Πόντο με λένε, ποίημα της Κατερίνας Καπετάνου

Πόντο με λένε

 

Είμαι ματωμένος

ένα μωρό πνίγεται

από τη μάνα του.

Μια μάνα πνίγει το μωρό της.

Εκείνο την κοιτά

για τελευταία φορά

λίγο πριν της το αρπάξει

– βίαια–

εκείνος ο άυλος διάβολος.

 ο Θάνατος

Είμαι ματωμένος

ένα κορίτσι

πονά

ουρλιάζει

Το βιάζουν

ουρλιάζει

Σιωπή …

Είμαι ματωμένος

Σήμερα δε με ποτίσαν με νερό.

Σώματα γυμνά

πέφτουν πάνω μου

άλλοτε σαν τελειωμένες κονσέρβες

και άλλοτε ντυμένα με αίμα

πολύ αίμα έχω στον κόρφο μου

Είμαι ματωμένος

Σήμερα έπαψαν να με λένε Πόντο.

Κάντε το πρώτο σχόλιο

Υποβολή απάντησης