Τα Γιαννιτσά_Τοπική Πολιτιστική Κληρονομιά – Γεσθημανή Αποστολίδου

Η Λίμνη των Γιαννιτσών ( ή Λουδία)  ήταν η λίμνη που βρισκόταν στην Κεντρική Μακεδονία, νότια της πόλης των Γιαννιτσών.

Αποξηράνθηκε  στις αρχές του 20ου αιώνα με σκοπό την καταπολέμηση της ελονοσίας  αλλά και την χρήση των αποξηραμένων εκτάσεων για γεωργική καλλιέργεια.  Στην αρχαιότητα, βάσει ιστορικών δεδομένων, μεγάλο μέρος της Κάτω Μακεδονίας καλυπτόταν από θάλασσα .

Με το πέρασμα των χρόνων, η στάθμη της θάλασσας υποχώρησε νοτιότερα, λόγω των προσχώσεων των ποταμών. Έτσι σχηματίστηκαν μεταγενέστερα η λίμνη των Γιαννιτσών και οι ελώδεις εκτάσεις. Η απορροή των νερών της λίμνης, κατέληγε στον ποταμό Λουδία. Η έκταση της ήταν 10.000 στρέμματα, ενώ άλλα 340.000 στρέμματα ήταν ελώδη. Για αυτό συχνά η λίμνη  αναφέρεται ως » βάλτος ». Λόγω του βαλτώδους χαρακτήρα του οικοσυστήματος  και της πυκνής  βλάστησης, συνήθη  περιστατικά  ελονοσίας λόγω των πολλών κουνουπιών.

Η λίμνη των Γιαννιτσών έμεινε γνωστή  στην ελληνική και βαλκανική ιστοριογραφία, κατά τη διάρκεια του Μακεδονικού Αγώνα, όπως στις ομώνυμες μάχες 6ης Αυγούστου και της 21ης Δεκεμβρίου 1906, καθώς και των Βαλκανικών Πόλεμων, με τη Μάχη των Γιαννιτσών. Η λίμνη αναφέρεται και σε έργα ελληνικής λογοτεχνίας, όπως το μυθιστόρημα » Στα Μυστικά του Βάλτου»  της Πηνελόπης Δέλτα.

Δέσποινα Αποστολίδου,Πελαγία Ασπανίτζε, Κυριακή Πεφτουλίδου, Νάνση Κουκουνάρη

Πηγή:Βικιπαίδεια