Μαχάτμα Γκάντι

Γεννήθηκε 2 Οκτωβρίου 1869 στο Πορμπαντάρ και πέθανε 30 Ιανουαρίου 1948 στο Νέο Δελχί της Ινδίας. Δραστηριοποιήθηκε πολιτικά, υπερασπίστηκε τα ανθρώπινα δικαιώματα των συμπατριωτών του και βρέθηκε αντιμέτωπος με τον φυλετικό διαχωρισμό του απαρτχάιντ, ο οποίος εκδηλωνόταν από τους λευκούς εποίκους εις βάρος των ντόπιων έγχρωμων και των Ινδών μεταναστών. Παράλληλα, την περίοδο του Μεσοπολέμου αναδείχθηκε σε κεντρική μορφή του εθνικού αγώνα των Ινδών για ανεξαρτησία. Σύμμαχός του στον αγώνα αυτό ήταν η σύζυγός του Ίντιρα Γκάντι, η οποία ξεχώρισε όχι μόνο για τις πολιτικές της ικανότητες, αλλά και για τον δυναμισμό της, σε μια πατριαρχική κοινωνία όπου η θέση της γυναίκας ήταν στο σπίτι.

Δύο γνωστές φράσεις του ήταν:

1. Βλέπω μόνο τις αρετές των ανθρώπων. Αφού δεν είμαι αλάθητος, δεν θα αναλύσω τα λάθη των άλλων.
2. Κανείς δεν μπορεί να με πειράξει χωρίς την άδειά μου.

Μητέρα Τερέζα

Γεννήθηκε 26 Αυγούστου 1910 στα Σκόπια και πέθανε 5 Σεπτεμβρίου 1997 στη Καλκούτα, Ινδία. Ήταν Αλβανίδα Καθολική μοναχή με σημαντικό φιλανθρωπικό έργο. Ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο προκειμένου να βοηθήσει τους φτωχούς και τους αρρώστους. Βοήθησε τους πεινασμένους στην Αιθιοπία, τα θύματα της πυρηνικής έκρηξης στο Τσερνομπίλ καθώς και τα θύματα ενός σεισμού στην Αρμενία. Άνοιξε νοσοκομεία και ορφανοτροφεία σε ολόκληρη την Ινδία αλλά και στην Ρώμη, την Τανζανία και την Αυστρία. Τέλος, το 1979, κέρδισε το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης.

Νέλσον Μαντέλα

Γεννήθηκε 18 Ιουλίου 1918 στο χωριό Μβέζο και πέθανε 5 Δεκεμβρίου 2013 στη Νότια Αφρική. Ήταν εμβληματική μορφή του αγώνα για την εξάλειψη των ανισοτήτων και των διακρίσεων. Φυλακίστηκε για 27 χρόνια πριν γίνει ο πρώτος μαύρος πρόεδρος της Νοτίου Αφρικής στις πρώτες εκλογές χωρίς φυλετικούς διαχωρισμούς. Έχει ξεχωριστή θέση στην ιστορία του 20ού αιώνα ως μαχητής εναντίον του τελευταίου ρατσιστικού καθεστώτος στον δυτικό κόσμο. Τέλος, εντός και εκτός Νοτίου Αφρικής, ο Μαντίμπα έγινε το σύμβολο της καταπίεσης και το σύμβολο του αγώνα για ελευθερία και ισότητα.

Δύο γνωστές θέσεις του:

1. «Κανείς δεν γεννιέται, μισώντας κάποιον για το χρώμα του δέρματος, την καταγωγή ή τη θρησκεία του. Οι άνθρωποι πρέπει να μάθουν να μισούν κι αν μπορούν να διδαχθούν το μίσος, μπορούν να διδαχθούν και την αγάπη, γιατί η αγάπη έρχεται πιο φυσικά στην ανθρώπινη καρδιά, παρά το αντίθετο»

2. Αντιμέτωπος με τη θανατική ποινή, αυτά τα λόγια είπε ενώπιον του δικαστηρίου:

«Πολέμησα κατά της κυριαρχίας των λευκών και πολέμησα κατά της κυριαρχίας των μαύρων. Ονειρεύομαι το ιδανικό μίας δημοκρατικής και ελεύθερης κοινωνίας, όπου όλοι οι άνθρωποι θα ζουν μαζί, σε αρμονία και με ίσες ευκαιρίες. Είναι ένα ιδανικό, για το οποίο ελπίζω να ζήσω και να πετύχω. Αν όμως αυτό χρειάζεται, είναι ένα ιδανικό, για το οποίο είμαι προετοιμασμένος να πεθάνω».

Ρόζα Παρκς

Γεννήθηκε 4 Φεβρουαρίου 1913 και πέθανε 24 Οκτωβρίου 2005. Στην 1 Δεκεμβρίου 1955, στο Μοντγκόμερυ της Αλαμπάμα, αρνήθηκε να δώσει τη θέση της στο λεωφορείο σε έναν λευκό, αντιστεκόμενη στην τότε πολιτική φυλετικού διαχωρισμού των ΗΠΑ που απαιτούσε από τους έγχρωμους πολίτες να κάθονται στο πίσω μέρος του λεωφορείου και να παραχωρούν τη θέση τους στους λευκούς. Η πράξη αυτή πολιτικής ανυπακοής γέννησε ένα κίνημα κατά του φυλετικού διαχωρισμού στην πόλη αυτή και βοήθησε τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, να αναδειχθεί κεντρική πολιτική φιγούρα στην Αμερική. Σήμερα αναφέρεται ως «Μητέρα του σύγχρονου κινήματος πολιτικών δικαιωμάτων». Τέλος, της απονεμήθηκαν το Προεδρικό Μετάλλιο της Ελευθερίας και το Χρυσό Μετάλλιο του Κογκρέσου για τον αγώνα της κατά του ρατσισμού.

Μάρτιν Λούθερ Κινγκ

Γεννήθηκε 15 Ιανουαρίου 1929 στην Ατλάντα της Τζόρτζια και πέθανε 4 Απριλίου 1968 στο Μέμφις του Τεννεσί. Ήταν Αμερικανός πολιτικός αγωνιστής, ηγέτης των Αφροαμερικανών και εφημέριος, που πάλεψε ενάντια στο φυλετικό ρατσισμό. Το 1963, οργάνωσε μαζικές ειρηνικές διαδηλώσεις, κατά των φυλετικών διακρίσεων, οι οποίες αντιμετωπίστηκαν με βία. Στις 28 Αυγούστου του ίδιου έτους, εκφώνησε τον περίφημο λόγο του «Έχω ένα όνειρο«, σε μια ειρηνική συγκέντρωση, στην Ουάσινγκτον, παρουσία 250,000 ανθρώπων όλων των φυλών. Το Δεκέμβριο του 1964, του απονεμήθηκε Νόμπελ Ειρήνης, ενώ ο αγώνας που έδωσε, οδήγησε στην ψήφιση του Νόμου περί Πολιτικών Δικαιωμάτων, ο οποίος εξουσιοδοτούσε την επιβολή της απάλειψης των φυλετικών διακρίσεων σε δημόσιους χώρους.

Δύο χαρακτηριστικές του σκέψεις ήταν:

1. Έχω ένα όνειρο, ότι τα τέσσερα μικρά παιδιά μου θα ζήσουν μια μέρα σ’ ένα έθνος όπου δεν θα κρίνονται από το χρώμα του δέρματός τους, αλλά από το χαρακτήρα τους.

2. Δεν είναι δυνατό να είσαι υπέρ της δικαιοσύνης για κάποιους ανθρώπους και να μην είσαι υπέρ της δικαιοσύνης για όλους τους ανθρώπους.

Μαλάλα Γιουσαφζάι

Γεννήθηκε στις 12 Ιουλίου 1997 στην πόλη Μινγκάορα του Πακιστάν. Είναι μαθήτρια που αγωνίζεται για το δικαίωμα των κοριτσιών στην εκπαίδευση στη χώρα της. Στης 9 Οκτωβρίου 2012 ένας άντρας την πυροβόλησε στο κεφάλι ενώ βρισκόταν μέσα στο σχολικό λεωφορείο, τραυματίζοντάς την πολύ σοβαρά. Η απόπειρα δολοφονίας της προκάλεσε μια έκρηξη συμπαράστασης προς την 15χρονη τότε μαθήτρια, τόσο στο Πακιστάν όσο και σε ολόκληρο τον κόσμο. Το 2013 της απονεμήθηκε το Βραβείο Ζαχάρωφ ενώ το 2014 της απονεμήθηκε το Νόμπελ Ειρήνης.

Διάσημοι καλλιτέχνες

Στον αγώνα κατά του ρατσισμού συμμετέχουν και πολλοί Έλληνες και ξένοι καλλιτέχνες, όπως η Antzelina Tzoli, πρέσβειρα του ΟΗΕ.

Τσούμπα Μαντώ

Χατζή Παναγιώτα