Ε.Σ. ετών 17. Μαθήτρια 2ας Λυκείου. Ανήλικη μητέρα παιδιού 1,5 χρόνου. Μας παραχώρησε την συνέντευξη την οποία και μεταφέρουμε στο περιοδικό μας.

«Πώς είναι να είσαι μητέρα σ’ αυτήν την ηλικία;»

«Ωριμάζεις απότομα. Αλλά δεν θα έλεγα ότι είμαι διαφορετική από άλλες κοπέλες στην ηλικία μου. Κάνω τα ίδια πράγματα με εκείνες, έχω τους ίδιους στόχους, με την μόνη διαφορά ότι εγώ έχω να φροντίσω και έναν άλλον άνθρωπο.»

«Πώς έγινε αυτό; Πώς αντέδρασες όταν το έμαθες;

«Αρχικά δεν το είχα καταλάβει. Δεν ήξερα ότι είμαι έγκυος. Ήταν Απρίλιος και σε λίγο θα ερχόταν το καλοκαίρι. Όταν πλέον συνειδητοποίησα τι είχε συμβεί ήμουν ήδη 2 μηνών. Πήγαινα στην παραλία και ζαλίστηκα με το που μπήκα στο τραμ. Ωστόσο πάλι δεν το είχα καταλάβει. Γύρισα σπίτι και έκανα εμετό. Κάτι μέσα μου μού έλεγε ότι κάτι πάει πολύ στραβά. Πήγα και αγόρασα δύο τεστ εγκυμοσύνης έτσι ώστε το αποτέλεσμα να είναι πιο σίγουρο. Έκανα το πρώτο και περίμενα. Μετά από δεκαπέντε λεπτά βασανιστικής καθυστέρησης κοίταξα να δω. Μια κάθετη γραμμή εμφανίστηκε στην οθόνη. Πλέον ήμουν σίγουρη. Δεν χρειαζόταν να κάνω και το δεύτερο τεστ, αλλά ήθελα να ελπίζω ότι με κάποιον τρόπο είχε γίνει κάποιο λάθος.»

«Δεν είχε γίνει όμως.»

«Ναι, δεν είχε γίνει. Άρχισα να κλαίω. Πήρα αμέσως τηλέφωνο το αγόρι μου. Προσπάθησε να με καθησυχάσει λέγοντας μου ότι θα τα περάσουμε όλα μαζί. Αυτό που με τρόμαζε περισσότερο ήταν το πώς θα το πω στους γονείς μου. Πώς θα αντιδρούσαν; Θα ένοιωθαν ντροπιασμένοι, σκέφτηκα. Έπρεπε να γίνει, όμως. Μίλησα πρώτα στην μαμά μου. Από την αντίδραση της κατάλαβα ότι εκείνη ήξερε. Δεν ξέρω πως, αλλά ήξερε. Μετά ήρθε η σειρά του πατέρα μου. Εκείνος έκλαψε. Περισσότερο από μένα. Αισθάνθηκε ντροπή για την κόρη του, συνέχεια σκεφτόμουν.»

«Μετά τι έγινε; Σκέφτηκες την προοπτική της έκτρωσης;»

«Πήγαμε στη γιατρό. Μας επιβεβαίωσε αυτό που ήδη ξέραμε. Μόλις βγήκαν τα αποτελέσματα πήρε τηλέφωνο στο σπίτι λέγοντας μας να βιαστούμε γιατί μένουν μόνο τρεις βδομάδες για να μπορώ να κάνω έκτρωση. Μου πέρασε από το μυαλό, αλλά κανείς δεν ήθελε. Ούτε εγώ, ούτε και το αγόρι μου. Οπότε την είχαμε απορρίψει αυτήν την επιλογή από την αρχή.»

«Πώς ήταν η περίοδος της εγκυμοσύνης σου; Είχες επιπλοκές ή κάποια προβλήματα; Οι γύρω σου πώς συμπεριφέρονταν;»

«Είχα μια πολύ ήρεμη εγκυμοσύνη. Ούτε ζαλάδες, ούτε εμετούς, ούτε τίποτα. Το καλύτερο της υπόθεσης ήταν ότι γέννησα την ημέρα των γενεθλίων μου. Δεν είχα καμία επιπλοκή και γέννησα κανονικά. Αν δέχτηκα ρατσισμό εννοείς;»

«Ναι. Οι έφηβοι μπορούν να γίνουν πολλοί σκληροί μερικές φορές, ειδικά αν τους δώσεις μια τέτοια αφορμή.»

«Α, δεν ήταν έτσι. Ρατσισμό δεν δέχτηκα από τους συνομηλίκους μου, αλλά από τους ‘μεγάλους’. Θυμάμαι ακόμα εκείνη την ημέρα που είχε πάρει τηλέφωνο σπίτι η κολλητή της μαμάς μου λέγοντας της ότι ακούγονταν φήμες πως ήμουν έγκυος και πως δεν το έβρισκε καθόλου σωστό. Οι φίλες μου ήταν εκεί ευτυχώς, όπως και το αγόρι μου. Έβγαιναν διάφορες φήμες κατά περιόδους που μετά από ένα σημείο άρχισα να αγνοώ. Δεν μου άφησαν κάποιο τραύμα ή κάτι τέτοιο γιατί δεν ήταν έντονες, αλλά με πείραζαν αρκετά, ειδικά όταν γνώριζα από ποιους ξεκινούσαν.»

«Συνεχίζεις το σχολείο;»

«Εννοείται. Το είχα σταματήσει μια χρονιά λόγω του ότι έμεινα από απουσίες, αλλά τώρα συνεχίζω κανονικά. Θέλω να γίνω νηπιαγωγός.»

«Πώς τα καταφέρνεις με ένα παιδί και το άγχος του σχολείου;»

«Δεν είναι και τόσο βάρος ο μικρός. Τις ώρες που διαβάζω ή που έχω σχολείο το παιδί το κρατάει ή η μητέρα μου ή η μητέρα του αγοριού μου.»

«Μια τελευταία ερώτηση πάνω σ’ αυτό το θέμα. Τι θα έλεγες σε μια άλλη κοπέλα για να την αποτρέψεις από κάτι τέτοιο;»

«Να πάρει προφυλάξεις φυσικά. Εγώ δεν πήρα κι αυτό ήταν το λάθος μου.»

Ο ρατσισμός, φίλοι αναγνώστες, υπάρχει πάντα. Ξεκινάει από την πιο μικρή αφορμή και μπορεί να γίνει ο λόγος που κάποιος να χάσει την ζωή του. Δεν είναι μόνο φυλετικός. Υπάρχουν κι άλλοι παράγοντες που τον δυναμώνουν. Είναι αναγκαίο να σταθούμε δίπλα σε αυτούς που χρειάζονται τη βοήθειά μας, όχι να τους απομονώσουμε.

                                                                                                           Ελένη Γεωργαλή