Μετά από την πρόσφατη σχολική μας εκδρομή στον αρχαιολογικό χώρο της Ελευσίνας , στην ομάδα μας δόθηκε η δυνατότητα συνέντευξης από τον ξεναγό. Σκοπός αυτού του άρθρου λοιπόν είναι η προώθηση αυτής της συνέντευξης με στόχο την περιληπτική περιήγηση σε κάποιες από τις πτυχές αυτού του επαγγέλματός, προσφέροντας μια εικόνα των δράσεων αλλά και των προκλήσεων που διαμορφώνουν την καθημερινή πραγματικότητα του να είσαι ξεναγός. Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης, συζητήσαμε αρχικά για το αν το συγκεκριμένο επάγγελμα τον ικανοποιεί και αν θεωρεί πως έχει κάποιο αντίκτυπο στην κοινωνία, στο οποίο μας παρέθεσε τις ηθικές του ανησυχίες σχετικά με τον μαζικό τουρισμό και τις πληγές που δημιουργούνται στο περιβάλλον εξαιτίας αυτού, ενώ ένα ακόμη πρόβλημα είναι η όχληση που δημιουργείται από τους τουρίστες και επηρεάζει άμεσα τους μόνιμους κατοίκους. Ακόμη ένα εσωτερικό ζήτημα είναι η ραγδαία αύξηση των ενοικίων καθιστώντας τη ζωή των ντόπιων ακόμη πιο δύσκολη, αλλά και τον αντίκτυπο του ξεναγού μας δίκοπο μαχαίρι. Ο τουρισμός που ευχαριστεί τον ίδιο μας ανέφερε πως είναι ο θεματικός, όπως για παράδειγμα ο τουρισμός που περιλαμβάνει ποδηλασία ή πεζοπορία «ανάμεσα» στους αρχαιολογικούς χώρους, συνδυάζοντας δηλαδή την φύση με την ξενάγηση, ενώ επίσης ευχάριστη για εκείνον είναι η ξενάγηση μικρών γκρουπ όπου έχει τη δυνατότητα να αναπτύξει ανθρώπινες σχέσεις. Συνοπτικά, βρίσκεται σε δίλημμα όσο αναφορά την απάντηση του. Επόμενη ερώτηση μας ήταν ποιος είναι ο αγαπημένος του προορισμός για ξενάγηση, στο οποίο μας είπε πως προτιμά τα μέρη που δεν έχουν πολύ κόσμο. «θα ήθελα πολύ στην Ήπειρο και στην Μακεδονία, που έχει ακόμα χώρο να αναπτυχθεί ο τουρισμός σε αντίθεση με τα νησιά στις Κυκλάδες όπου έχουν φτάσει στο όριο, δεν μπορούν να αναπτυχθούν άλλο». Μία άλλη ερώτηση που θέσαμε, είναι σχετικά με το ποιο είναι το αγαπημένο κομμάτι του επαγγέλματός του και αντίθετα. Το καλύτερο κομμάτι για εκείνον αναμφίβολα είναι η επαφή με τους ανθρώπους, λέγοντας πως «το χαίρεσαι πολύ όταν με έναν
