Ο παγωτατζής (παγωτάς) πουλούσε παγωτό στεκόμενος σε πολυσύχναστα σημεία ή περιφερόμενος στις γειτονιές, καθώς εκείνη την εποχή δεν υπήρχαν καταψύκτες στα περίπτερα, όπως σήμερα.Ο παγωτατζής ήταν κάποιος που έκανε ποδήλατο και έσερνε μαζί του ένα καρότσι με παγωτά. Γυρνούσε στις γειτονιές και πούλαγε παγωτά με διάφορες γεύσεις. Τώρα αντί γι” αυτό, υπάρχουν σε πολλά μαγαζιά όπως για παράδειγμα στα περίπτερα, παγωτά
Ήταν από τους «γραφικούς» πλανόδιους πωλητές. Για να ξεχωρίζει και να διακρίνεται στο πλήθος προκειμένου να έλκει πελατεία, φορούσε χαρακτηριστική άσπρη μπλούζα και καπέλο πολλές φορές παρόμοιο με του μάγειρα, για τον ίδιο λόγο (να μην πέφτουν τρίχες απ΄ το μαλλί του στο παγωτό). Το παγωτό που πουλούσε ήταν το πλέον γνωστό παγωτό-χωνί, ή αλλιώς χωνάκι. Σαν γεύση, επικρατούσε αρχικά το καϊμάκι. Χρησιμοποιούσε για την δημιουργία, την διατήρηση και την μεταφορά του παγωτού τροχήλατη προθήκη με ψύξη, χειροκίνητη ή συνδυασμένη με τρίκυκλο ποδήλατο. Εμφανιζόταν προς το τέλος της άνοιξης, κατά το καλοκαίρι, ενώ από το φθινόπωρο και μετά ασκούσε άλλο επάγγελμα
Ο παγωτατζής δεν πουλούσε παγωτά τον χειμώνα επειδή κάνει κρύο και γι” αυτό τον λόγο οι άνθρωποι δεν αγόραζαν παγωτά.Αντιθέτως, τα καλοκαίρια όλοι αγόραζαν παγωτά για να δροσιστούν. Αυτούς τους μήνες ήταν αρκετά δύσκολο για τον παγωτατζήνα εξασφαλίσει την ψύξη του παγωτού.Μέσα στον μεγάλο ξύλινο κάδο του καροτσιού υπήρχε ένα πιο μικρό εσωτερικό μεταλλικό δοχείο, όπου υπήρχαν τα παγωτά. Ανάμεσα στο κενό, μεταξύ του μεταλλικού και ξύλινου κάδου τοποθετούσαν χιόνι και αργότερα μικρά κομμάτια πάγου μαζί με χοντρό αλάτι για να διατηρούν παγωμένα τα παγωτά.
Τα θετικά του επαγγέλματος ήταν ότι ο παγωτατζής είχε μεγάλο κέρδος από την πώληση των παγωτών διότι όλοι οι άνθρωποι αγόραζαν παγωτά.Τα αρνητικά του επαγγέλματος ήταν ότι τον χειμώνα δεν πούλαγε σχεδών καθόλου παγωτά γι” αυτό δεν έπερνε σχεδών καθόλου χρήματα. Επίσης, κουραζόταν πολύ στην διαδρομή που έκανε καθημερινά για πολλές ώρες, ώστε να πουλήσει τα παγωτά του.
Για να ασκήσει κάποιος αυτό το επάγγελμα δεν χρειάζεται ιδιαίτερες γνώσεις. Ο καθένας μπορεί να το κάνει.
Το επάγγελμα του παγωτατζή εξαφανίστηκε διότι μερικά εργοστάσια έφτιαχναν παγωτά και στη συνέχεια τα έδινε σε ιδιοκτήτες μαγαζιών για να τα πουλήσουν. Όταν τα παγωτά πουλιόντουσαν στα μαγαζιά οι άνθρωποι αγόραζαν όποτε ήθελαν παγωτό και δεν χρειαζόταν να περιμένουν για να αγοράσουν από τον παγωτατζή.
Επέλεξα αυτό το επάγγελμα γιατί μου αρέσουν τα γλυκά και πιο συγκεκριμένα τα παγωτά και γιατί από μικρή ήθελα να δουλέψω σε μαγαζί με παγωτά ή σε ένα ζαχαροπλαστείο.
Ραφαήλ Μπ., Σταύρος Σ., Νεκτάριος Μ., Ευθύμης Στ., Πελαγία Α.
