Στις σύγχρονες κοινωνίες πολλά πράγματα αλλάζουν χωρίς απολύτως κανέναν λόγο. Αλλάζουν τα συστήματα κάθε φορά που αλλάζει ο αρμόδιος υπουργός. Αυτό είναι και το χόμπι της χώρας μας, αφού η αλλαγή αυτή γίνεται κάθε σχεδόν χρόνο και ο εκάστοτε νέος υπουργός για να «εντυπωσιάσει» αλλάζει το ισχύον εκπαιδευτικό σύστημα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα στο δικό μας εκπαιδευτικό σύστημα είναι το λεγόμενο Νέο Λύκειο.

Το «Νέο Λύκειο» έχει βασικό χαρακτηριστικό το ότι το μυαλό του παιδιού που μόλις τελείωσε το γυμνάσιο, πρέπει να ωριμάσει πριν από το σώμα του. Πρέπει, δηλαδή, να πάρει αποφάσεις για τη ζωή του που θα το ακολουθούν για πάντα. Αυτές οι αποφάσεις αφορούν κυρίως την επαγγελματική του κατάρτιση στο μέλλον.

Αυτό που πρέπει να κάνει το παιδί είναι να επιλέξει με ποιον κλάδο μαθημάτων θα ασχοληθεί στη Β’ και Γ’ Λυκείου. Ο κλάδος θα είναι ο «Ανθρωπιστικός» ή ο «Θετικός», καθώς μεταξύ άλλων αλλαγών καταργείται ο «Τεχνολογικός» κλάδος. Το παιδί όμως σε αυτήν την ηλικία αλλάζει γνώμη σχεδόν κάθε μέρα. Πώς λοιπόν θα μπορέσει να επιλέξει αυτό που πραγματικά θέλει;

Μία ακόμη αλλαγή που προωθείται είναι αυτή της «Τράπεζας Θεμάτων». Αυτή λοιπόν η τράπεζα, όταν λειτουργήσει, θα παρέχει θέματα εξετάσεων στους καθηγητές, οι οποίοι ωστόσο αγανακτούν διότι η ύλη που τους έχει σταλεί δεν μπορεί να καλυφθεί. Όμως εκτός από τα θέματα, η «Τράπεζα» καθορίζει και την τυπολογία των γραπτών εξετάσεων, με αποτέλεσμα οι καθηγητές να είναι απλά τα εκτελεστικά όργανα που θα υποχρεωθούν να εφαρμόσουν στους κανόνες του συστήματος.

Αλλά και εμείς, οι μαθητές, είμαστε τα «Πειραματόζωα» αυτού του νέου συστήματος. Το απίστευτο, όμως, είναι ότι σε εμάς η οριστική απόφαση του Υπουργείου στάλθηκε έναν μήνα πριν αρχίσουν οι εξετάσεις, προκαλώντας μας αιφνιδιασμό και αμηχανία, για να μην πω άγχος και ανασφάλεια.

Άλλωστε και του Υπουργείου ο απώτερος στόχος αυτός φαίνεται να είναι: να «βγάλουμε ρίζες» πάνω από τα βιβλία, πλασάροντάς την επιδίωξή του αυτή μέσω της «Αλλαγής του Εκπαιδευτικού Συστήματος», να χάσουμε τον ενθουσιασμό και την αγάπη που έχουμε για τη γνώση και τη δημιουργία.

Δημήτρης Πέρκιζας