Στις μέρες μας υπάρχουν πολλά είδη χρήσης τεχνητής νοημοσύνης. Αρχικά βλέπουμε ακόμα και σήμερα  την αυτόνομη οδήγηση. Ακόμα και η αναγνώριση προσώπων και εικόνων είναι μια τεχνολογία που χρησιμοποιείται ευρύτατα και χρησιμοποιεί τέτοιες μεθόδους. Αλγόριθμοι Τεχνητής Νοημοσύνης χρησιμοποιούνται σε ηλεκτρονικά παιχνίδια για να προσδώσουν περισσότερο ρεαλισμό, μεγαλύτερη δυσκολία και να βελτιώσουν την εμπειρία του χρήστη.  Επίσης, χρησιμοποιούνται σε συστήματα συστάσεων, για να προτείνουν ταινίες, μουσική, ξενοδοχεία, πακέτα διακοπών. Στα κοινωνικά δίκτυα υπάρχουν πολλά παραδείγματα “αξιοποίησης” τους, για αναγνώριση τάσεων και για εξατομικευμένες συστάσεις που βασίζονται στην αναγνώριση προσωπικών προτιμήσεων. Η κατανόηση φυσικής γλώσσας είναι κάτι που υπάρχει και που αναπτύσσεται χάριν της συγκεκριμένης τεχνολογίας και που μπορεί να αξιοποιηθεί στο μέλλον και για την κατανόηση της στρατηγικής σκέψης, όπως και για την κατανόηση της γέννησης και εξέλιξης της γλώσσας.

 Η Τεχνητή Νοημοσύνη όμως ήδη βρίσκει εφαρμογή σε περισσότερους τομείς που έχουν άμεση σχέση με την καθημερινότητά μας. Αναφέρω εδώ κάποιους που προσωπικά θεωρώ εξαιρετικά σημαντικούς και ενδιαφέροντες και που έχουν και άμεση σχέση με την Κύπρο, την Ελλάδα, την κοινωνία και την οικονομία τους:

(1) Στη τη διαχείριση ηλεκτρικού δικτύου και διαχείριση συστημάτων παραγωγής ενέργειας, π.χ. από ανανεώσιμες πηγές, όπως και για το συντονισμό σε μεγάλη κλίμακα μικρών παραγωγών και καταναλωτών ενέργειας.
(2) Κάτι πιο συγκεκριμένο σε σχέση με το παραπάνω: η χρήση μεθόδων Τεχνητής Νοημοσύνης μπορεί να επιτρέψει τον έλεγχο και τον συγχρονισμό στόλων ηλεκτρικών οχημάτων (αυτόνομων ή μη), και τη σύνδεσή τους με το δίκτυο ηλεκτροδότησης για παροχή ενέργειας όταν χρειάζεται και αποθήκευση στις μπαταρίες τους περίσσειας ενέργειας όταν είναι εφικτό. Προφανώς, τέτοιοι στόλοι οχημάτων μπορούν να αξιοποιηθούν και από την τουριστική βιομηχανία.
(3) Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για την υποβοήθηση ηλικιωμένων και ανθρώπων με κινητικές και νευρολογικές παθήσεις (όπως Αλτζχάιμερ και άλλες μορφές άνοιας).
(4) Μπορούν αλγόριθμοι Τεχνητής Νοημοσύνης να βοηθήσουν στην ανάλυση αρχαιολογικών δεδομένων, και τη δημιουργία μοντέλων που μπορούν να αξιοποιηθούν από την κοινωνική αρχαιολογία ( π.χ. μοντέλων εξέλιξης αρχαίων κοινωνιών), και για τη δημιουργία εκπαιδευτικών και ψυχαγωγικών συστημάτων σε μουσεία κι όχι μόνο.
(5) Επιπλέον, να αξιοποιηθεί για τη διαχείριση ανθρωπιστικών κρίσεων και φυσικών καταστροφών (σε περίπτωση σεισμών, πλημμυρών, πυρκαγιών), καταφέρνοντας το συντονισμό “μεικτών” ομάδων ανθρώπων- διασωστών, ρομπότ, drones, και την κατάστρωση αποτελεσματικών σχεδίων αντιμετώπισης της καταστροφής ενώ αυτή εξελίσσεται (και φυσικά και εκ των προτέρων).

Γενικότερα, μπορούμε να φανταστούμε ένα (σχετικά άμεσο) μέλλον όπου θα αλληλεπιδρούμε συνεχώς και πολλές φορές χωρίς να το αντιλαμβανόμαστε, με “έξυπνες” συσκευές και αισθητήρες, για τον προγραμματισμό των δραστηριοτήτων μας και για τη βελτίωση της ζωής μας: θα μπορούμε εύκολα και με χρήση φυσικής γλώσσας (ή και χωρίς αυτήν) να εκφράζουμε επιθυμίες που θα οδηγήσουν στον άμεσο βέλτιστο χρονοπρογραμματισμό δραστηριοτήτων, τον χρονοπρογραμματισμό και τον (απομακρυσμένο) έλεγχο συσκευών, κ.ό.κ. Είναι το λεγόμενο “internet of things”, το οποίο δε νοείται χωρίς χρήση Τεχνητής Νοημοσύνης.

Νομίζω από αυτά είναι σαφές πως η εν λόγω τεχνολογία μπορεί όντως να βελτιώσει τη ζωή μας. Το “να αλλάξει την κοινωνία προς το καλύτερο” είναι λίγο ευρύτερο ερώτημα. Θα τολμούσα να πω ναι, αλλά χρειάζεται να υπάρξει πραγματικά σύμφυση της “μαθηματικής/ μηχανικής” προσέγγισης της επιστήμης της με άλλες επιστήμες, κοινωνικές και πολιτικές, καθώς και η διαμόρφωση του κατάλληλου κοινωνικού και πολιτικού υποστρώματος για την “ορθή” χρήση των νέων τεχνολογιών. Η τεχνολογία από μόνη της, δεν μπορεί να “αλλάξει την κοινωνία προς το καλύτερο”.

Οι επιχειρήσεις προφανώς μπορούν να την αξιοποιήσουν. Όχι μόνο στο μέλλον αλλά και σήμερα. Πιο πάνω ανέφερα τους τομείς που επιτρέπουν ή μάλλον απαιτούν την επιχειρηματική δράση για άμεση υιοθέτηση των νέων τεχνολογιών και δημιουργία στρατηγικού πλεονεκτήματος έναντι σε ανταγωνιστές. Άλλο παράδειγμα χρήσης ακόμα και από πιο “παραδοσιακές” επιχειρήσεις αποτελεί η χρήση ρομπότ σε μεγάλες αποθήκες (όπως αυτά που ήδη αξιοποιεί η Amazon).

Στο μέλλον, η χρήση μεθόδων Τεχνητής Νοημοσύνης αναμένεται να εξορθολογήσει και να βελτιστοποιήσει τις διαδικασίες λειτουργίας των επιχειρήσεων: π.χ. η πρόβλεψη τάσεων και ο προγραμματισμός δράσεων σε βάθος χρόνου θα είναι εφικτά. Πρόσφατες ερευνητικές εργασίες προτείνουν ακόμα και νέες, αναμενόμενα πιο αποτελεσματικές, μεθόδους επιλογής προσωπικού, που βασίζονται στο “πάντρεμα” των τεχνικών της με προσεγγίσεις της “oργανωσιακής ψυχολογίας” (organizational psychology).

ΠΗΓΗ:

https://inbusinessnews.reporter.com.cy

 ΨΩΡΟΓΙΑΝΝΗ  ΒΑΛΕΡΙΑ ΦΥΣΕΚΗ ΣΟΦΙΑ ΧΟΥΣΙΑΔΑ ΑΘΑΝΑΣΙΑ