Η κινηματογραφική μεταφορά του διηγήματος «Η φόνισσα» του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, που προβλήθηκε το 2023 με τη ματιά μιας μαθήτριας.
Η ταινία αποτελεί μια προσεγμένη αναδρομή στην ελληνική παράδοση και κουλτούρα, αναδεικνύοντας τη σημασία των παραδόσεων, των αξιών και των κοινωνικών κανόνων που επηρεάζουν τις ανθρώπινες σχέσεις. Η ακρίβεια και η λεπτομέρεια με την οποία παρουσιάζονται οι τοπικές συνήθειες και οι παραδόσεις, προσδίδουν στην ταινία αυθεντικότητα και βάθος που ξεχωρίζουν από τις πρώτες κιόλας σκηνές.
Η ηρωίδα της ταινίας αναπαριστά έναν ιδιαίτερο χαρακτήρα με έντονη προσωπικότητα, πάθη και τραυματικές εμπειρίες. Ζει στις αρχές του 20ου αιώνα, τότε που οι κοινωνικές παραδοχές, οι παραδόσεις και οι περιορισμοί κυριαρχούσαν και ήταν αδύνατη κάθε απόκλιση από αυτές. Βρίσκεται συνεχώς ανάμεσα στην επιθυμία να ακολουθήσει τα συναισθήματά της, που όμως τη βαραίνουν στη συνέχεια, αλλά και στην πίεση της κοινωνίας να ενταχθεί στις παραδοσιακές προσδοκίες.
Η ηρωίδα «Φραγκογιαννού》 αποτελεί έναν καθρέφτη της εποχής της εποχής της ενσαρκώνοντας τον αγώνα μεταξύ παραδοσιακών προσδοκιών και ατομικής ελευθερίας. Η πορεία της αποτυπώνει την παλίρροια των συναισθημάτων, την αναζήτηση της ταυτότητας και την ανατροπή των κοινωνικών δεσμών και της καταπίεσης μέσα από τα διλήμματα και τις σκέψεις της. Στο πανόραμα της ελληνικής φύσης και κουλτούρας, η Φόνισσα αναδεικνύεται ως ένα σύμβολο ανθρώπινης αντοχής και αυτοανακάλυψης που προβάλλεται με ευστοχία.
Συνολικά, η «Φονισσα» αποτελεί ένα επίκαιρο και απαραίτητο κινηματογραφικό αφήγημα, προσφέροντας μια βαθιά και επίκαιρη κατανόηση της ανθρώπινης ύπαρξης, ενώ επιτυγχάνει να συνδέσει το παρελθόν με το παρόν, αναδεικνύοντας την διαφορά μεταξύ των δύο φύλων μέσα από τον καθρέφτη της τέχνης και του κινηματογράφου.
