έργο, μέχρι την χρηματοδότηση του έργου ή ακόμα και τη διάλυση της εργολαβίας. Έτσι προκύπτουν και όλες οι καθυστερήσεις που συναντώνται σε πάρα πολλά έργα σήμερα.

Φτάσαμε εδώ που φτάσαμε σήμερα, με τα μεγάλα έργα, λόγω όλων των προβλημάτων που αναφέρθηκαν. Θα πρέπει λοιπόν για την μελέτη ή κατασκευή του κάθε έργου να λαμβάνονται υπόψιν όλοι οι παράγοντες που μπορούν να επιφέρουν προβλήματα στο έργο ή να βοηθήσουν το έργο. Αυτοί οι παράγοντες θα πρέπει να ενσωματώνονται στις μελέτες του έργου, οι οποίες πολλές φορές είναι η αιτία των περισσότερων προβλημάτων. Πρέπει λοιπόν να στηρίζεται το κάθε έργο και να υποβοηθείται από όλους μας, διότι στην παράδοσή του εμείς είμαστε αυτοί που θα το χαρούμε περισσότερο και θα είμαστε περήφανοι για αυτό.

Πέρκιζας Δημήτρης